ORADA BİR TANRI VAR MI? Kolçak Davası 1920 -Son Celse

 

Orada bir Tanrı var mı?

Çerven-Vodali, Shumilovsky, ve Clafton'la birlikte ölüm cezasına mahkum edilen Kolçak Hükümetinin Demiryolları Bakan Yardımcısı Larionov son sözüne böyle başlar. Ve devam eder.

“Hayatta her türlü zor an vardır, tamamen umutsuzluk anları vardır; neşesiz bir günün ve iyi bir şey beklemediğiniz bir dizi günün ardından, uykusuz bir gecede kendinize şunu sorarsınız..

Ve O'na şunu söylemek istersin Tanrım !

Eğer sen varsan ve eğer gerçekten adil ve naziksen, beni yanına al ki uyanmayayım, Çünkü bu yük benim gücümün ötesindedir. Hayatımın uzun ayları boyunca böyle anları çokça yaşamak zorunda kaldım...”

.......

Tanrının iradesi ile olup olduğu bilinmez ama Larionov ‘un yaklaşık 1 yıl önceki bu arzusu bir idam mangası tarafından yerine getirilir.

Yaklaşık 100 yıl boyunca saklı tutulan bu tutanakların sonuna geldik.

Tarih tek doğru seçici midir ? Bu bilinmez.

O sadece olanı aktarır.

29 Mayıs 1920 Celse

Zaman: 5.15-6.15.

Başkan: Duruşma devam ediyor.

Aizin: Yurttaşlar, Mahkeme üyeleri, bu davada savcının sözlerini duyduğumda -- iki amacı olduğunu düşündüm. Kolçak rejiminin siyasi olarak yok edilmesi ve sanık sandalyesinde oturanların suçlanması. Kolçak'ın kendisini tahta çıkaranlar üzerinden sahnelediği yarım yamalak yargılamayı istemsizce hatırlıyorum. Kolçak'ın bu davayı Katanaev ve Krasilnikov'u cezalandırmak için değil, tüm Dünyaya masumiyetini, adaletini ve tahta çıkışının tam ahlakını göstermek için sahnelediğini hatırlıyorum.

Bu karşılaştırmayı bu süreci buradaki yargılamayla eşitlemek için yapmadım. Ve istemeden düşündüm ki, savcının ana rolü ve dikkatinin Sibirya’daki durumu sanıklar üzerinden anlamak değil, Sibirya’da yaratılan iç düzenin ve orada yaşananların tüm sorumluluğunun sanıklar üzerine yıkılarak,onlara atfedilerek çözümlenmeye çalışıldığını düşündüm ve korktum.

Başkan: Her şeyden önce, savcı konuşmasını dediklerinize değil, işçi kitlelerinin köleleştirilmesi ve köleleştirilmesine yol açacak bir ayaklanma çabasına ve Sovyet rejiminin devrilmesi dayandırdı. Savcı davayı yetkililerin iç yapısı ve karşılıklı ilişkileri üzerine değil, Sovyet iktidarının devrilmesi ve diktatörlüğün restorasyonuna ortaya koyan kesin bir gerçek üzerine inşa etti:

Aizin: Bunu savcıya atfetmiyorum, Bunu ben söylüyorum. Savunmamı vicdanımın bana hükmettiği şekilde yapmama izin vermenizi talep ediyorum.. Korkarım ki Sibirya'da var olan tüm kaos, tüm düzensizlik sanık kürsüsünde oturanlara atfedilecek. Bu arada, bu davada, bu Hükümetin gerçek başkanlarının burada, sanık sandalyesinde oturmadığı açıktır. Bu Hükümetin Sibirya topraklarında ortaya çıkan vahşetin lideri ve suçlusu olduğu doğru muydu?

Doğrudur, kağıt üzerinde Sibirya Hükümeti ile Tüm Rusya Hükümeti aynı değildir. Ama bu sadece kağıt üzerinde böyledir. Burada savcı niyetlerden ve bu niyetlerin nasıl gerçekleştirildiğinden bahsediyor. Savcının kendisinin Revizyon Tüzüğüne itiraz ettiğini gördük. Burada tam yetkiye sahip olan Sibirya Hükümetinde olanlardan gerçekten farklı bir niyet yokmuydu? Hükümet adı altında birleşen güç dışında herhangi bir güç ya da iktidar yok muydu?

Tabiki burada özel bir güç kurulmasından önce tamamen keyfi davranan ve faaliyet gösteren Çek, Polonya ve İtalyan yabancı müferezeler vardı.

Bizim için bu kesinlikle açıktır ve hiç şüphe yok ki, askeri makamlar ve askeri harekat tiyatrosunun bir parçası olan İrtusk’un sol yakasından batıya doğru olan bölge, Bakanlar Kurulunun yetkisi ve emri altında değildi.

Hiç şüphe yok ki, İrtusk’un doğusundaki tüm bölge, emekçilere karşı bir ayaklanma ilan ederek, Hükümetin ve Bakanlar Kurulunun yetki alanından çıkarıldı. Ve orada yapılan her şey. bir ek olarak Bakanlar Kurulunun emirleri direktifleri ve rehberliğinnde yayınlandı.

Buradakiler hangi yolla sorumlu olarak sunulabilir? Asıl liderleri kim? Mihaylov, Gins, Starynkevich, Pepelyayev, Vologda'nın isimleri defalarca tekrarlandı. Zhardetsky, Volsky, Lopukhina gibi ideolojik ilham kaynaklarının isimleri -defalarca tekrarlandı. Ve özellikle çirkin olan her şey, doğrudan onlar tarafından yapılan her şey buradakilere atfedildi .. Dahası, sözde tanık Deminov'un aşağılık faaliyetlerinin Bakanlar Kurulu tarafından bilindiğini kesin olarak söyleyebilirim. Savcının sorduğu soru ve cevaplardan, basına 100. milyon ruble kadar para ayrıldığını, Mihaylov ,Butov ile Dışişleri Bakanı Sukin'den oluşan komisyon tarafından basın işleri konusunda özel bir konferans düzenlendiğini öğrendim. Ancak kürsüde oturanlar orada değildi. Bu toplantıda ne yapıldı.? Bu paranın basına değil, Deminov'un hain faaliyetlerine harcadığı ortaya çıktı. Etkinliğiniz diğer üyeler tarafından biliniyor muydu? Diye sorulduğunda Deminov elbette onları komplocu olmakla suçladı.

Bu basit örneklere göre, bu sanıkların insan onurunu ve asaletini utandıran faaliyetlerde yer almadıkları,bu faaliyetlerin onlara atfedilemeyeceği açıktır. Aslında Savcı, ana figürlerin burada oturduğunu iddia etmiyor. Savcı, arkamda oturanların ana liderler oldukları için değil, “Sovyetlerin iktidarını deviren aşağılık çetenin suç ortakları “oldukları için ağır cezalar talep ediyor. Doğru mudur. Gerçekten hain bir çetenin üyeleri midirler ? Yoksa başka bir şey mi?

Sovyet iktidarının devrilmesinin nasıl gerçekleştiğini anımsamak için burada bulunan herkes için açık olan bir şeyi tekrar ifade etmek istiyorum., Sovyet iktidarı 7 Haziran'da Çekoslovaklarla yaşanan bir çatışma ve hatta bir savaş sonucu düştü. Sovyet hükümetinin temsilcileri Sibirya'yı terk ettiğinde, orada Çekoslovaklar tarafından sözde fethedilmiş, iktidarın olmadığı geniş bir bölge buldular.. O dönemde, Hükümet, bir tür Rus gücü olarak burada var olmak zorundaydı. İddia makamının temsilcisi, Derber'in Kurucu Meclisinin, bir üyesi olan” çeyrek votka ile alevlenen Sipaylov ve incir yaprağının katıldığı bir çete tarafından hükümetin devrildiğini tasvir ediyor. Sibirya'da böyle bir çete vardı. Bunlar, sözde iç cephede siyasi olarak başarıya yardımcı olan insanlardı. Bu çete, organizmasının şu ya da bu parçası , bir incir yaprağıyla ya da bir Sipaylov'la öne çıkmadı.

Hiç şüphe yok ki, Sovyetlerin devrilmesinden sonra, burada var olan Hükümet, Sovyetlerin iktidarını devirmedi, onun devrilmesinde rol almadı.. Çünkü buna katılmış olsaydı, Sovyet rejiminin devrilmesi için yabancıların 300.milyon rubleyi tahsis etmesi nasıl mümkün olabilirdi? Burada, mantıksal bir sonuçla, bu hükümeti devirenin bu "çete", sözde kovuşturma olmadığı sonucu çıkar. İktidarı farklı, farklı hayal ediyorum. Hükümet Çekoslovaklar tarafından devrildi. Bölge temizlendiğinde, Sosyalist-Devrimciler, sağcı insanlar, demokratik demokratlar, değişik inançlara sahip insanlar, iktidarı ele geçirmek ve siyasi inançlarına göre her zaman çabaladıkları siyasi idealleri gerçekleştirmek amacıyla iktidara koştular.

Bir çeteden ve onlarla Pavel Mihaylov arasında bir bağlantıdan nasıl söz edilebilir?¹, Leendberg²3, Sipailov, camın şişeye çarpmasıyla insanları pervanenin altına indirdi mi?! Cherven-Vodali'nin tutuklananların dokunulmazlığını talep ettiği ve Sipaylov'un Cherven-Vodali'nin de pervanenin altına indirilmesini talep ettiği tespit edildiğinde, Sipailov ve Cherven-Vodali'nin komplosu hakkında nasıl konuşabiliriz?! Sipaylov,” Novoselov'un uygun insanlardan etkilenmesi gerektiğini “ilan ettiğine göre Sipaylov ve Novoselov arasında ne tür bir komplo olabilir?! Böyle suçlamalarda bulunmak mümkün müdür?

İncir yaprağı olarak katılan Yurttaş Derber neden hapiste değil?

İçişleri Bakanı Patushinsky neden hapiste değil?

Bazıları mesleklerinde, yolcu rolü oynadıysa, lokomotifi tamir eden makinist neden burada oturmadı? Taşımacılığa katılan binlerce çalışan? Herkesi hapse atmalıyız - hepsi bir çete.

Gerçekten mantıksız bir ruh hali içeriside olduğunu düşündüğüm İddia makamı bunu desteklemek için Affedersiniz,” İsyan için emir verdiler, Hükümeti devirmek için Bolşeviklerin bir suç komplosu olarak sürdürülmesi gerektiğini" söylediler. Bunun tamamen saçma bir görüş olduğunu söyleyeceğim. Eğer düşmanım aptalca bir karar verirse, mantığımı gerçekten buna dayandırmalı mıyım? Bütün bunların kötü bir devlet düzeninin somutlaşmış hali olduğunu söyleyeceğim,

Herkes için aptalca, öngörülemez ve imkansız [...]. Aksi takdirde, Rozanov'un masum köylüleri katletmesinden dolayı onun emir altındaki sekreterini sorumlu tutmamız gerekir.atip sorumlu tutulmalıdır. Aslında,birçok nedenden dolayı, yabancı kapitalistler tarafından dikte edilen nedenlerle. tam da iddia ettiğim oldu. İddia makamının burada iddia ettiği restorasyon girişimlerini hangi sebeplerle ileri sürdüğünü söylemeyeceğim. Ama şüphesiz, hükümetin devrilmesi işinin Çekler tarafından gerçekleştirildiğini kesinlikle biliyoruz..-

Ve en başından beri, sadece bir baş değil, bir yandan da bir silahın gücüne sahip olan iki sosyo-politik güç vardı . Bir tarafta uluslararası savaştan sonra kendilerini Sibirya'da bulan kaderin terk ettiği yabancılar , diğer yanda genel olarak çöpten ve suçlardan beslenen Ataman çeteleri var. Sibirya'da o dönemde tek bir komplo olmadı..Birden fazla vardı. Hükümettede bir mücadele vardı, hükümete katılan güçler arasında da çatışma vardı. Bu, mahkemenin önünden geçen kanıtlarla,gerçekleşmiş eylemlerle bu zaten sabittir Sibirya olaylarını hatırlayın - Gayda ve Yakushev'in ayaklanmalarını.. Bütün bunlar kuşkusuz, buradaki yetkililere Sibirya'da yanlış yönetilen bir toprak bırakıldığına dair temel fikrimi doğruluyor. Bu toprağa farklı eller uzanıyordu. Aralarında her zaman bir çatışma vardı ve Hükümette de bir çatışma vardı.

Askeri-Sanayi Komitesi içerisindeki çatışmayla ilgili Vatandaş Preobrazhensky'nin ne dediğini hatırlayın,.

Askeri-Sanayi Komitesi liderlerinden oluşan bir çete varsa, o zaman tek bir oyla, Askeri-Sanayi Komitesinin tüm üyelerinin görevden alınması ve yargılanması kararı nasıl alındı? Hal böyle olunca, müvekkillerime ve burada oturanların tümüne , Çek alayları, Polonyalılar ve diğer çeşitli çeteler tarafından yapılanlara dair bir sorumluluk atfedilmesinin söz konusu olamayacağını düşünüyorum. Sadece Hükümet tarafından yapılanlar, burada bulunan herkese atfedilmelidir. Kategorik olarak kesinlikle hayır - hayır diyorum.

İşte nedeni. Bu suçlamanın temeli nedir, vatandaş savcısı?

Bu kararın kabul edildiği toplantıda belirli kişilerin hazır bulunması veya kararı imzalamalarımıdır ? Belki bunun gerçekten anlamı, destekledikleri veya anlaştıkları bir mesele nedeniyle savaşmalarıdır. [...] En karakteristik toplantıyı ele alalım [...] Sanık açısından şunu söyleyebilirim ki, bu şüphesiz doğru, Savcının iyi bir hafızası var: 27’si hazır bulundu, 17’si imzaladı ve önemli bir konu olduğu için kimin ne şekilde oy kullandığı tutanağa geçirildi. 1 oyun lehte, bir aleyhte olduğu, geri kalanının oylamaya katılmadığı ortaya çıktı. Bu arada Kolçak'ın seçilmesi konusu geçerken, Novombergsky ve Molodykh'in hazır bulunduğuna dikkat çekiliyor. Orada bulunmakla işledikleri suç nedir ?

Lütfen söyleyin bana,?

Evet, hepimiz Omsk'taydık. Herkes bunun için yargılanmalı mı, Yoksa başka bir şey mi?

İşte yine bir örnek.

Bir uzmanla sözleşme imzalamak, herşeyi kabul ettikleri anlamına mı geliyor?

Konunun gözden geçirilmesi sorununun tartışıldığı karar, bir oya karşı çoğunlukla gündeme getirildiyse ve kaydedilmedi ise bu demektir ?

Savcı her bir bireyin suçunu kanıtlamak istiyorsa -- “ki bunu kanıtlamak zorundadır. Çünkü ortada bir çete yoktur. Resmi tutanaklara güvenmek ,kimin Konsey'n işlerinde var olduğunu kanıtlamak zorundadır.

Savcılık bunları getirmek zorundadır.

Özellikle zengin bir hayal gücünüzle, varsayımla, oraya ulaşamazsınız.

Evet, Tanrım!

Tanık Novoselova'nın sorgusunu hatırlama özgürlüğünü kullanıyorum: "Kocanızı öldürmekten suçlu olan insanlar sizinle sık sık görüşmek istemedikleri için size bir ödenek verilmedi mi?"

Neyse ki, Novoselova buradaydı ve bu yardımı kendisinin istediğini söyledi.

Ama bir an için bunun var olmadığını ve bu varsayımın sarsılmadığını hayal edin. Peki ya Morozov'a, her öldürülenin kafası için ödül verdiği konusunda korkunç bir suçlama getiren varsayıma ne dersiniz?

Bolşeviklerin öldürülmesi için onlara 100 ruble verildi mi?

Neyse ki, orada bulunanlar bu paranın ele geçirilen kamu fonları için olduğunu söylediler ve teklif Maliye Bakanı tarafından getirilmişti.

Yine de, iddiacı aynı fikirde değil. Dedi ki: "Affedersiniz, Tarım Bakanı Petrov, Bolşeviklerin vurulamayacağına dair bir açıklama yaptı. Maliye Bakanının performansı bir inceleme olabilir mi?

Ancak hapishane temsilcisi, orada yapılan tahsisatın, öldürülen kafalar yada mahkum Bolşevikler için değil, mülke verilen zararı gidermek için zorunlu olarak verildiğini söyledi.

Bu nedenle, bu şekilde spekülasyon yapmak imkansızdır. Suçlayan vatandaşın iddialarını kesin olarak çürüteceğim, Çünkü aksi takdirde bu davada savunma yapmak mümkün değildir. Dokuz kişiyi savunuyorum: Morozov, Molodykh, Stepanenko, Tseslinsky, Dmitriev, Zhukovsky, Pisarev, Khronovsky ve Novobergsky.

Morozov hakkında konuşalım. İddianamede, nedense, savcı ona çok dikkat çekti. Neyse ki savcının kendisi de itiraf etti ama burada şunuda söylemek gerekiyor . Morozov'un bazı açıklamaları ciddi bir ilgiyi hak ediyor. Ödemeleri sırayla listeleyeceğim.

“Sovyet Rusya'da casusluk amacıyla kullanmak üzere Shishkin ona 29.milyon ruble verdi.” Ancak, tespit edildiği gibi,” insanları isyana davet etmek” için onu gönderenin kendisi değil, Pashinatsky olduğu ortaya çıktı. Vatandaş savcı gülümsüyor. .. Belki zihinsel olarak yetersizim ,ama vicdanen burada herhangi bir casusluk görmüyorum. İsterseniz beni öldürün, ama burada herhangi bir casusluk görmüyorum.

Vatandaş savcısı, listede "Romanov Hanedanı'nın 300. yıldönümü anısına bronz madalya" ve hatta büyük harflerle "En Yüksek" yazdığı için onun kesin bir monarşist olduğunu söylüyor. Ancak bunun Morozov'un kendisi tarafından değil, bazı Beloborodov tarafından yazıldığı ortaya çıktı³4  Üstelik bu çarlık döneminde yazılmıştır. Bu onu gerçekten bir monarşist olarak nitelendirmeye yeterli olur mu? Akmola bölgesindeki her polis, her Volost katibi bu madalyaya sahipti.

Morozov gerçekten bununla gurur duyabilecek kadar aptal mı? Ve sözde ciddi bu iddianamede bu durum restorasyon için % 100 bir arzu olarak sunuluyor. Ayrıca Romanov  ailesine ilginin işareti olarak.. Ancak unutmayın, Sovyet iktidarının çöküşünden kısa bir süre önce Romanov ailesi ortadan kayboldu ya da öldürüldü.⁴ Bu, Yekaterinburg şehri ve çevresinin Sovyet hükümetinin yetkisi altında olduğu zamandı. Ve hiç şüphem yok ki, Sovyet Rusya Adalet Bakanı da bunun gerçekleştiği koşullar hakkında bilgi verir. Bunu talep ediyorum.

Çünkü Sovyet rejimi altında insanlar sadece mahkeme cezaları nedeniyle ortadan kayboluyor . Mahkeme kararı olmadan yapılmıyor.

Bunun için 15 bin ruble tahsis edilecek kadar özel olan nedir?

Sonrasında yine ciddi bir suçlama yapıldı. “ Ölüm cezası 14 Eylül'de kabuledildi. “dendi. Gerçekten İlk kez 14 Eylülde mi bu ceza getirildi ?

Bu suçlar için cezanın bir derece arttığını söylenen, Sibirya Hükümetinin kararnamesi ne anlama geliyordu ?

Oysa ölüm cezasının 2 Eylülde getirildiğini kesin olarak biliyoruz.. Bu neden Morozov'a atfediliyor? Çünkü buna itiraz etti. Hatta bunun yetkilerinin dahilinde olmadığına dikkat çekti.

Savcı, Shatilov ve Krutovsky'nin ortadan kaldırılmasındaki suçluluğun aynı şekilde Morozov’ae atfedilebileceğini savunuyor.

Ne korkunç bir suç olduğunu düşünün! Patushinsky bu konuda sorguya çekildi. Ancak kesintisiz bir şekilde cezanın infazın söz konusu ise, bu nasıl bir derece artırılabilir? Adam, askeri cepheye [mahkemelere] havale edilen davaların, dosyalarınn henüz mahkemelere ulaşmadığı durumlarda dosyanın Bakanlar Kurulu tarafından talep edilebileceğini ifade etti. Bu, Morozov'un tüm davaları sivil yargı yetkisinden askeri yargıya devretmeye karar verdiği şeklinde yorumlanıyor. Hiçbir şüpheye bırakmaksızın, buradaki duruşmada bunun yetkileri genişletmek değil, aksine daraltmak amacıyla yapıldığı ortaya çıktı. Ve eğer birisi bu cephe mahkemelerinden 5, 10, 25 kişiyi kurtarmayı başardıysa, bunun için cezalandırılmamalı,aksine ona teşekkür edilmelidir.

Bu arada, iddianamede ” tutuklananları prangalarla göndermeyi gerekli bularak” tasarıya korkunç bir şey katan, çok acımasız bir insan olduğu iddiası da var. Sizden Bolşevik darbesiyle bağlantılı kişilerin nakil prosedürünü belirtmek için izin istemek istiyorum. Ve prangalar hakkında söylenenlerle karşılaştırıldığında, bu prangaların Bolşevik hükümetinin tutuklanan temsilcileriyle hiçbir ilgisi olmadığı açıktır. Yine, Morozov, “bizim açımızdan yasadışı, yanlış vb.” olan bir dizi karar alınırken orada hazır bulunmakla suçlanıyor.

Tekrar ediyorum, hepimiz Rozanov'ların ve Krasilnikov'ların yaptıklarını gördük ve tanık olduk..

Morozov ne yapması gerekiyordu? Ben hayal ediyorum, Sizde onun itiraz ettiğini hayal edin.

Çoğunluk hala öbür tarafta olduğundan , Morozov hapiste olacaktı.

Ne yapmalıydı. Sokaklara çıkmalı, hükümeti devirmek için bir komplomu örgütlemeliydi.? Tabi ki bu ondan, kahramanlık talep etmek anlamına gelir. Herkesten kahramanlık talep edilebilir. Ama kahramanlık göstermediği için için kimseyi suçlayamayız. Yapamayız .Çünkü demiryolu atölyelerinin işçileri gibi bırakıp gidemezdi.

14 Aralıktaki. ayaklanma. Ayaklanmaya katılanlar birer kahramandı. Ama o o bir kahraman değildi. Ama mücadele etti.. Askeri Cephe Mahkemelerinin yetkisini sınırladı ve soruşturma komisyonları kurdu. Tabii ki, Sibirya'yı kurtarmak için,yavaş yavaş, ama aktif olarak, enerjik bir şekilde seslerini yetkililere duyurmaya çalıştılar. Ama çok az şey yapabildiler..

Burada devamla ,Morozov'la ilişkilendirilendirilen, sözde Eylül olaylarına, Novoselov'un öldürülmesine ve Morozov'un ve İdari Konsey'in diğer üyelerinin bu olayla bağlantısı meselesine geleceğim . Ne Morozov'un ne de diğer hükümet üyelerinin bu suçla hiçbir ilgisi olmadığını düşünüyorum. Morozov'un bu olayla bir ilgisi olsaydı, Matkovski onu kendi başına tutuklayamayacağını söylediğinde Morozov, Ivanov-Rinov'dan Volkov'un tutuklanmasını talep eder miydi? Ve Volkov tutuklandı. Burada bu kadar net bir şekilde özetlenen çirkin bir tablo var. Bu bir sahtekarlıktır - iddiaya göre Krutovsky ve Shatilov'un istifasının kabul edildiği toplantıda hazır bulundular. Ama Morozov ve diğerleri bunu bilselerdi, Argunov'un Olağanüstü Soruşturma Komisyonuna bundan bahsederlerdi. Bu arada, Krutovsky ve Shatilov'un varlığından haberdar değillerdi. Eğer yapsalardı, bu belge onlara burada onlara gösterildiğinde yüzlerinde böyle bir şaşkınlık ifadesi olmazdı. Ancak birçoğunuz protokolleri defalarca imzaladınız, özellikle de manşetleri hiç okumadan, sadece karara göz atarak. Ve bu, Morozov'un ve diğer İdari Konsey üyelerinin protokol kapsamındaki imzasını açıklayabilir.

Bu sahteciliği kim yaptı? Bu sahteciliğin suçluları, Vladivostok'tan doğrudan telefonla talimat alan Mikhailov ve Gins'dir. Hiçbir yerde kaydedilmemiş kararnameler hakkında spekülasyon yapan Mihaylov ve basın işleri başkanı T. Butov.’dur.

Dmitriev’e dönüyorum. Savcılık onu cepheyi geçmekle suçluyor. Ama o bir Bölgeciydi. Ama dürüst olmak gerekirse, Sibirya ile bağlantısı olmayan bir Sibirya bölge sakiniydı. Ne yapmalıydı? Başka bir ülkeye gitmedi.. Ve sanırım iddia makamı bunu kabul edecek. Bir takım kayıtları, telefon numaraları var. Lenin ve diğer figürler buna sahipti. İngiliz misyonunda da bir tane vardı. Bence onun suçlanması bir şakadan başka bir şey değil. Suçlayanın gülümsediğini görüyorum. Belli ki benimle aynı fikirde. Sanığın ne yapması gerekiyordu?

Sovyet ekonomisini örgütledi ve tarımsal araçlar tedarik etti. Ekonomik alanla ilgili uzmanlığı nedeniyle Bakan Yardımcılığına atandı. Asıl rolü komplonun ortaklarına karşı mücadelesi ile ortaya çıktı.k Sonra yok edildi, eyalet dışına gönderildi ve ardından 24 saat içinde Omsk'tan kovuldu.

Bu insan suç görevi alan bir çete üyesi olabilir mi?

Daha sonra iddianamede Kolçak'ın seçildiği toplantıda hazır bulunduğu söyleniyor.. Orada "Ben buna karşıyım, ben buna karşıyım" diye bağırsaydı, bu tepkisinden ne çıkacağını ben rahatlıkla hayal edebilirim! Orada olmasının ne suçu var? [...] Tomsk'tan sonra buraya gönderildi.Sonrasında bu bakanlık kaldırılarak İçişleri Bakanlığı ile birleştirildi. Çok nadiren vardı. Oylamaya katılmadı, sadece Kolçak seçiminde oradaydı. Suçlanıyor ama ortada hiçbir şey yok. Ve işte Sibirskaya Zhizn gazetesinde bir konuşma yaptığı, kendisine talimat verildiği, gönüllü olduğu vs. belirten imzasız bir makale. Zira savunmadaki yoldaşım bir gazeteden bir yazıyı delil olarak istediğinde yurttaş savcının "İtiraz ediyorum .Ben de itiraz ediyorum" dediğini ifade etmek isterim. Bilginin kimden geldiği bilinmiyor. Bu bir Feuilleton (Gazetede Kütür yazısı) bile değil, okuma yazma bilmeyen bir tarihçinin notudur ve bu kadar ciddi bir duruşmada suçlamalar bunlara dayandırılamaz.

Ardından, tanınmış bir demiryolu işçisi, önde gelen bir nakliye işçisi olan Stepanenko geliyor. Neyle suçlanıyor? Yine, Bakanlar Kurulu toplantılarında sonsuz bir mevcudiyet. Oy kullanıp kullanmadığı bilinmiyor.Bunu sen” Ispat et” deniyor.. Ancak burada Bakanlar Kurulunun politikasını yöneten ve yürüten Konsey'in önde gelen isimleri yok. Doğrudan neyle suçlanıyor?

Ama diyelim ki böyle bir emir vardı ve bu emre karşı çıkıp işçileri bu emirle işten çıkarmayıp,onları örgütlemeliydi..

Söylenmek istenen bu mudur?

Bu gerçekten bu kadar korkunç bir suç mudur,?

Bununla bir insanın yıllarca tecrit edilmesini istemek gerçekten mümkün müdür?

Vladivostok'taki atölyeleri, Rusya'nın güneyindeki demiryolu işletmelerini vs. kuran adam, sendikaları demiryollarının yönetiminden çıkardığı için suçlanıyor.

Kaçak olsaydı Sovyet hükümeti için çok daha yararlı bir adam mı olacaktı ?

Şimdi, elbette, bunun teknik bir konu olduğu konusunda bir tartışma yok. Ve bildiğim kadarıyla —belki de bunu çok az biliyorum, diye yalanlıyor Yoldaş Savcı Goikhbarg — yine gülümsüyor — sendikal örgütler artık doğrudan yönetimden uzaklaştırıldılar.

Başkan: Yalvarırım bir operet rolü oynamayı bırakın !!.

Aizin: Ama ben, bana doğru atılan gülümsemeleri görünce, istemeden de olsa utanıyorum.

Çalışanların işletmelerin yönetimine katılımı sorununun yalnızca teknik bir mesele olduğunu , belki de Stepanenko'nun bu konuda Sovyet hükümetinin politikasını izlediğinden şüphe duymamız gerektiğini düşünüyorum. Burada, Şubat 18'de Stepanenko'nun, demiryolu işçilerinin greve gitme tehdidinde bulunduğu söylendiğinde Kozyrev'e harekete geçmesini önerdiği de belirtildi. Belki de hayal gücünüzde,” tüm demiryolu işçilerini öldürmek için program yapıldığının “ söylendiğini düşünebilirsiniz. Ama bu onun lehine yorumlanmalıdır. Eğer aklında bütün demiryolu işçilerinin öldürülmesi olsaydı , ücretlerin artırılması sorununu gündeme getiren bir telgraf gibi yazılamazdı..

Şimdi Bakan yardımcısı olduğu iddia edilen Tseslinsky, ‘den bahsetmek istiyorum. Vatandaş savcısı onu Bakan Yardımcılığı rütbesine terfi etti,

Karısı bir mektup yazarak ,onun kocası olduğunu söylemiş ve bu mektuba dayanarak Bakan Yardımcılığı görevini almış..!!

Tabiki bizler , memur eşlerinin sürekli olarak kocalarını terfi ettirdiğini biliriz.!!!

Yalnız bir şey var.

O aslında, o bir bakan yardımcısı değil, posta ve telgraf müdürü.

Neyle suçlayacağız ?

Posta ve telgraf birliğinin ancak üstlerin izniyle var olabileceği,ancak onların izniyle telgraf gönderdiği gerçeğini ne yapacağız?,

Diyelim ki o yazdı.

Bunun akabinde, suçlamayı doğru bir şekilde koymak istiyorsanız, suçlamanın yazıldığı daktiloyu, onun yazıldığı masayı da sanık sandalyesine oturtun.

Dosyada Pepelyaev'in kendisi tarafından yazılmış bir genelge var.

“Tseslinsky, Shumilovsky'ye gitti ve Pepeliaev'in yasadışı taleplerde bulunduğunu söyledi.”

Olay çözüldü .Posta ve telgraf memurlarından,. “Tseslinski'nin vasat bir adam olduğu, yaptığı işlerin küçük, önemsiz şeyler olduğu” ve bu iddianamede memurlar tarafından Tseslinski'ye karşı daha ciddi bir suçlama getirilmediği yönünde alınan yazıya atıfta bulunacağım. Evet, Pilz ile birlikte Rusya'da çarlığın devrilmesiyle ilgili bir telgrafı geciktirmekle de suçlanıyor. Ancak bu pozisyona Irkutsk'taki yürütme kurulu üyesi Kruglikov tarafından önerildiği ortaya çıktı. Kruglikov'un gözünde itibarı olmasaydı, Kruglikov'un bulunduğu hükümete katılmazdı.

Dmitriev’den bahsedeceğim. Diğerleri toplantılara katılmak suçlanıyor. ama, Dmitriev hakkında bu bile yok. O eski bir gıda emekçisi. Denetim için Semipalatinsk'e gitti sonra yanlışlıkla buraya geldi.. Bir takım kötülüklere sahip olduğu tespit edilen Gorbunov başkanlığında Moğol bölgesine bir görev gezidi vardı [...] Dmitriev komisyon tarafından verilen emir uyarınca, Gorbunov’u görevden aldı. Daha sonra bir rapor sundu. Dmitriev Irkutsk'a gitti ve mesele bitti. Sonra Annenkov'un oraya geldiğinde ,Dmitriev'in talihsizliği ortaya çıktı. Annenkov'un emri vermesi ya da Kızıl Ordu adamlarından birinin Annenkov'a fısıldaması ile Gorbunov tutuklandı. Ve Annenkov'un müfrezesi tarafından öldürüldü. Gorbunov'un bilinmeyen nedenlerle öldürüldüğü bu durumdan, onu görevden alan Dmitriev'den sorumlu tutuluyor.

Bu bize, eğer birisi arabaya biniyorsa ve bir çocuk ata biniyorsa ve at götürülmüşse, kazara meydana gelen tamamen rastgele fenomenlerin bu nedensel bağlantısının bir bağlantıya sokulduğunu hatırlatır. Bu suçlamanın mahkeme tarafından ciddiye alınacağını sanmıyorum. Bu nedenle ısrarla Dmitriev'in beraat etmesi için talepte bulunuyorum.Duruşmada Gorbunov'un kız kardeşi, Dmitriev'in Gorbunov cinayetiyle nedensel bir bağlantısı olmadığını ilan etmek için buraya geldi.

Sonra, devlet ve tarih için çok önemli bir süreçte, ciddi olmaktan çok komik olan bir figür olan Zhukovsky var. Çünkü ona suçlanabilecek tek şey, Omsk'tan Irkutsk'a giderken yazdığı şiirleriydi. Orada Çar hakkında yazdıkları vardı. Eğer bu şiirleri yaymaya, yayınlamaya çalışsaydı, Çarlık için ajitasyon yapmaktan suçlu olduğu söylenebilirdi - onu gücendirmek istemiyorum ama kötü şiirler- Belki de kendisi kaleme ve kağıda emanet edilmeye değer olarak görüyordur. Şiirlerini iyi buluyordur.r. Belki de bir monarşi hayal ediyor.Bunda Sovyet iktidarının gerilemesi ve tehlikesi nedir?

Ayrıca, Zhukovsky'ye karşı ne var? Dışişleri Bakanlığında konsolos ve konsolosluk dairesi başkanı olarak tamamen büro ve bürokratik rol oynadığı, geri kalanında ekonomik kısımdan sorumlu olduğu ve yetkililerin onu mümkün olan en iyi şekilde tavsiye ettiği, siyasi müzakerelerde veya yabancıları davet etmede yer aldığını söylüyorlar.

Hayır, “Sukin'in telgraflarını göndermek, şifrelemek ve deşifre etmek için Yüce Hükümdar'ın trenine gönderildi. Ve Kolçak'a bir telgraf iletmeye çalıştığında, Sukin’in ona tüm telgrafların doğrudan kendi aracılığıyla gönderilmesini istediği , doğrudan Kolçak'a gönderildiği takdire ona hiçbir şekilde itibar edilmeyeceğini “yazdı. Hiçbir toplantısına katılmadığı Bakanlar Kurulundan nasıl sorumlu olabilir. Düzinelerce üyesi olan ve yüzlerce insana hizmet eden sözde Sibirya yada Tüm Rusya hükümetinin her bir çalışanını bu konuda nasıl bir suçlama getirilebilir.?

Sırada Khronovsky var. Ortaya konulan delilerin aşırı önemsizliği nedeniyle mahkeme tarafından kefaletle serbest bırakılan bir kişi. Toplantılarda hiç yoktu. Vergi yönetimi uzmanı olarak görev yaptı. Eğer Sovyet rejimi için çok tehlikeliyse, o takdirde izole edilmelidir, ama vicdanen bu tehlikeyi görmüyorum.

Sonra Pisarev geliyor. Yönetmeliğer göre Bakanlar Kurulu toplantılarına katılamazdı. Bakanlık Daire Başkanı Prokushev sadece kendi konularında toplantılara katılmış, diğer konularda katılmamış ve Bakanlar Kurulu kararında hiçbir şekilde oy kullanamamıştır. Ancak hazır bulunmasına izin verilmemesine rağmen, iddianamede hazır bulunmakla suçlanıyor. Pisarev hakkında söylenecek fazla bir şey yok. Mahkemenin, endüstriyel-pozitif eğilimli komünisti yeterince takdir ettiğini düşünüyorum. Aile hayatında çok acı çekti ve kendine çok zarar verdi ve delilik halinde olduğu için 14. maddeden davanın düşürülmesi için dilekçe veriyorum.

Yurttaş savcısı konuşmasını bitirip, bazılarının tecrit edilmesi gerektiği ve onlara daha ağır cezalar verilmesi gerektiğinden bahsederken, bu korkunç sözlerin muhatabının kimler olduğunu söylemedi.Belki buna gerek duymamış olabilir. Kendisine göre onların dış dünya ile bağlarını koparmadıkları ve suçlandıkları suç faaliyetlerine devam edebileceklerine dair bilgiler var.

Ne yazık ki, hiçbir isimden bahsedilmedi, Ancak ben onlardan bahsetme özgürlüğünü kullanmak istiyorum

Savcı Cherven-Vodali'den bahsedersek, O kaçma fırsatı buldu, ancak bunu yapmadı, öncesinden Siyasi Merkezin beylerine “ yarın saat 12'de size geleceğim” diye yazmıştı,. Sanırım bu işi yurtdışında sürdürmek isteyenler kaçmak için acele ettiler ve bu sırada Cherven-Vodali geldi ve kendini adaletin ellerine bıraktı. Buna başka bir isim takmak mümkün değil.

Vatandaş savcının kimden bahsettiği hakkında hiçbir fikrim yok. Dürüst olmak gerekirse, bilmiyorum, belki mahkeme tahmin ediyordur?

Uzun zamandır sizle ve sizi bu pozisyonunda kürsüye oturtan temsilcileri yetkililere karşı korkunç bir güç gerilimiyle savaşanları görüyorum.

Yüreklerinizde azalmayan mücadele ve Restorasyon Hükümetine karşı savaştığınız güçlü öfkenin sıcaklığında , öfkenizin ve kalbinizin buna yenik düşmesine izin vermeyeceğinize , akıl ve vicdanınızın ona üstün gelmesine müsaade ederek, sanık sandalyesinde oturanların ağır bir şekilde cezalandırmaması için bu gücü ve kararlılığı bulabileceğinize ümit etmek istiyorum.

AvukatıBorodulin: Rus yaşam tarihinde Kolçak dönemi olarak adlandırılan bu dönemi yargılamak için kısa süre önce sona eren bu adli soruşturma, muazzam ve bol bir veri sağladı. O dönemde uygulanan sosyal ve politik sistem ve hükümet sistemi ile Tüm Rusya Hükümetinin adını taşıyan ve Kolçak'ın başkanlık ettiği örgütün faaliyetleri burada yeterli bir bütünlükle anlatılmaktadır.

Bu döneme ve bu hükümete adını kim verdi ?.

Eğer bu davada bunun yargılaması yapılsaydı ve Kolçak döneminin bir değerlendirmesi yapılsaydı, savunmanın yapabileceği hiçbir şey kalmazdı.

Devlet idaresinin başında duran, tüm iç ve dış politikayı yöneten organ olarak Kolçak hükümeti söz konusu olsa bile, o zaman savunma temsilcilerinin hangi gerekçe ile olursa olsun söyleyebileceği bir söz olmazdı

Ancak Kolçak'ın asi ve kendinden menkul hükümetinin üyelerini ve ona ilham verenleri suçlama sürecinde görevli olan bizler, iddianamede isimleri yer alan isimleri burada geçenlerle ilgili davaya katılıyoruz. Ve burada düşünülmesi ve karar verilmesi gereken şey - yaşayan bireylerin kaderi -

Burada savunucular olarak bulunan bizlere,yaşayan bireylerin kaderi üzerinden savunmalarımızı yapma ve fikirlerimizi sunma hakkı verildi.

Şimdiki gibi görkemli bir tarihsel süreçte yer almaya hazır olmadığımın tamamen farkında olarak, bu mevcut davada çok önemli gözüken çok ağır düşünceleri ve yargıları sunma ve burada sizin önünüzden geçen tüm delilleri tüketme iddiasında değilim. Mevcut davada belki de bin kat daha büyük delillere dayanarak ve avukat olarak aşağıdaki gözlemleri paylaşacağım.

Yaşayan tek tek kişilerin suçluluğu ve sorumluluğu konusunda karar verirken, Mahkemeyi her bireyin kendi yaptıklarından yargılanması ve yaptıklarından sorumlu olması anlamında, tek bir ilkenin yönlendirmesi gerektiği inancındayım.

Oda suç ve cezaların bireyselliği ilkesi. Yine eklemek isterim ki, suçlamanın ve cezanın bireyselliği ilkesinin tek ve temel yönlendirme olması gerektiği konusunda bir an bile tereddüt yaşamıyorum.

Bu, yalnızca, mevcut davada olduğu gibi, bir çetenin, yani belirli bir amaç için birleşmiş, tek bir suç amacı güden bütün bir grup insanın davasında değil ,her yargılamanın temelini oluşturmalıdır.

Sonuçta, bir çetenin varlığı kurgulanıyorsa, bu çetede kimlerin üye olduğu, bu çetede kimin ve hangi görevleri yerine getirdiğini tespit etmek gerekir. Burada savcının kullandığı "çete" kavramını, burada sanık sandalyesinde oturanların hepsinin çetenin tüm faaliyetlerinden sorumlu çete üyesi olduğunun kanıtı olarak görmüyorum. Bir çeteye bir dipnot olsa bile, bu çetenin üyeleri listesindeki bir kişi başlı başına bir suç işlese bile yine de, bu suçun cezası belirlerken, kimin ne işlediğini tespit etmek gerekir. Bu durumda, bunun bir çete olduğunu, özel türden bir çete olduğunu, henüz görülmemiş, çok uzun bir süre Tüm Rusya Hükümeti olarak adlandırılan örnek bir çete olduğunu kabul ediyorsak, bence bunun özellikle gerekli olacağını düşünüyorum. Savunmamın bundan sonraki devamında, kısaltma ve kolaylık uğruna "sözde" eklemeden basitçe bir “Hükümet “olarak bahsedeceğim.

Kendimi bir örnekle sınırlayacağım. Çetenin bireysel üyeleri bu çetenin suç ortağı olarak mahkeme önünde şüphesiz sorumluysa ,ne de olsa şu ya da bu eylemi gerçekleştirme emirlerini taşıyan çetenin kuryesi de o takdirde , gerçekten çetenin suç ortağı mıdır.?

Bu hükümetin bakanları gibi oda mahkemede tarafından sorumlu tutulacakmıdır.?

Bu nedenle, savcının basit bir çete ile Tüm Rusya Hükümeti adlı asi çete arasında yaptığı analojinin yanlış olduğunu düşünüyorum. Olağanüstü Devrim Mahkemesi'ne rehberlik etmesi gereken ikinci temel önerme, Ceza Hukuku Kılavuzunun 11. paragrafında belirtilmiştir. Her eylemi, işlendiği koşullar altında ve aynı şekilde, suçlunun tehlike derecesini belirlerken, faaliyetini gerçekleştiği yer ve zaman koşullarında dikkate almak gerekir. Ve eğer bu sıradan, tabiri caizse, kalıcı suçlarda gerekliyse, burada daha da gereklidir.

Bu süreçte, iki farklı dünya görüşüne ve bazen dünya görüşüne karşı çıkma noktasına. iki farkı Dünya birleşti. Bazı yönlerden çoktan modası geçmiş olan eski, can çekişen Dünyanın temsilcileri sanık sandalyesindedir, Diğer, yeni Dünyanın temsilcileri, Olağanüstü Devrim Mahkemesinin şahsında yargıçlardır. Ve burada oturan sanıkların eylemlerinin niteliğini belirlemek için, sanıkların her birinin kişiliğini belirlemek , modern sosyal düzene yönelik tehlikesinin derecesini belirlemek , şu yada bu suçun hangi koşullarda, yerde ve zamanda, hangi koşullar altında işlendiğini düşünmek gerekir. Ve bu açıdan, mevcut davaya baktığımda, sanıkları Hükümet üyesi olarak adlandırırken,her şeyden önce, Hükümetin tam olarak kim olduğunu belirlemediklerini belirtmeden geçemeyeceğim.

Başka bir deyişle, yönetim organı neydi?

Tabii ki, bu tür resmi düşünceler Olağanüstü Mahkeme karşısında belirleyici değildir, ancak yine de sanığın kişiliğini şu ya da bu eylemi gerçekleştirdiğinde bir şekilde aydınlatabilirler. Ve bana öyle geliyor ki, bu konunun ayrıntılı bir tartışmasına girmeden, “Hükümet”, “Gerçek Hükümet” hatta garip göründüğü için Bakanlar Kurulu bile değildi.

Hükümet, Yüce Hükümdar, Yüce Hükümdar Konseyi ve tüm Bakanlar Kurulunu kontrol eden bir avuç bakandan ibaretti. Devrimci bir mahkeme için kuşkusuz en önemli şey olan bu tabloda gözüken” bir avuç hükümetti” Askeri güce, ticari ve endüstriyel çevrelere dayanan bu bir avuç kişi, yasal olarak Yüce Hükümdara güveniyordu. Yine, bu tespit suçluluğu değil, burada bulunanların her birinin suçluluk derecesini belirlemede önemlidir. Burada bu Hükümeti temsil eden insanlar varsa, o takdirde burada tasvir edilen tüm kanlı dehşetten sorumlu olmalılar. Değilse, farklı bir ışıkta görülmeleri gerekir.

Çekinceyle bile olsa, Bakanlar Kurulunun bir Hükümet olduğu kabul edilirse , o takdirde yine, burada oturanlar bir bütün olarak hükümet, yada çoğunluk o hükümetin üyesi sayılamaz. Bakanlar Kurulu, bakanlar ve yardımcılarından oluşuyordu. Burada, sanık kürsüsünde, ikinci, hatta üçüncü ve dördüncü bakan yardımcıları ve herhangi bir bakanlık veya yarı bakanlık görevinde bulunmamış olanlar var. En derin ve en keskinı inancıma göre, ne her şeyi yöneten Hükümet, bu hükümetin bir parçası değilse, o zaman şu soru ortaya çıkıyor: Onlar kim? Ve onlar ne? Mahkeme onlara hangi tedbiri uygulamalıdır?

Onlar, önemli görevlerde bulunan memurlardır. Doğru memurlardır ve kelimenin en sıradan anlamıyla, memur nedir? Bürokrasinin ne olduğunu unuttuğumuzu sanmıyorum. Şu anda burada hala “memur” olarak adlandırılabilecek birçok vatandaş olduğunu düşünüyorum. Bir zamanlar vardı. Bu bir zamanlar çok uzun zaman önce değildi. Muhtemelen "resmi" kelimesinin hayatımızın tüm yapısını tanımladığı dönemi henüz unutmadık. Yukarıdakiler bürokrasiyi "kendi kararınızı vermeye cesaret etmeyin" ilkesiyle belirlendiyse, aşağıdan büyük ölçüde başka bir ilke ortaya çıkar.

"Evim yan tarafta ve ben hiçbir şey bilmiyorum".

Nesiller boyunca, Hükümet çalışanları yavaş yavaş, temel ilkesi "küçük ya da büyük kendi işlerini yapmak”, bir sonraki masada, bir sonraki ofiste, özellikle de bir sonraki departmanda neler olup bittiğiyle hiç ilgilenmemek" olan yetkililere dönüştü.

"Bu bizi ilgilendirmez, bizi ilgilendirmez, bırakın patronlar her şeyi çözsün."

Tabii ki, burada oturan tüm yetkililerin kelimenin tam anlamıyla öyle olduğunu söylemek istemiyorum, ancak büyük ölçüde ve sadece bir tarafta, mevcut duruma göz yuman taraf, bu hükümetin yargı yetkisine tabi olan taraf olmaları onların temel özelliğidir. Sanıkların tamamını veya çoğunu hem ifadelerinden hem de şüphesiz burada tespit edilen eylemlerinden dolayı bu açıdan ele alırsak durum daha iyi anlaşılacaktır.

Ne de olsa, ancak belli koşullar altında, kendi alanlarında birçok bilgili uzman, kusursuz bir üne sahip insanlar, Kolçak hükümetinin hizmetine girdi. Çoğu ona düşman durumunda değildi. Sadece ilgilenmeyenler değil, aynı zamanda onunla uğraşmak istemeyenler, tarihsel olayların akışı ile buraya atılan, kendi yerlerinden, alışılmış mesleklerinden kopmuş olanlarda vardı. Huzursuzdular. Bir hizmete girmeleri gerekiyordu. Kapılar onlara uzman olarak, alanında uzman olarak ardına kadar açıktı ve alıştıkları, sevdikleri işe gittiler. Ve bence en iyi ilke olarak kabul edilen ilke tarafından yönlendirildiler: "Kişilere değil, davaya hizmet ediyorum, sevdiğim şeyi yapmak istiyorum ve modern sistem altında yaratılan siyasi hayata katılmak istemiyorum." Burada komikliğe , herhangi bir ironi ve alaycılığa neden olacak bir durum yoktur... Sanıkların, alışkın oldukları meslekte hizmet etme isteklerine ilişkin ifadelerini herhangi bir alay uyandıracak bir biçimde değil, bu ifadelerini onların bu hizmet etme iradesinin nasıl bir biçimde ortaya çıktığı ve bunu nasıl hararetle arzuladıklarını anlayacak bir biçimde özel bir tonda okuyun.

Tabii ki, sanıkları rahatsız etmek için "resmi" kelimesini kullanmam, çünkü konuyla ilgili resmi tutum hakkında bürokrasinin bir tarafını tutuyorum ve diğer tarafını konuşmuyorum.. Dava materyalinden anlaşıldığı kadarıyla, cevaplar ve yazışmalarla uğraşan yetkililer değiller. Ve ülkenin siyasi yaşamına katılmayan bürokrasinin diğer tarafını da not ediyorum. Eğer böyleyse, eğer yaşayan insanlarla uğraşıyorsak, eğer basit ama seçkin çalışanlarla uğraşıyorsak, o zaman onların ne tür kişilikler olduklarını belirlemek için, mevcut sistem için ne kadar zararlı, yararlı veya tarafsız olduklarını belirlemek için, iddianamede de işaret edilen ve burada adli soruşturma sırasında önümüzde gerçekleşen bazı eylemlerine atıfta bulunmam gerekir.

Kendilerine emanet edilen ve gerçekten sorumlu oldukları departmanlardaki çalışmaları hakkında söz etmek isterim.

Her şeyden önce, sanık Karlikov hakkında birkaç söz söylemeliyim. Aslında onun da özel bir şey söylemek istemezdim. Çünkü savcı onu burada özel bir konuma sahip bir kişi olarak tanımlamadı. Kendisini tesadüfen hükümette bulan, hiçbir şekilde kendini göstermeyen, Kolçak hükümetinin diğer tüm üyelerine atfedilen suçlarda yer almayan bir kişi olarak ifade etti.. Yine de, burada duruşmada ortaya konan bir gerçeği vurgulamak ve not etmek istedim. Irkutsk ayaklanması sırasında Karlikov, öğrenci birliklerindeki öğrencilerine Beyaz Muhafız birliklerinin yanında yer almaması emrini verdi. Karlikov'u son derece dürüst bir adam olarak nitelendirmek ve gerçekten büyük bir ilgiyi hak ettiğini söylemek gerekiyor.

Kadetlerin ayaklanmaya bir kereden fazla katıldığını hatırlarsanız,sıradan bir insanın, hatta küçük bir gücün bile bu ayaklanmaya verebileceği katkının kritik bir an olduğu gerçeğini hesaba katarsak, bu tavır bence takdir görmelidir. Karlikov'u, ait olduğu sistemi destekleme cazibesine yenik düşmeyen bir adam olarak takdir etmelisiniz. Çocuklar hakkındaki bu emri ile Karlikov, bir tehlike anında bile bizim için en kutsal ve en güzel olanı unutmayan iyi bir insan olduğunu gösterdi -

Sanık Palechek hakkında birkaç söz. Sanık Paleczek, Halk Eğitim Bakanı yardımcısı. Sadece Ekim ayında bu görevi yürüttü. Sadece geçici olarak bir departmanta sorumluluk aldı..

Tüm zamanını [ekseni] emen rutin bir iş.

Palechek, kendisini okullara, öğrencilere ve Halk Eğitim Bakanlığı'nın hizmetine adamış bir adam. Kendisini Kolçak hükümeti tarafından ele geçirilen topraklarda bulduğunda, hayatı boyunca hizmet ettiği aynı bölümde hizmet etmeyi kabul etti. Özellikle suç teşkil eden herhangi bir şeyle suçlanmıyor. Hükümete katılımı oldukça belirsiz ve buradakilerin büyük çoğunluğunun muhtemelen onu siyasi bir figür olarak duymadığını düşünüyorum. Siyasi bir figür olduğuna dair herhangi bir şey adli soruşturma sırasında tespit edilmemiş, kesinlikle kanıtlanmamış veya gösterilmemiştir. Ona bir memur dersek, kelimenin en iyi anlamıyla, yani mükemmel bir uygulayıcı, işini iyi bilen, kişilere değil, yalnızca davaya hizmet eden bir adam olarak adlandırırsak, o zaman buna itiraz etmeyeceğinizi ve bunun ona en doğru tanım olacağını düşünüyorum.

Sanık Preobrazhensky’in bu bakanlığın tüm sorumluluğunu üstlendiği için Paleczek’ Halk Eğitim Bakanlığındaki faaliyetlerinden sorumlu değildir. Ama Paleczek de bu sorumluluğu üstlenmiş olsaydı ,yine de burada herhangi bir sakınca olduğunu sanmıyorum.

Halk Eğitim Bakanlığındaki bu faaliyeti gerici bir politika olarak kendini göstermediği, bu bakanlığın faaliyetlerine rehberlik eden ilkokul ve halk eğitimi ilkelerinde zaten yeterince ortaya çıkmıştır. İddianamede alıntılanan Ignatiev'in sözleri bence kesinlikle bir saygıyı hak etmiyor. Ignatiev tamamen bilinmeyen bir kişi (buraya tamamen tesadüfen gelen bir kişi), Halk Eğitim Bakanlığının hizmetine girmeye çalışan,ancak bu fırsatı bulamayan bir kişi. Bu işi ilk başta Halk Eğitim Bakanlığının politikasıyla dayanışma içindeyken, daha sonra fikrini değiştirmiştir. Şimdi de hiçbir sağlam temele dayanmayan iddialarla ortaya çıkmıştır.. Bunun üzerinde duruyorum. Çünkü , Halk Eğitim Bakanlığı ve özellikle Paleczek ile ilgili olarak,Bakanlar Kurulunun bazı dergilerine abone olmasının dışında iddianamede dikkat çekebilecek hiçbir şey yok. Ancak bunun onu iç politikanın yönetimine dahil etmeye yönelik herhangi bir sonuç doğuracağını sanmıyorum. Bana öyle geliyor ki, Karlikov'la ilgili söylediğim şeyler tümüyle onun içinde geçerlidir. Bu, hükümetin faaliyetleri açısından kendisini hiçbir şekilde göstermeyen bakanlığa tesadüfen giren bir kişidir.

Burada sanıklar arasında bulunan daha tipik bir yetkili Yachevsky'dir. Aslında bu sanık ilk kez sadece açıklama yaparken karşımıza çıktı. Bundan önce, tüm adli soruşturma boyunca onun hakkında hiçbir şey duyulmamıştı. Öncesinde tüm hayatı boyunca İçişleri Bakanlığında görev yapmıştı. Daha sonra, devrim günlerinde bu hizmetten kesilerek, Sakat Askerler Birliğinde katip olarak görev yaptı. Sonra Semipalatinsk'e gitti, demiryolunda görev yaptı, ardından gıda komitesinde görev yaptı ve ardından Temmuz ayında İçişleri Bakanlığına davet edildi. Kendisine hangi pozisyon sunulursa sunulsun, hizmet etmesi gerektiğine inanan bir kişidir. Bu adam sadece hükümet üyesi olmakla suçlandı ama kesinlikle bu sorumluluktan kaçmadığını zaten söyledi. Ancak onu karakterize eden gerçekleri açıklarken, ifadesine dikkat çekmek isterim.Bu ifade çok ciddi bir ilgiyi hak ediyor. Burada Bakanlar Kurulu toplantılarına nasıl katıldığını ve hangi kararların altında imzası olduğundan bahsetti. Çalışanlara fazla mesai için verdiği için üç milyon Rublelik

bir ödülden bahsediyoruz. Burada defalarca tezahür ettiği gibi olumsuz bir şey ortada yok sadece iyi bir şey var.

Davalı Malinovski'ye Bolşevizme karşı mücadele üzerine bir taslak taslağı göndermiş olması, bir yetkilinin bakış açısından oldukça doğru bir şeyi yansıtıyor. Merkezi kurumlardaki evrakları bilen varsa, bir taslağın değerlendirileceği kurumda raportör olan bir Bakan Yardımcısının başka bir Bakan Yardımcısına ibu taslağın letilmesinin nedeni rahatlıkla anlar. Sanık Yachevsky'nin ifadesine tamamen katılıyorum:

O sadece İçişleri Bakanı yarıdmcısı sıfatı taşıdığı için cezalandırılacaksa söyleyecek bir şeyimiz kalmaz.

Sanık Malinovski, 6 Mayıs'ta göreve başlayan Adalet Bakanının yardımcısıydı. Bakanlar toplantısına sadece bir kez katıldı. Bakanlar Kurulu kararları dergilerinin gözden geçirilmesi hakinde bu tespit edilebilir. Esas olarak Irkutsk Zemstvo ile ilgili olarak Departmanı tarafından, Irkutsk Yargı Dairesi savcısına gönderilen telgrafı imzaladığı için suçlanıyor. O telgrafta, kararı kabul eden kişilere karşı idam cezası verilmesine ilişkin sözler var. Dahası, telgrafın başında, Adalet Bakanına ulaşan bilgilere göre, hükümetin faaliyetlerinin yanlış bir şekilde ele alınması ve gerçeklerin çarpıtılmasıyla Irkutsk Zemstvo Meclisinin keskin bir hükümet karşıtı karar aldığı söyleniyor. Böyle bir karar gerçekten var kabul edilirse, yasallık sınırları içinde ölüm cezasının kabul edilmesi önerilmektedir. Böyle bir karar kabul edilmişse ve yasallık sınırları içinde önleyici tedbirlerin alınması gerektiği eklenmiş ise bana öyle geliyor ki, bu Malinovski'yi olumsuz bir bakış açısıyla karakterize etmeye yetmez.. Onu Adalet Bakanının yardımcısı olduğu için suçlayaksak zaten diyeceğimiz bir şey olmaz., O zaman elbette bu “suçlu sıfatını” üzerinde taşır.. “Suçunu “ ve bu kimliğini zaten itiraf etmiş oldu.

Adalet Bakanının bir yardımcısı sıfatıyla, hukuku koruma görevini üstlenmesi, hukukun bir temsilcisine başvurması ve ondan hukuku korumasını istediyse bundan niye suçlanabilir ? Bu yasanın zararlı olduğu söylenebilir., ancak bana öyle geliyor ki, Adalet Bakanının yardımcısına bir birey olarak, bir memur olarak, bir çalışan olarak hukukun korunmasını önemsediği için suçlamak imkansızdır. Malinovski burada bu telgrafın kendisine dikte edildiğini ve gönderilmesi emrinin Adalet Bakanı tarafından verildiğini belirtti. Eğer bu ifadeye güvenilecekse, o zaman bu telgrafın sadece bir taşıyıcısı olarak suçlanmamalıdır. O dönemin yasalarına göre, bakan yardımcısının savcılara emir verme yetkisine sahip olmadığı düşünülürse, zaten bu kendiliğinden doğrulanmaktadır.,

Yachevsky'nin bahsettiği Bolşevizme karşı mücadele projesinin taslağına sahip olduğuna dair bir iddia da söz konusu.

Bakanın bir yardımısı olarak Malinovski, Kanun ve Düzeni Koruma Komitesinin raportörüydü ve çalışmayla ilgili rapor etmesi gereken ilgili tüm taslaklar kendisine iletildi. Malinovski burada -- hiçbir şey çürütülmedi ve başka hiçbir şey aksini doğrulanmadı -- bu projenin kabul edilmediğini ve yürürlüğe konulmadığını da tespit etti. Belki de rapor bile ortada yoktu., Malinovski buradayken bu konu gündeme gelmedi. Dolaylı olarak, Malinovski, Kanun ve Düzeni Koruma Komitesinde raportör olmasıyla da karakterize edilir. Komite tarafından ele alınan konuların listesi, büyük ölçüde Hukukun Üstünlüğünü Koruma Komitesinin fizyonomisini belirler. Ve sonuç olarak, Kanun ve Düzeni Koruma Komitesi tarafından kabul edilen ilk kararnamede spekülatörlere ve işkencecilere karşı sert önlemlerin alındığı düşünülürse ve diğer tüm yönetmeliklerle karşılaştırıldığında konuşmacının fizyonomisi, oldukça tesadüfidir. Bana öyle geliyor ki, tamamen yasal faaliyetlerde bulunan, eğitimli bir avukat olan Malinovski, çevresinde olup bitene karşı gözlerini gül renkli gözlüklerle kapatarak, belki de görevlerinin uygulayıcısı olarak da tanımlanabilir.

Mevcut davada çok özel bir pozisyon sanık Krasnov tarafından işgal edilmiştir. Krasnov, hayatı boyunca çalışan ve kendini bu işe adayan bir devlet denetçisiydi. Buraya tamamen tesadüfen geldi ve hata sonucu bu yüksek görevi aldı. Varoluş nedeni gereği, kendisine verilen görevler gereği, Ulusal Denetim Ofisi bir bakanlık değildir ve Genel Denetçi gerçek bir bakan değildir. Devletin yönetimine katılmaz ve bu nedenle, en azından teorik olarak, ülkeyi yöneten organ olarak hükümetin faaliyetlerinden sorumlu değildir. Bu nedenle Bakanlar Kurulundaki Devlet Denetçisine, bu Hükümetin varlığının sonuna kadar idari konularda belirleyici bir oy hakkı verilmedi.

Buna rağmen, Krasnov'un bu duruşmadaki konumu çok zor. İddianamede Krasnov'un adı sürekli geçiyor ve yakın geçmişin en aktif isimlerinden biri olduğu, hükümete katılan bir politikacı olduğu izlenimi ediniliyor. Ve bu nedenle, burada meydana gelen tüm zulümlerden sorumlu tutuluyor. Burada sunulan tüm olgusal materyallerden Krasnov'un siyasi bir figür olmadığı açıktır. Bu kesinlikle kategorik olarak böyledir..Alanında en yüksek mertebeden bir yetkili ve uzman bir memurdur. Bundan öteye gitmemiştir..

Bakanlar Kurulu kararlarındaki imzalar arasında da ismi geçiyor, çünkü katılmak zorundaydı. Ve yerleşik uygulamaya göre, bu kararları imzalamak zorunda kaldı.. Az önce söylediklerimin üzerinde tarif etmek gerekirse, tam olarak Krasnov en az sorumlu olanıydı. Ancak burada, meseleye farklı bir bakış açısıyla, hükümette basit bir kalış bile söz konusu olduğunda, tamamen resmi nitelikteki bu tür bir katılımda ve- toplantılara katılım sonucu kararlara imza atmak – burada alınan kararları ve çözümlere doğrudan katılım olarak kabul ediliyor. Burada, aslında, bu tür sorunlar, çözümüne olumlu yönde katılım olduğu için çözüldü. Bunun üzerinde durmayacağım. Sanıkları mahkûm etme görevi ile kurulmadığına kesinlikle inandığım, gerçekten sosyalist bir adalet bilincine sahip bir mahkeme olarak, Devrim Mahkemesi sanık Krasnov'u bu hükümetin aktif bir figürü ya da basit bir katılımcısı olup olmadığını anlamak için mevcut davadaki iddianamede yeterli malzeme olduğunu görecektir. Ve bu resmi iddialara rağmen, onun böyle bir figür olmadığı yönündeki kanıtlar son derece güçlü..

Bunu söylerken, Devrim Mahkemesinin hiçbir zaman, bir dakika bile bağımsızlığından taviz vermez bir pozisyonda olduğu inancıyla teselli buluyorum. Bunun için savunmamda bazı eski yasalara dayanmaktan vazgeçtim. Her ne kadar somut dayanak gibi sunulsa da Bakanlar Kurulu kararlarına atılan imzaların yeterli gerekçe olmayacağını düşünüyorum.

Krasnov'un “ halkın mülkünün yağmalanmasına katılımı hakkında birkaç söz daha.

Yurtdışındaki ajitasyon, askeri ihtiyaçlar, güney, kuzey ve batıda faaliyet gösteren Bolşevik karşıtı birliklerin temsilcilerine yapılan tahsisler, altın rezervlerinin transferi ve satışı ve bütçenin kötüye kullanılması için devasa fonların tahsis edilmesi ilgili suçlamalar ..

Döviz ve altın rezervleri ile ilgili olarak, Devlet Denetçisinin herhangi bir rol almadığını ve alamayacağını peşin olarak söylemeliyim. Çünkü Devlet Bankası ve Kredi Başkanlığı denetim yoluyla ona bağlı değildi. Bu nedenle, bu harcama devletin yetki alanı dışında gerçekleştirildi. Ayrıca, diğer birliklerin askeri ihtiyaçları için askeri ödenekler ve tahsisler, inşa edildikleri büyüklük ve temel açısından yalnızca bir yönü ile düşünülebilir. Otomatik olarak yenilenen 500 milyon Rublelik fon ile ilgili olarak, Krasnov kesinlikle Bakanlar Kurulunun bu tür kararlarından haberdar olmadığını ve böyle bir kararın bulunmadığına derinden inandığını söylüyor. Bu Maliye Bakanlığı ile hiçbir ilgisi olmayan bir harcamasıydı.

Bireysel olarak sanıkların faaliyetlerinin ve kişiliklerinin incelenmesini bitirirken, bir kez daha, bir başkasının iradesini yerine getiren yetkilileri sanık kürsüsünde oturtuğumuzu söylemek istiyorum. Konuşmamı bitirirken, içeriği ve içerdiği argümanların canlılığı son derece zayıf olan bu suçlamalar karşısında ,Olağanüstü Devrim Mahkemesi'nden tek bir şey isteyeceğim: Onları kahraman olarak görmeyin, onlardan kahramanca taleplerde bulunmayın. Ama onları kahraman olarak değerlendirin. Bu kahramanlar sadece en yüksek cesarete değil, aynı zamanda en yüksek yüce gönüllülüğe de sahiptir. Ve kararın size sadece bir adalet duygusu değil, aynı zamanda kahramanların doğasında var olan bu cömertliği de dikte etmesine izin verin. Rusya'nın devrimci proletaryası, yargı organı olan Olağanüstü Mahkeme aracılığıyla, yüce gönüllülüğünü göstersin ve dikkatini kuşkusuz bu büyük Rus trajedisi eylemine çevirecek olan tarih, bu cezanın manevi büyüklüğü önünde eğilsin, tıpkı daha iyi yaşam koşulları için devasa mücadeleyi omuzlarında taşıyan Rus proletaryasının kahramanlığı önünde hiç kuşkusuz eğileceği gibi.

Savcı : Bana öyle geliyor ki savunma henüz bitmedi. Sanıklardan biriyle ilgili olarak, savunma tek bir kelime etmedi.

Savunma avukatı Borodulin: Bir açıklama yapmak istiyorum. Sanık Tretiak'ın çıkarlarını savunma görevi bana emanet edildi, ancak kendi isteği üzerine bu savunmadan vazgeçmek zorundayım. Davasında bir savunma avukatının katılımına ihtiyaç duymadığını ve bu nedenle sanık Tretiak kendisi bir savunma konuşması yapması gerektiğini tespit etti.

Başkan 10 dakika ara vereceğim.

Aradan sonra.

Başkan Pavlunovski: Şimdi sözü Yoldaş Savcı'ya bırakıyorum.

Savcı : Devrim Mahkemesi'nin yoldaş üyeleri, bugün konuşan avukatları görevlerini ellerinden gelen en iyi şekilde yerine getirdiklerine inanıyorum ve bu nedenle avukatlara cevap vermeyeceğim. Bununla birlikte, müvekkillerini savunarak değil, sağcı sosyalist partileri savunarak konuşmaya başlayan , ve verilecek kararın önceden kurulduğunu şüpheye yer bırakmayacak şekilde ilan ederek bir dizi yanlış beyanda bulunan dünkü avukatın konuşmasına yanıt vermekten kendimi alıkoyamıyorum. Sadece bu durumla ilgili olarak, bugün dikkatinizi çekmek zorunda kalıyorum. Niyetim savunuculara cevap vermek olmasa da, dünkü konuşmayı cevapsız bırakmak mümkün değil. Çünkü bir yanıtın yokluğu, sürecin tamamen çarpıtıldığını kabul etmek ve savunucuların kendileri için bile yanlış olan iddialarını doğru olarak kabul etmek anlamına gelir.

İlk iddia, sağcı sosyalist partilerin Çekoslovak birliklerinin yardımı ile Sovyet iktidarının devrilmesinde herhangi bir rol almadığıdır. Bu Çek Dışişleri Bakanına hitaben yazılan Çiçerin'in notuyla bir şekilde kanıtlanmıştır. Bu notta Sibirya'daki Çekoslovak savaş esirlerinin bu maceraya dış güçler tarafından dahil edildiği ilan edilmiştir. Sonuç itibariyle tüm süreç gözlerimizin önünde cereyan etti.. Çekoslovaklar ve yabancı unsurların, yerel olmayan sağcı sosyalist partileri, toprak ağalarını, kapitalistleri, bankacıları ve ve tüm bu çıkar gruplarını Halkın Özgürlüğü partisinin (KADET) temsil ettiği açıktır., Çünkü bu ağı tüm dünyaya yayılmış bu eylemi, bir adamın tek başına gerçekleştirmeyi planladığına ve rehberlik ettiğine inanmamız imkansız.

Burada söndürmemiz gereken bir Bengal yangını var. Sanık Croughton, Çekoslovaklar tarafından rehin alınan kadın ve çocuklarla ilgili müzakere etmek için Kızıl Haç bayrağı altına girme talimatı aldığını , bu görevi Çekoslovaklarla anlaşarak sürpriz bir şekilde yerine getirdiğini bildiriyor.

Hemen, yine sürpriz şekilde, Halkın Özgürlük Partisi ile Sosyalist-Devrimciler anlaşarak, Alexeevsky'nin tanıdığı on kişi için eşit hesap ilavesi yaparak, yakalananların çocukları karşılığında on kişi daha ekledi. Bu ne kadar aşağılık bir bağlantıda birleştiklerini gösteren bir örnek. Ve size söyleyeyim, Sovyet rejiminin devrilmesi söz konusu değildi. Sağcı sosyalist partiler buna katılmadı.

Prag Dışişleri Bakanı Beneš, notunda bu durumu kısmen ileri sürüyor. Gerçekten de, Cherven-Vodali ve Tretyakov, kimsenin dikkatini çekeceklerini düşünmeden not alışverişinde bulunduysa, o dönemde ne amaçla bunu söylediklerini rahatlıkla tahmin edebiliriz. Kim olduğunu bilmiyorum ama Dışişleri Bakanı gerçeklerden bahsederse, suçlayıcıyı ikna edebilir. Bir gerçek kanıtlandı: Sovyet iktidarının devrilmesinde yer almadılar: Derber hükümetinde Vologda, Mihaylov gibi Sosyalist-Devrimci bakanlar vardı, ayrıca Narodnaya Volya'nın tanınmış bir üyesinin oğlu olan bir Sosyalist-Devrimci vardı ve avukatın ifadesine göre o ana figürdü. İçinde yer almadılar ve önerisi üzerine çok küçük meblağlarla serbest bırakıldı. Ne de olsa, Eylül 18'de rublenin döviz kuru o kadar düşük değildi, harcamaların tasfiyesi için 300.milyon ruble harcandı.Çeşitli kurum ve kişilerin çeşitli harcamaları yapıldı ve bu, Sibirya'nın boş, terk edilmiş mülküne gelen askeri bir örgüte Davalı Morozov tarafından yaopıldı. “Haklı olarak buna katılmadılar”.

Şunu söylemeliyim ki, avukatın hangi nedenlerle bunu söylediği, Sağ partilere olan derin inanç nedeniyle mi yoksa her ikisini de yapma zorunluluğu konusunda tamamen cahilim. Görünüşe göre, bunlar kişisel nitelikteki anılar. Aynı avukat, savcının Shumilovsky'ye karşı sert bir ceza talep ettiğini açıkladı. Bunun sanıklardan hangisiyle ilgili olduğunu bilmesine rağmen ,bu iddia yine ileri sürülebiliyorsa bu ancak salonda bulunmayan bir kişi tarafından yapılabilir... Ve dünkü olanlardan sonra, salonda söylenenleri duymayan bir bunu ifade edebilir. Ancak savcı, Sovyet yetkililerinin herhangi bir intikam duygusuna sahip olmadığını kanıtlayan ilk kişiydi. Suçlarken, orada bulunanların kalplerindeki zulmü ve intikamı öldürdü,. Sert bir şekilde bunu haykırdı. Kimseyi amaçsız bir zulüm ve intikam duygusuna davet etmedi. Bundan rağmen, savcının acımasız bir ceza talep ettiğinin söylenmesi karşısında verilecek cevabı ya da nitelendirecek kelimeleri bulamıyorum!

Önümüzden , güvenilir bir şekilde ortaya konulmuş maddi gerçekler geçti. Bu tüm bireysel sanıklar için geçerlidir. Sanıklar Cherven-Vodali ve Larionov'un Japon birliklerini askere almadıkları ve Semyonov'un birliklerini askere almadıkları net bir şekilde savunma tarafından söylendi. Bunu, burada hazır bulunan ve Cherven-Vodali ve Larionov tarafından imzalanan telgrafları okuduğumu ,Cherven-Vodali ile Tretyakov arasında doğrudan hattan geçen konuşmayı, duyduğunu söyleyen savunma avukatı ifade etti..

Belgeler yazıldığı yerde duruyor. Belki de müzakereler sırasında bahsedilmedi, ancak siyah beyaz olarak tam tersi yazıldı: "Yardım gönderin, her dakika değerlidir, dayanmaya yardım edin, en az yedi gün." Ve cevap, "Semyonov'un size vaat ettiği birlikler gönderiliyor" . Bu canlı telgraf alışverişi devam ediyor ve sonuç olarak Skipetrov ve Sipaylov onları kullanıyor.

“Sanıkların Doğu'da Bolşevik karşıtı bir merkez örgütlemek istemedikleri, altın teslim etmek istemedikleri vb. Güvenilir bir şekilde tespit edilmiştir.” dendi.

“”Zorunlu müzakerelerin amacının Doğu'daki Bolşevik karşıtı merkezi korumak, altın transfer etmek vs.”yazılı Cherven-Vodali ve Larionov tarafından imzalanan Yüce Hükümdar'a hitaben yazılmış bir telgrafı okudum. Burada, bence, Devrim Mahkemesi önünde konuşmaya artık gerek yok. Ve iddia edilen gerçeklerin tümüyle not edildiğine inanıyorum. "Sanık Cherven-Vodali," diyor avukat, "hangi belgelere sahip olduğunu bilemezdi, çünkü bu belgenin içeriğini bilseydi, Devrim Mahkemesi'ne sunulmasını talep eder miydi? Bu sefer de hafızası açıkça savunucuya ihanet etti. Davalı Cerven-Vodali, bu belgenin üretilmesi konusunda en ufak bir ısrar göstermedi. Görünüşe göre burada hafızamın bana ihanet etmediğini kanıtlamayı başardım, gerçeklerin bir resmini oluşturmama izin verin.

Bu belgenin göründüğü makalelerin bir listesini sundum. Cherven-Vodali'ye sunuldu. Kızgınlıkla, envanterimden başka bir şeyim olmadığına inanarak bu belgeyi bilmediğini söylüyor. Ondan sonra, beyan ederim ki, dosyadaki kağıtlardan herhangi biri hiç sorgulandı mı? Tanıklığın yanlışlığı hiç tespit edildi mi? Sonra sanık Cherven-Vodali, "Yanlışlığa itirazım yok" diyor.

Sonra onu alıp ona sunmak zorunda kaldım. Sanık Cherven-Wodali, "Umurumda değil ama iki klasör vardı" vs. dedi. Devrim Mahkemesinden üç kez, henüz görmediğim, ancak hangi kağıtların arasına yerleştirildiğini bildiğim bu belgeyi sunmamama izin vermesini istedim. Ve savunma, kısmen, bu belgenin sunumunda ısrar etti, ancak sanık Cherven-Vodali, burada sunulması konusunda ısrar etmedi ve bundan, sanık Cherven-Vodali'nin belgesinin sunulmasını talep ederek kendisine bir çukur kazdığı sonucuna varmak imkansız, çünkü bunu yapmadı.

Son olarak, savunma avukatının iddiaların karşı cevabımı fazla uzatmak istemiyorum.

Sanıkların masum oldukları, çünkü onların bir güç olmadıkları, hiçbir sivil otoritenin hakimiyetinde olmayan askeri bir gücün herşeye egemen bir durumda olduğu beyan edildi. Burada, açıkça, sadece hafızasının değil, aynı zamanda görme duygusunun da savunucuya ihanet ettiğini düşünüyorum. Sovyet Rusya'da askeri güç yok mu?

Burada, yabancı bir gazetecinin, açıklamasında yozlaştırmayı amaçladığına inandığım, Kızıl Orduyu överek Rus halkının en büyük gururu, tüm dünyadaki en büyük ve tek gururu olduğu Kızıl Ordunun askerlerden oluşmadığı yolundaki şüpheli açıklamasını okumadım mı?

Çarlık ve diğer rejimler altında subay, albay ve hatta general olanların çoğu Kızılordu içerisinde çalışmıyor mu? Sadece savunma tarafından değil, aynı zamanda Yudenich ve Denikin'e fon sağlayan birçok sanık tarafından da, Sovyet rejimine sadık hizmetlerinden dolayı, ellerine düştüklerinde ve onlarla birlikte gitmeyi reddettiklerinde, ancak Sovyet iktidarına hizmet etmek istediklerinde General Nikolayev ⁵gibi vahşice işkence gördükleri bilinmiyor mu? Ya diğerleri?

Eski çarlık generallerinden oluşan bir komisyon var .Büyük bir komisyon .Eski başkomutan Brusilov'un üyesi olduğu devasa bu askeri kurumu hiç mi duymadınız⁶

 Sovyet Rusya'nın tüm silahlı kuvvetlerinin komutanı eski Albay Kamenev ⁷ bilinmiyor mu?? Ve tüm bu askeri güçler, bugünkü işçi ve köylü iktidarı altında herhangi bir kötü rol oynayabilir mi? İşçi ve köylü iktidarı, ordu da dahil olmak üzere tüm unsurları emekçi halkın çıkarlarına tabi kılamaz mı?

Tabiki bu yaşananlarda sanıkların sorumlu olmadığını söylemek imkansızdır. Burada anlattığım gibi bir topluluk olsaydı,,gerçekten halkın gücüne güvenen bir yönetim olsaydı, o zaman elbette ordu böyle bir rol oynayamazdı. Ancak, halk kitlelerinin iradesine aykırı olarak, tutunmaya çalışan, yabancı silahlı kuvvetlerin, yabancı süngülerin, bu İngilizlerin ve onlarla hain bir ittifak yapan diğer birliklerin yardımıyla, hiçbir halk gücüne dayanmayan bir avuç komplocu oldukları için bu zulme direnemediler. Ordu vardı. Ordu onların çocuklarıydı. Sevgili vatanları dedikleri şeyi çökertmek için onunla birlikte çalıştılar. Ona güvendiler Vatanı birlikte sattılar. Kedinin yavrularını,yavrularının analarını yuttuğu bir çok vaka gördük. İlk başta, Sosyalist-Devrimciler Çekleri çağırdılar ve sonra Çekler Sosyalist-Devrimcileri yuttular.

Bu kademeli bir kaleydoskopik resmi, bugün savunucularından birine doğru yönelttiğim için özür dilerim, Derber ve Sipaylov arasındaki kaleydoskopun yalnızca tahtaya bağlı olarak değiştiği sonuçlara yol açtı. Derber'in eserlerinden biri, Derber tarafından yutuldu, Sipailov onlarla ilgileneceğini söylediği için Sipailov'u davet ettiler.Bu sadece kendi aralarındaki bir anlaşmazlıktı. Hepsinin aynı sorumluluğu taşımaları gerekir. Sadece ellerinde çeyrek votka olmadığı için Sipaylov'dan farklıdırlar.

Aronov: Savcının savunma için ” iyi ya da kötü” şeklinde vasıflandırmaları nın savunmanın ruh halini etkileyecek bir sonucu olmaz. Daha doğrusu bu nitelendirmeler savunma açısından derinden üzüntü doğuracak bir şey değildir. Ama neyse ki savunma avukatının iyi mi yoksa kötü mü konuştuğu, ya da suçlayanın kötü mü yoksa iyi mi konuştuğunu,kimin nasıl davrandığını takdir edecek olan Devrim mahkemesidir. Ve kendimizi Devrimci Mahkemenin tarafsızlığına ikna etmek için yeteri kadar fırsatımız oldu.

Savunma tarafından yapılan bir takım yanlışlıklar, yanlışlıklar ve yanlışlıklar burada belirtilmiştir. Buna tekrar geri dönmeyeceğim. Tüm adli soruşturma, devrimci mahkemenin dikkati ve tarafsızlığı önünde gerçekleşti. Ve Mahkeme savunma avukatının doğru veya yanlış bir şekilde belirli gerçeklerin varlığına işaret edip etmediğini yeterince değerlendirecektir. Bu nedenle, Devrimci Mahkemenin dikkatini çekmeyeceğim, burada defalarca belirtilenleri tekrar etmeyeceğim. Yalnızca, benim açımdan önemli bulduğum, son derece ciddi ve önemli olan birkaç duruma işaret edeceğim.

Dün Olağanüstü Devrim Mahkemesi Başkanı tarafından işaret edilen koşullar. Bu, iddia makamının “sağcı sosyalist ideolojinin savunmak istendiği” suçlamalarına yanıt olarak verildi. Böyle bir arzum yoktu. Savcı bana böyle bir arzu atfetmek istese de, böyle bir arzum yoktu, sadece meydana gelen olayların resmini yeniden inşa etme arzum vardı.

Bu davayı şu ya da bu kişinin mahkûm edilmesi ya da beraat ettirilmesi olarak değil, Rus Devrimi tarihinde büyük bir tarihsel olay olarak gördüm ve bu nedenle, şu ya da bu kişinin sahtekarlıklardan ya da yanlış eylemlerden suçlu ya da masum olup olmadıkları gibi dar kafalı bakış açısına sahip değildim.

Benim için bir Marksist olarak Rusya'nın yaşadığı trajedi, Sibirya'nın Kolçak'ın yönetimi altında yaşadığı trajedi tesadüfi bir fenomen değil., Bu, şu ya da bu düşünce tarzının bireylerin iradesiyle ortaya çıkardığı tarihsel bir gerçekliktir.. Sibirya'daki iktidarın silahlı kuvvetler tarafından devrildiği gerçeğinin yanlış kurulmasına işaret ederken, burada Davalı Claughton'un olayına atıfta bulunulmaktadır. Burada okuduğum notun, Çiçerin'in notunun, hükümetin devrilmesine eşlik eden olay olduğunu düşünüyorum. Devrilme anını yaşayan herkesin – ve orada bulunan ve devrilmeyi gözlemleyen Devrim Mahkemesi üyelerinin – burada silahlı bir güç olmadığını bildiğini düşünüyorum. Burada herhangi bir silahlı kuvvet olduğunu sanmıyorum. Sibirya'daki Sovyet gücü, Çekoslovakların silahlı ayaklanmasının bir sonucu olarak düştü.

Savcı bunu nasıl yalanlıyor? Gerçekleri belirtmeden bir durum ortaya koymaya çalışıyor.

Clafton'un rehine değişimi konusundaki müzakereleri gerçeği...

Buna dayanarak, Sovyet iktidarının devrilmesi gerçekleşti. Ve devrilme sırasında, Clafton, Sovyetlerin egemenliği altındaki bölgeden, Çekoslovakların egemenliği altındaki bir bölgeye taşındı. Ve Sovyet iktidarı devrildikten sonra, Kurucu Meclis'in gücü burada kuruldu. Ve eğer iktidar sadece Çekoslovaklara değil, diğer örgütlere ve güçlere de geçtiyse, bu, bu güçlerin Sovyet iktidarının devrilmesinde yer aldığını göstermez. Yönetimin devrilmesi Çek birliklerinin eylemiyle gerçekleştirildi. Bu güçlerin devrilme sonucundan doğrudan yararlandığı söylenebilir.. Bunun dışında bir şey söylenemez Burada ayrıca, sivil yetkililerin başa çıkamadığı kanun ve düzen için tehdit oluşturan askeri güçlerin iş başında olduğunu söylediğime de işaret ediliyor. Ve bunu desteklemek için savcı, Sovyet Cumhuriyetinin askeri güçlerine atıfta bulunuyor. Kızıl Orduya, Sovyet Cumhuriyeti'nin askeri güçlerine. Eğer onları Rubtsov'ları temsilcileri olarak kullanan militaristlerle aynı kefeye koyacak olursam, bunu bir hakaret olarak görürüm ve onları aynı temele oturtmayı son derece aşağılayıcı bulurum. Evet, burada askeri güçler vardı.

Savcı: Savcının onları aynı seviyeye getirmediğine, ancak işaret ettiğine inanıyorum...

ARONOV: Şunu belirtmeliyim ki, orada korkutan değil, vicdani görevlerini yerine getiren , tek bir adam olarak Komiser'in emrine itaat eden ,büyük bir Kızıl Ordu değil, Rubtsov'un burada karakteristik bir temsilcisi olduğu militarizm, soyguncu ayaktakımı ve atamanizm vardı.. Elbette, o dönemde atamanlık sistemi yüzünden soyguncu ve yağmacıların sivillere itaat etmesi mümkün değildi. Yetkililerin bununla baş edebilmesi düşünülemezdi

Sağcı sosyalist ideolojiden bahsediyordum. Gerçekleri işaret ettim ve bu gerçeğin varlığının tartışılmaz olduğunu düşünüyorum. Sanık kürsüsünde kim var?

Proletaryanın sınıf karşıtlığı olan sınıfın her hangi bir temsilcisi var mıdır? Hayır, burada Rus entelijansiyasının tipik temsilcilerini görüyorsunuz. Hiçbir şekilde Rus entelijansiyası burjuvazi ile özdeşleştirilmemelidir. Burjuvaziye hizmet edebilse bile, emekçi halkın çıkarlarına ters düşse bile, entelijansiya ile burjuvazi bir tutulamaz. Rus entelijansiyasının emekçi kitleler önünde birçok günahı vardır, ama Rus entelijansiyasının günahlarından söz ederken, onun erdemlerini, gerçeğe hizmetini unutmamalıyız.

Başkan: Bu süreçte Rus entelijansiyası hakkında tek bir kelime edilmedi.. Kimse entelijansiyasiyi suçlamıyor, Siz sanığı savunuyorsunuz.

Aronov: Bir şeyi belirtmeme izin verin. Tüm bu Rus entelijansiyasının komünizm ideolojisini paylaşmadığı bu dönemde, Gorki'nin Nasha Jizn'i etrafında toplanan ve bu ideolojiye yakın duran bir entelijansiya olduğuna inanıyorum. Ve bu entelijansiya solcuydu. Buradan hareketle İlk dönemde halkı terk eden entelijansiya yavaş yavaş halka dönmeye başladığına göre ve savcıda, “geri döndüklerinde işçi ve köylülerin düşmanları tehlikeli olabileceklerini “ söylediği için bende bu teze karşı böyle bir tehlikenin olmadığını söylüyorum.. Entelijansiyanın çoğunluğunun ideolojisinin Sovyete yakın olmadığı Sovyet iktidarının ilk döneminde bir tehlikeden bahsedebiliriz . Ancak o dönemden bugüne entelijansiya değişti. Ve burada savcı gazete makalesini Svobodny Slovo'da yazan Rus entelijansiyasının samimiyetsizliği “olarak ifade ederken acaba aşırı şüpheci davranmıyor mu?

1919’da Rus entelijansiyasının eylemleri Sovyet gazetesi Pravda'da, tamamen farklı bir şekilde yorumlanıyor. Orada, muhaliflerden bahsederken Sovyet iktidarının destekçilerine karşı radikal bir ayaklanmanın belirtisi olarak değil, Rus entelijansiyasının, yavaş yavaş, giderek daha fazla, uzun zamandır savaştıkları bayrak, halk için mücadele bayrağı altında toplandığını söyleniyor.. Ve inanıyorum ki, çıkarları proletaryanınkilerle özdeşliğini saptadıktan sonra, hiç kimsenin köleleştirilmesini gerektirmeyen bir kurtuluşun, tüm insanlığı köleliğin ve cehaletin prangalarından kurtaracak bir kurtuluşun tarafına tüm Rus entelijansiyasının, geçeceği saat yaklaşıyor.

Savcı: Yargılamanın bundan sonraki aşamasında sanıklara son sözün verilmesi, kararın tartışılması, açıklanması ve kararın sonuçlarıyla ilgili olası talepleri alınacağından ve tüm bu süreçte iddia makamının herhangi bir rol oynayamayacağı, sanıkların son sözlerine cevap veremeyeceği, kararın tartışılmasına katılmayacağı ve temyiz işlemleriyle ilgilenmediği gerçeği göz önüne alındığında savcılık görevinin tamamlandığını düşünüyorum, Çünkü Olağanüstü Devrim Mahkemeleri tüzüğüne göre verilecek karar kesindir ve temyize tabi değildir. Bu aşamadan sonra bu masada bulunmanın gereksiz göründüğünü beyan etmeliyim. Duruşmadan ayrılıyorum.

Başkan: Cerven-Wodali son sözünü söyleyecek .

Cherven-Vodali: Yurttaş Başkan ve Devrim Mahkemesi üyeleri, bu son dakikada, kararınızı açıklamadan önceki şu son birkaç dakika içinde, davanın bu trajik günlerinde yaşadığım ve değiştirdiğim düşünceleri, deneyimleri sizinle paylaşmak istiyorum. İnsanın hizmet ettiği bazı siyasi teorilerin, siyasi düşüncelerin, toplumsal ideallerin kendi önüne düştüğü ve insanın kendisiyle, ruhuyla ve vicdanıyla başbaşa kaldığı bu zor, ve gerçekten bu zor günlerde, önceki ve sonraki tüm sorular ve düşünceler önümden akıp geçti.

Ve vicdanıma sormam gereken ilk trajik sorulardan biri, daha önce de söylediğim gibi, ona karşı olumsuz bir tutum sergilediğim bu hükümete neden girdim sorusuydu. Ve burada şunu belirtmeliyim ki, varlığının son aylarında bu hükümete katılarak kendime fazla zarar veremezdim. Ama bu benim yaptığım ya da aklımın yaptığı şey değildi. Zihnim ve vicdanım beni durmadan uyandırıyordu ve beni şu soruyu yanıtlamaya zorluyordu: Nesnel bakış açısından, Irkutsk'ta olup bitenler açısından, var olan bu hükümetin son sayfalarının ayrıntıları açısından ,orada kalmamın gereksiz bir kötülük olduğu kanıtlandı mı ? yoksa tüm bu uzun dönem boyunca yaşanan bu kötülüğü oradaki varlığım genel olarak biraz zayıflattı mı?

Ve burada vatandaşlar, size kesin bir cevap, kategorik bir cevap veremeyeceğimi söylemeliyim. Son dakikada bu hükümete girerken ve belirli bir programı benimserken, bunun bir baskı, zulüm, intikam ya da ne pahasına olursa olsun ondan kurtulma arzusu programı değil, halkla belirli ilişkiler kurmayı ve hem Zemstvo'larda hem de şehirlerde yaşamın kendisinde ortaya çıkaran sorunları çözmek için güç, canlılık ve yetenek toplamayı amaçlayan bir program olduğuna dikkat çekme hakkımı kullanmak istiyorum. Ve bu yol bana aittir. Benim bu hükümere girişimim size bahsettiğim olasılığı,yani bu güç yerine, yargılama süreci içerisinde yaptıkları özetlenen ve isimleri geçen generallerden birinin başkanlık ettiği bir idareyi, dolayısıyla kesinlikle gerici bir eğilime sahip bir gücün Irkutsk'ta hakim olma olasılığını ortadan kaldırdı. Ve tüm bunların göz önünde bulundurarak, bu hükümetin görev süresinin son aylarında farklı bir psikoloji, başka fikirler olsaydı ortaya çıkacak dehşetin bu sayfalarda işaretlenmediğini düşünüyorum... Irkutsk'ta bir ay boyunca tek bir tutuklama olmadığının, bu zor anda bir kişinin bir başkasıyla değiştirilmesi durumunda ne olacağına hatırlatacak herhangi bir zulüm veya aşırılık olmadığını Devrim Mahkemesinin,farkında olduğunu düşünüyorum. Ve eğer bu Irtusk destanında kanlı dehşetlere yol açılmadıysa bence. bu dönemde bu gücün başında duran ordunun liderleriyle ilgili olarak çok canlı bir şekilde onların durdurulması sonucu yatar. Farklı bir gözle bakan kişiler tarafından değerlendirildiğinde, bu düşüncemin ve bu pozisyonu üstlenmemin, belki de yüzlerce hayatı kurtardığını, bu girişimi haklı çıkardığını bu koşullar gelecekteki yaşamımın karesinde en azından bir dereceye kadar, belirleyici olacağını düşünüyorum..

Bu nedenle, bu sorgulamada, eminim ki, Devrim Mahkemesi, sert ve aşırı önlemlerin yokluğu anlamında, iktidarda kalmamın olumlu yönlerini de dikkate alacaktır. Kendimi sorumluluktan kurtarmaya çalışmıyorum. Kendimi gizlemeye çalışmıyorum. Bu trene en son atlayan ,en son konuşan kişi olduğumu söylemek istemiyorum.

Kesinlikle Hayır..

Son birkaç gündür kişisel hayatımın bu felaketinin yükünü taşımak zorunda kaldım. Kontrol edemediğim ve tamamen başa çıkamadığım olaylardan sorumlu olmak zorunda kaldığım o birkaç günden daha zor bir dönemi hayatımın hiçbir dönemininde yaşamadığımı belirtme hakkını kullanacağım. Ancak bu süre zarfında müzakerelerin kesintiye uğraması, 31 kişinin öldürülmesiyle ilgili bu korkunç gerçekle sona erdiyse, o zaman bu açıklamaların ve gözünüzün önündeki durumun Olağanüstü Mahkeme muhtemelen Mahkemenin önünde beni bu korkunç vahşetle kurulabilecek herhangi bir bağlantıdan ayırıyor. Bunca zamandır beni rahatsız eden düşünce bu..

Ayrıca, bu talihsiz belgenin bana atfedilmesi benim için çok ciddi, çok rahatsız edici. Bugün burada savcılık temsilcisi bir kez daha bu belgenin bana ait olduğunu vurguladı. Olağanüstü Mahkemenin iradesine , mahkemenin maddi gerçeği kendisinin belirleme yöntemi üzerinde herhangi bir ön yargı da bulunmak istemiyorum, Ancak bu belgeye sahip olamayacağımı kesinlikle tekrarlıyorum. Çünkü bu konuyla hiçbir ilgim yoktu. Bu belge bana tesadüfen geldi. Bunun benim için ölümcül bir kaza olabileceğine derinden inanıyorum, Ancak bu belgenin bana ait olamayacağını ısrarla vurguluyorum. Ve bence, vatandaşlar, Angara'nın diğer tarafındayken, belgelerin ve diğer şeylerin bulunduğu tüm klasörün bulunduğu yerin Siyasi Merkez'in elinde olduğunu bildiğim bir dönemde bu belgeye sahip olduğumu düşünüyorsanız, sanırım böyle bir belgeye sahip olsaydım, beni buradan uzaklaştırabilecek trende olmak yerine, Yetkililere gidip kendimi mahkemelerine teslim etmeye cesaret edemeyeceğimi anlayacağınız umuyorum. Ve gittim çünkü müzakerelerde umduğum sonuçları elde edemediğime inanıyordum. Çünkü Irkutsk'ta hala Hükümete katılımlarının hesabını vermek zorunda olduğunu hisseden insanlar vardı, Yalan söylememin mümkün olduğu bir zamanda, ama büyük bir sorumluluk duygusuyla, gerçeği söyleyebilmek için kesinlikle gelip iktidara teslim olmaya karar verdim. Ve inanıyorum ki, ayrılmak, ahlaki ve kişisel olarak burada önünüzde yanlış bir şekilde gösterilmekten daha kolay olurdu. Bu nedenle, esasa ilişkin sorumluluktan sıyrılmaya çalışmadan, vereceğiniz herhangi bir kararı kabul etmeye hazır olduğuma inanmanızı talep ediyorum . Bu belgenin benim elimde olamayacağına ve benim olmadığına inanmanızı rica ediyorum.

Vatandaşlar, burada artık sonlandırmak istiyorum. Sizden suçumu değerlendirirken, tüm faaliyetlerimi ve burada söylediklerimi dikkate almanızı ve Rusya'da uzun yıllardır üzerinde çalıştığım, benim için çok değerli olan iyi bilinen bir demokratik dava üzerinde çalışmış bir kişi olarak çalışmalarım üzerinde kısaca durmanızı rica ediyorum. Eğer burada tamamen bilinmeyen ya da az bilinen bir kişiysem ve herhangi bir tanıklıkla eski faaliyetlerimin tanımını doğrulayamamış olabilirim. Faaliyetlerimden bahsederken,[söylediklerimin olabildiğince doğru olduğunu biliyorum, eğer bu materyali doğrulamak zorunda kalırsam, kendimle ilgili çok fazla bir şey eklemeye cesaret edemem. Daha fazlasını duymakta istemem. Bitirirken, siz vatandaşlardan, 50. yaş günüme aktarabileceğim tüm dolgunluk ve saflıkla burada aktarmaya çalıştığım ruhumun sesini dinlemenizi rica ediyorum. İşte bu, vatandaşlar.

SHUMILOVSKI: Vatandaşlar, mahkeme üyeleri, dün savcıya bir açıklama yaparken oldukça kapsamlı bir konuşma yaptım ve konu büyük ölçüde tükendi. Ve bu noktada, kısmen argümanlarımı tekrarlamak için biraz zamanınız alacağım. Kısmen, onları yeni bilgiler ve yeni yorumlarla desteklemek için.

Kesin olarak belirtmeliyim ki, Çeklerin Mayıs ve Haziran ayaklanmalarından önceki tüm ön çatışmalarla hiçbir ilgim yoktu ve bundan haberim yoktu. Benim için berrak bir gökyüzünde gök gürültüsü gibiydi. Bu hareketlerin sonucu olan bu hükümete girdim ve sorumlu tutulmam gereken bir eylemde bulundum. Ama beni bu hükümete katılmaya iten neydi? O zaman var olan duruma işaret etmeli ve şimdi gördüklerimizle karşılaştırmalıyım. Devrimci mahkeme üyelerinin dikkatini çekmek istemiyorum, bu süreci uzatmak istemiyorum, ama şunu söylemek istiyorum ki, eğer devrimci olaylar orada, uzak bir sis içinde, şimdi gördüğümüz gibi beliriyor olsaydı, bu nispeten önemsiz eylemleri bile gerçekleştirmezdim. Eğer bütün entelijansiya halkın yaşamını inşa etmeye çağrılsaydı, şu anda ortaya çıkmakta olan muazzam kültürel çalışma gerçekleştirilseydi, büyük birleşik Rusya'nın büyük sloganı ilan edilmiş olsaydı, bu hükümette var olmazdım. O dönemder izlenimler o kadar farklıydı ki, bu saygıları görmedim ve bu yüzden yapılması gereken şeyi yaptım.

Uzaktı... Sonra ne oldu? Ayrıca, Sovyet Rusya'dan tamamen yabancılaştık. Bize hiçbir bilgi ulaşmadı ya da önemsiz , çoğu zaman da çirkinlik noktasına kadar çarpıtılmış bilgiler bize ulaştı. Şiddet ve soygun hakkında mevcut olan bilgiler. Bu bilgi burada aşılandı ve yayıldı. Yahudi unsurunu memnun etmek için Pazar gününün Şabat ile değiştirileceği yayıldı. Bize ulaşan her türlü diğer bilgiler parça parça geniş çapta yayıldı. Hükümete girdiğim koşullar bunlar.

Gerçek nedenler benim tarafımdan zaten açıklığa kavuşturuldu ve onlar üzerinde bir kereden fazla durdum. Bu sebep en önemlisidir. Durumun zorluğunu takdir etmek, iş güvenliği görevini yerine getirmek, uygulamaya koymak, kök salmasını sağlamak istedim, böylece daha sonra sosyal organizmadan koparılması gerektiğinde organizma acı hissedecek ve içgüdüsel ve istemsiz olarak direnecekti. Ama savcı bana farklı bir soru soruyor.

"Eğer böyle bir ideolojiye bağlı kaldıysanız ve böyle hedefler belirlediyseniz, neden cephe sınırlarını geçip Sovyet Rusya'nın sınırlarına girmediniz?

Bu bireysel bir soru mu,yoksa tüm Sibirya vatandaşlarının meselesi değil mi ve orada böyle bir yeniden yerleşim var mıydı?" diye sorma hakkımı kullanacağım. Ve sonrası, komünist değildim, farklı bir dünya görüşüm ve farklı bir inancım vardı. Savaştığım, korkunç dehşetlerin beklendiği Sibirya'yı terk edemezdim. Çöktükten sonra "Tamam, o zaman yapmam gereken şeyler vardı" diyemezsiniz.

Genel bir isyana neden olacak dizginsiz güçlerin hayata hüküm sürmesine izin verip, eskiye ait hiçbir şeyin ortada kalmayacağı korkunç bir patlama gerçekleşecek. Gördüğünüz ve tahmin edebileceğiniz şey bu.

Ne kadar iyi ne kadar kötü olursa olsun,eğer bir ilkesi savunuyorsanız başlangıçta konulan bu ilkeye hep ölümüne bağlı kalırsınız. Ama ben, mizacım gereği, sabit bir ilkeye hiçbir zaman bağlı kalmadım. Sadece onu, savunma onuruna sahip olduğum ilkeleri tercih ettim. Belki de bu yüzden bu suçun bir kısmı bana aktarılıyor. Ama asıl mesele benim isteğimin ötesindeydi. Hareket özgürlüğüm yoktu.

Çalışma hayatı olgusuna gelince, bunu devlet işlerindeki uygulamalarımda görebilirsiniz.

Aynı ağır cezaya çarptırılacak olmalarına ve ellerinde çok az zamanları olmasına rağmen, ölüm cezası gibi olgulara her zaman karşı olduğum gerçeğini açıklamak için onların zamanlarından birkaç dakika çalmamı hoş görecekleri inancıyla şimdiden bu davadaki suç ortaklarıma derinden minnettar olduğumu söylemek istiyorum Savcının dediği gibi, hukuk departmanı bu tür görüşler hazırladığı için değil, bu tür sonuçlar çıkarmayı önerdiğim için bizim için önemli.

Aynısı diğer fenomenler için de geçerlidir. Her neyse, Kolçak'a gittim. Ve burada yine savcı bana sitem ediyor, bu kez, tüm yaşadıklarıma rağmen, belki de oyumu yine Kolçak'a, onun seçilmesine, Yüce Hükümdar rütbesine yükselmesine verdiğim varsayımı biçiminde. Bu varsayım, bu sürecin başında Kolçak'ın bireysel dürüstlüğünü tanıdığım gerçeğine dayanmaktadır. Ancak bu delillerle çürütülebilecek tamamen yanlış bir ifadedir. Kolçak'ın Yüce Hükümdar olarak yetersizliğini kabul ediyorum ve ondan talep ettik, Ona yalvarmadık! Ona sormadık!, Sadece görevinden istifa etmesini istedik. Bizim açımızdan güven doğurmadığı için..

Vatandaşlar, mahkeme üyeleri, Oryantal görgü kurallarını biliyorsunuz, içinde yaşadığımız durumu biliyorsunuz, Artemyev ve Sychev'in kişiliklerini biliyorsunuz ve belki de tehlikede olduğumuzu kabul etmelisiniz, ama neyse ki bu olmadı. Ve sonra, daha sonra, eski Yüce Hükümdar'ın niyetlerinden birinin Bakanlar Kurulunu tutuklamak olduğunu öğrendik. Bu deliliğin sınırlarına çoktan ulaşmış bir adamın eylemi olabilirdi. Daha doğrusu gerçekleştirilebilecek ciddi bir niyetti. Hem Artemyev hem de Sychev bunu gerçekleştirecekti ve bunun için çok fazla kanıt vardı. bu talepte ısrar etmek. Kendimizi son derece trajik bir durumda bırakabilirsi. Ve belki de cesetlerimiz de "Angara'nın kenarından" atılır ve otuz bir kişinin cesetlerinin yanındaki ince sonbahar buzunun altına yatırılırdı. Bu eylemi yaptık, içinde kahramanlık yoktu ama belli bir cesaret vardı. Ve bunu, suçlayanın konuştuğu kelime olmadan yaptılar. Alıntı yaptığı telgraf doğru bir şekilde düzenlenmemiştir. Herkes Kolçak'ın gitmesini talep etti, ancak kimse iktidarın devredilmesinde ısrar etmedi.

Ve bu oldukça doğal ve oldukça anlaşılabilir bir durumdur ve bu talepte bulunmamak için biraz devlet adamlığına ihtiyaç vardır. İktidarı başkasına devrettik, bir değerlendirme ile geliyoruz, durumumuzun yerine getirileceği gerçeği için gerçek veriler nedir. Ve gerçekleştirilecek ve gerçekleştirilebilir. Tabii ki, bu talepte ısrar etmek saçma olurdu. Ne yazık ki, çoğunluk bundan yanaydı, ama hepsi değil.

Burada, Tretyakov'un telgrafından söz ediliyor. Zaten müzakere ettiğimiz ve bu görüşmelerde samimi olduğumuz ve asla aldatma yoluna girmek istemediğimiz bir dönemde terörün kullanılmasını talep eden fanatik bir telgraf. Ve eğer bu "en azından terörle bekle" ifadesi kullandıysa, o zaman bu tek bir şeyle açıklanabilir - Bunlar geriye dönüp bakıldığında korkunç bir korku yaşayan bir adamın sözleridir. Irkutsk'ta yaşadıkları dehşeti yaşadı ve bu tür insanlardan "intikam alıyor"

Bir buçuk yıl boyunca meydana gelen tüm olayları, bazen tüm ayrıntılarıyla anlamanız artık zor ve bu nedenleri tam ve doğru bir şekilde ortaya koymak çok zor. Bu zorluğun farkındayım ve bu nedenle beni bekleyen kararın önünde, af dilemeden, gereksiz ve anlamsız gösterişlere izin vermeden başımı şimdiden eğiyorum.

Başkan: Söz sanık Krasnov'a aittir.

Krasnov: Burada Olağanüstü Devrim Mahkemesi önünde yaşanan ve çoğunu burada öğrendiğim kanunsuz dehşetleri inkar etmiyorum ve dahası haklı çıkarmıyorum. Yönetim alanında kanunsuzluğun tezahürü ile sadece resmi değil, aynı zamanda fiili bir ilişkiye sahip olduğumdan, mali ve ekonomik işler alanında uygunsuz veya çalışan insanların çıkarlarına aykırı olsa da , yalnızca benim yetki alanım dahilinde olan işlerin sorumluluğundan feragat etme düşüncesinden uzağım. Şunu söylemeliyim ki, ben de içinden geldiğim ve temsilcileri aracılığıya Olağanüstü Devrim Mahkemesi mahkemesine dilekçe veren o halka, o köylülüğe hiçbir zaman düşman olmadım ve olamayacağım. Bunlar, beni ve geldiğim tüm aileyi tanıyan, fabrika komitesi tarafından temsil edilen Timashevsky fabrikasının işçileri.

Bir devlet denetleyicisi olarak faaliyetlerimde, elimden geldiğince halkın mülkiyetinin çıkarlarını savunmaya çalıştım. Devlet fonlarının veya mülklerinin elden çıkarılması alanında, bana sürekli gelen protestolardan dün burada bahsetmedim. Ancak daha önemsiz olaylardan bahsetmişken, kamu fonlarının harcanmasını karşı durma durmak için, altın rezervinin harcanmasına karşı protestomdan bahsettim. Bu protesto bakanlık adına yürütüldü. Altın tüketimi devletin kontrolü dışında ve belirtilen görüşe aykırı olarak gerçekleşmiştir. Arazi sorununun Rus Devrimi tarafından zaten çözüldüğüne inanarak bir devlet bankası tarafından arazi satın alınmasını protesto ettim. Dosyalarımda delilleri bulunan göçmen bankasının kurulmasını protesto ettim. Bunlar Siyasi Merkez ve Irkutsk Devrim Komitesinde kontrolden sorumlu kişi tarafından incelendi. Ancak faaliyetlerimde meydana gelmiş olabilecek ve burada duyurulan beyanımda Irkutsk İl Devrim Komitesi'ne samimiyetle itiraf ettiğim tüm hataların ve yanılsamaların sorumluluğundan vazgeçmeyi kesinlikle düşünmüyorum. Bu sorumluluktan bir an bile kaçmıyorum. Bu davada Olağanüstü Mahkeme, Irkutsk ayaklanması günlerinde Irkutsk'tan ayrılmaya hiç niyetlenmediğimi ve Başbakana kalacağımı söylediğimi görecek. Darbe sırasında yeni departmanı iki kez ziyaret ettim ve çalışmaya devam etmem emredildi. Tutuklandım ve bu nedenle iş kesintiye uğradı. Siyasete yabancı, gelecekte de hizmete devam edebilecek biri olarak tekrar o departmana başvurdum. Şu anda, diğer bakanlıklar arasında istisnai bir konuma sahip olan Devlet Kontolörü pozisyonumdaki konumumun Devrim Mahkemesi tarafından doğru bir şekilde değerlendirilmesi talebiyle Devrim Mahkemesine başvuruyorum.
Diğer Bakanlar Kurulu üyelerine tanınan haklara sahip değildim. Yönetim konularında oy kullanma hakkım yoktu ve departmanımda tam bir usta değildim. Çünkü yalnızca devlet kontrol departmanındaki denetim faaliyetlerini yönetebiliyordum. Her bakan bakanlar kendi dairelerinden sorumluydu. Olağanüstü Devrim Mahkemesi'nden durumumu doğru değerlendirmesini ve suçluluğumu belirlerken bu durumla ilgilenerek adil bir karar vermesini isterim.

Başkan: Söz davalı Morozov'a aittir.

Morozov: Yurttaşlar, devrim mahkemesinin üyeleri, savcının sunduğı organize bir sistem olarak Kolçak hükümetine atfettiği cinayetlerin, tecavüzlerin, soygunların, soygunların ve [köylerin] yakılmasının korkunç bir listeyi gördünüz. Dolayısıyla Adalet Bakanının yoldaşı olarak bana da atfediliyor. Büyük Konseyin bu konulara nasıl yaklaştığı konusuna değinmeyeceğim. Bu bağlamda savcı, Büyük Konseyin Kulomzin ve Vladivostok olaylarıyla ilgili telgraf gönderdiğine dair delilleri öne sürdü. Büyük Konseyin olaylarını ve eylemlerini değerlendirmek benim görevim değil, ancak son sözümde bu duruşmada sanık sandalyesinde oturan yoldaşlarımın ve benim nasıl hissettiğimizi söylemek istiyorum.

Herkes kendi departmanlarında yönetirler. Olağanüstü Devrim Mahkemesinden durumumu doğru değerlendirmesini ve suçluluğumu belirlerken bu durumu gözönüne alarak adil bir karar vermesini isterim.

Başkan: Söz davalı Morozov'a aittir.

Morozov: Yurttaşlar, devrim mahkemesinin üyeleri, savcının organize bir sistem olarak Kolçak hükümetine atfettiği cinayetlerin, tecavüzlerin, soygunların, soygunların ve [köylerin] yakılmasının korkunç bir listesini gördünüz. Dolayısıyla Adalet Bakanının yoldaşı olarak bana da atfediliyor. Büyük Konseyin bu konulara nasıl yaklaştığı konusuna değinmeyeceğim. Bu bağlamda savcı, Büyük Konsey'in Kulomzin ve Vladivostok olaylarıyla ilgili telgraf gönderdiğine dair delilleri öne sürdü. Büyük Konseyin olaylarını ve eylemlerini değerlendirmek benim görevim değil, ancak son sözümde bu duruşmada sanık sandalyesinde oturan yoldaşlarımın ve benim nasıl hissettiğimizi söylemek istiyorum.

Shumilovsky ve Vasilevsky kendilerini veya yetkililerini nasıl savunduklarını zaten söylediler. Sanık Larionov, askeri güçlerin uyguladığı şiddete nasıl tepki verildiğini önünüzde ifade etti. Sonunda askeri birlik tarafından götürülüp Baykal Gölünde öldürüldüler.. Adalet Bakanlığına gelince, benim bu tür davalarla hiçbir ilgim yoktu. Ancak yapabildiğimiz oranda askeri güçlerin uyguladığı şiddete her zaman sert tepki gösterdik. Bunu sadece Savaş Bakanına ve Genel Karargah'a bildirmekle kalmadım. Başkomutan'dan ve diğer askeri güçlerden , suçluları adalete teslim etmelerini de istedim. Bakanlar Kuruluna bu rezaletlerle ilgili raporlar hazırlandım. Bir memur olarak bana bağlı olan ona her şey yapıldı.

İşlenen suçların failleri arasına sokulmam, katillerin ve hırsızların arkadaşları arasında sayılmam büyük bir haksızlık.. Belki de bilerek ya da bilmeyerek hatalar yaptım. Bunun için beni yargılayın. Benim katillerin arkadaşı olarak sunulmamı vicdanım kabul etmiyor.. Benim hiçbir zaman kana susamış bir canavar olmadığımı bu yargılamadaki herşey doğrulayabilir.

Başkan: Söz sanık Preobrazhensky'ye aittir.

Preobrazhensky: Devrim mahkemesinden önce olup bitenlere baktığımda, Irkutsk'ta mı kalacağımıza yoksa doğuya mı taşınacağımıza karar vermem gerektiği anda , ideallerimi yapma fırsatı verdiği için kadere teşekkür edebileceğimi düşünüyorum. İlkini seçtiğimi ve bu nedenle Bakanlar Kurulu üyesi olarak katılımımın bana yüklediği sorumluluğu üstlenmeye karar verdiğimi bir kez daha tekrarlıyorum. Burada suçlandığım şey aslında tamamen sahte belgelere dayanıyor. Açıklamalarımda zaten olayların gerçek durumunu gösterme fırsatım vardı ve bunu yaparak yargılamayı karmaşıklaştırmayacağım. Ancak burada kaldığım için bir kez daha minnettar olduğumu söylemeliyim. Ben burada, cephenin bu tarafında kalarak,yaptıklarımın tüm sorumluluğunu yüklenmeyi ve yaptıklarımı savunmayı tercih ettim. Kendini güven içerisine almak için burayı terk edenlerle anılmak istemedim

Başkan: Söz sanık Larionov'a aittir.

Larionov: Hayatta her türlü zor an vardır, tamamen umutsuzluk anları vardır; neşesiz bir günün ve iyi bir şey beklemediğiniz bir dizi günün ardından, uykusuz bir gecede kendinize şunu sorarsınız:

Orada bir tanrı varmı?

Ve O'na şunu söylemek istersin Tanrım ! eğer sen varsan ve eğer gerçekten adil ve naziksen, beni yanına alki uyanmayayım, Çünkü bu yük benim gücümün ötesindedir. Hayatımızın uzun ayları boyunca böyle anları çokça yaşamak zorunda kaldım.

Omsk, Irkutsk'taki hayatımız. Bu [uzun] aylar süren tuhaf yaşam boyunca - savcının ironik bir şekilde burada söylediği gibi, aylarca süren sıkı çalışma ve acı dolu deneyimler, uzun aylar süren hapis cezası sırasında ve bu sanık sandalyesinde katlanmak zorunda kaldığımız o acı dolu saatler sırasında - sık sık şunu düşünüyorsunuz: burada durup konuşacak gücüm yok. Ve kendimizi zorlamalıyız çünkü burada durup konuşmalıyız, çünkü halkın mahkemesi önünde konuşuyoruz ve yalnızca halk gerçeği anlar.

Bu acılı anda bana güç veren şey demiryolunun nasıl [...] anısı oldu. Atölyelerde, 1905'te Vladikavkaz demiryolu işçileriyle konuştuğumda, beni dinleyip inandıklarında ve beni ilk delegeler kongresinin Konsey başkanlığına seçerek bu güvenlerini ifade ettiklerinde. Rusya'daki ilk devrime dair ilk anılarım bana burada olma ve konuşma gücü veriyor. Yakın geçmişin anıları bana güç veriyor; 1917'de işçi kongresi delegeleri ve Vladikavkaz demiryolu emekçileri bana olan güvenlerini sürekli dile getirdi. Ve nihayet Demiryolu Sovyetleri Kongresi bana olan güvenini bir kez daha ifade ettiğinde. Beni dinlediler ve bana inandılar ve bu bana bana inanmaya devam edecekleri için yeterli direnci veriyor.

Devrim mahkemesiyle konuşuyorum

23 Aralık'ta Bakanlar Kurulu Başkan Yardımcısı Cerven-Vodali göreve başladığında, siyasi konuların da tartışıldığı Bakanlar Kurulunun kapalı toplantılarına girmeme izin verildi. Endişe verici olaylar bir biri ardına devam etti: Cheremkhov'daki ayaklanmalar, Irkutsk'taki ayaklanma. Bakanlar Kurulu her gün toplanamazdı, Bu imkansızdı. Birçoğu şehrin eteklerinde yaşıyordu, Sokakta yürümek imkansızdı. Ve böylece, Bakanlar Kurulu, troykayı, kendisi tarafından yetkilendirilmiş bir komite olarak değil, analoji yoluyla Askeri Devrimci Komite ile karşılaştırılabilecek şekilde seçti. Tüm gelişmelerden sürekli olarak haberdar edilecek, her gün toplanacak ve acil bir şey olduğunda Bakanlar Kurulunu toplayacak bir işçi bürosu kurdu. Ve bu mümkün değilse,” sorumluluk alın.” dendi. Doğal olarak, Cherven-Vodali Başbakan Yardımcısı olarak geldi ve Savaş Bakanı Khanzhin geldi. Çünkü konunun en önemli kısmı askeri makamlarla iletişimdi ve ben Demiryolları Bakan Yardımcısı olarak girdim. Çünkü yakın gelecekteki asıl görev, bir yandan tahliye, diğer yandan da çok az şey bildiğimiz, ancak elbette kaderin merhametine bırakma hakkımız olmayan geri çekilen ordumuzla temas kurmaktı. Sıradan bir Demiryolları Bakan Yardımcısı olarak geldim, Alexei [Nikolayevich] Larionov olarak değil. Omuzlarıma düşen bu yükten vazgeçmeye hakkım olduğunu düşünmüyordum. Yapabileceğim tek şey Aralık ayının son günlerinde Ustrugov'a sormaktı

Yetkin olmadığım siyasi konuların karmaşıklığı göz önüne alındığında, mümkün olan en kısa sürede Irkutsk'a gelmeliydim.. Ustrugov ile yaptığım bu konuşma dosyamda var.

Troyka, mümkün olduğu kadarıyla, yetkin olduğu tüm mevcut küçük sorunları çözerek gerçekten çalıştı. Siyaset yapmadı, Japonları davet etmedi. Japonların yolu koruma çağrısı, 30 Ekim'den 16 Kasım'a kadar olan dönemde Bakanlar Kurulu kararıyla gerçekleşti. Dışişleri Bakanı Sukin tarafından Japonlarla bir dizi müzakere yapıldı ve kararlar alındı. Ardından Dışişleri Bakanı Tretyakov arasında müzakereler yapıldı ve ardından Chita'ya gitti. Bu müzakerelerin ne olduğunu bilmiyorduk. Ayaklanma patlak verdiğinde, ne de olsa, en azından geçici bir gücün odağı olduğumuzda, sadece ismen ,hayali olarak göründüğümüzden, elbette ayrılmaya, ondan vazgeçmeye ya da kaçmaya cesaret edemedik. Arkamızda kalanlara, zor durumdan kurtulmak için şu ya da bu şekilde yardım edilmesi gereken bu geri çekilen orduya, bu orduyla birlikte çok sayıda trende geri çekilenlere, çeşitli bakanlıkların çalışanlarına ve bizimle birlikte Irkutsk'a gelip orada bulunanlara bakmak zorundaydık. Onlarla ilgilenmek zorundaydık ve yaptık. Ve eğer Cherven-Vodali, "Asker gönderirseniz, onları çabuk gönderin" dediyse, o zaman buna katılmaya hazırım, çünkü gerçekten de içinde bulunduğumuz tehlikenin ortasında bir şeyler yapılması gerekiyordu. Saldırıya uğradık ve meşru müdafaa durumundaydık.

Daha sonra sıra müzakerelere geldi. Ben şahsen bu müzakerelerdeki rolümü davadaki ifademde ayrıntılı olarak özetledim. Bu müzakerelerin ana hatları da Cherven-Vodali tarafından çizildi. Bu müzakerelerin amacı, öyle ya da böyle, başka bir yerde düğümlenen düğümü acısız bir şekilde çözmekti ve bu düğüm gerçekten de karmaşık bir düğümdü. Bir yandan, batıdan - her halükarda var olan, geri çekilen, savaşan ordu, burada da hareket eden, ilgilenmemiz gereken ve ilgilenemediğimiz çok sayıda kurum var. Hatta bir şey biliyorum. Demiryolu hattında istediklerini yapan, demiryolunu işgal eden, istedikleri zaman terk eden Çekler vardı. Son olarak, bize tabi olmayan küçük bir birlik grubuyla her türlü aşırılıktan korumak zorunda olduğumuz, çalışanlarımızla, nüfusuyla Irkutsk'un kendisi vardı. Ve sonra - hiçbir zaman ortak noktamızın olmadığı ve aklımızda hiçbir şey olmasını istemediğimiz kasvetli Semenov krallığı. Ama sonuçta tüm tarihin - olup bitenlere tarih diyebilirseniz - öncülük ettiği şeyi başarmak istiyorlardı.

Ordunun ya da ordunun bir kısmının ve yolda olanların savaşı acısız bir şekilde terk etmelerini, yani sonuna kadar avlanmış bir canavarın atılımının tüm dehşetine yenik düşmemelerini sağlamanın gerekli olduğunu gördük. Bunu yapmak isteyen askeri rütbelere geri çekilme ve doğuya tahliye etme fırsatı vermekten bahsettiğimizde bu atılımın dehşetini önlemek istedik. Bunlar, müzakereler sırasında belirttiğim ve imzamın altında dosyamda bulunan gerçek sözlerimdir. Bu, Doğu'da yeni bir mücadele örgütlemek için Doğu'ya bir güç transferi için değil, ayrılmak isteyenler için bir fırsattır, ancak bunu yapmak istemeyenler için hala teslim olma olasılığı vardır, çünkü teslim olmayı düşünülüyorlardı. Müzakereler sekteye uğradığı için bunu yapma imkanımız olmadı. Bundan sonra, Kolçak'ın tahttan çekilmesini talep ettiğimize dair bir telgraf gönderdik. Burada, bu telgrafta, Doğu'da bir anti-Bolşevik merkez yaratma planları var, ancak bu cümle orijinal metnimizde yoktu ve son versiyon bizim tarafımızdan yapılmadı.

Bununla ne kastediliyor? Ne hedefleniyor?

Gerçekleri ve gerçek güç dengesini hesaba kattık. Bolşevik olmayan bir tür yeni hükümetin kurulması gerektiğine inanıyorduk. Çünkü prensipte bu iktidarla uzlaşamayanlar için derhal Sovyet iktidarına keskin bir geçiş düşünülemezdi ve kabul edilemezdi. Demiryolu üzerindeki düşman kuvvetlerinin varlığının gerektirdiği, tamamen bize bağlı olmayan, geçici bir şey yaratmak gerekiyordu. Görünüşe göre bir tür tampon devlet yaratma ihtiyacı, merkezi Sovyet hükümeti olan Moskova tarafından sonunda kabul edildi. Bu aslında kaçınılmaz olanın açık ve çok kesin bir görüşüydü. Ve bunun için bizi suçluyorlar. Bunu yaratmamıza izin verilmedi ve müzakerelerimiz başarısızlıkla sonuçlandı.

4 Ocakta, en önemli noktalarda anlaşmaya varıldığında, Siyasi Merkezin Rusya'da var olan tüm grupları tek bir otorite altında birleştirme yükümlülüğünü üstlendiğini öğrendiğimizde, bunlar engellendiğinde. Bunda birleşik bir hükümet yaratma olasılığını, kardeş katliamı savaşını sona erdirme olasılığını gördüğümüzde, merkezle savaşan bazı ilgisiz bireysel grupların yaratılmasıyla bu imkansız olduğundan, gücü başkasına devretme fikrimizden vazgeçtik.

Denikin.... Çünkü bu, Bolşevik karşıtı grupların fikrinin korunması olacaktır. Altın konusunda da anlaşmaya varıldı. Savcı, en azından bu telgrafımızda ve eylemlerimizde bir düşünce veya ima olduğunu tamamen yanlış yorumluyor.

Altın transferi. Cherven-Vodali, aslında Çekler tarafından ele geçirildiği için onu koruma konusunda endişeler olduğunu zaten açıkladı ve müttefik komutanlığından bunu kabul edeceğine dair resmi bir taahhüt almamız gerekiyordu. Müzakereler kesintiye uğradı, nedenini bilmiyorum.

Korkarım ki, bu aksamanın amacı , Siyasi Merkez tarafından derlenen listeye göre bakan olarak adlandırılan ancak bakan olmayan ismi önde çıkan bizleri hükümeti ele geçirme arzusuydu. Böylece daha sonra kellemiz pahasına kendimizi koruyabiliriz. Bunu düşünmekten korkuyorum. Bunun doğru olup olmadığını bilmiyorum.Ama müzakereler başarısızlıkla sonuçlandı. Geceyi Çek treninde geçirdiğim, Çek tanıdıklarımın olduğu kıyıdan tekneyle geçerek şehre döndüm. Ertesi gün Siyasi Merkez kendim gittim. Tanık Patushinsky, burada beni ilk kez Siyasi Merkezde tutuklanırken gördüğünü yanlış ifade verdi, hayır, beni orada tutuklandıktan sonra gördü. Daha sonra cezaevine girdim. Bundan önce şahsen ben, Alexey [Nikolaevich] Larionov, troykanın bir üyesi olarak değil, departmanımın başkanı olarak ne yaptım? Çalışmalarıma devam ettim. Irkutsk'a vardığımda yakın iş ilişkilerine girdiğim Çeklerin ve Amerikan askeri misyonunun bir temsilcisiyle birlikte her gün beni ziyaret eden askeri iletişim şefinin yardımıyla, Çek vagonlarından on tren oluşturdum. bana verildi ve Çek koruması altındaki Cheremkhovsky madenlerinden kömürün taşınması için bunları dolaşıma soktuk. Nereye? Achinsk ve Krasnoyarsk'a doğru. Amerikalıların yardımıyla Harbin'den Cheremkhovo işçilerine birkaç tren ekmek gönderdim. Madenlerin verimliliğini artırmak gerekiyordu. Glazkovo ve Irkutsk istasyonu isyancılar tarafından ele geçirildikten sonra, zaten ayaklanma bölgesinde bulunan Tomsk demiryoluna para sağlamıştım. Çünkü Aralık ayı maaşlarını alamayan işçi ve işçilerin umutsuz durumuna ilişkin bir telgraf almıştım. Sonra... kontrolle iletişim kesildi. Tahsisle birlikte taleplerim sayesinde 40 milyon ruble daha verildi. Ve Çekler sayesinde diğer tarafa gönderildiler.

Bu para tamamen yasal olarak cari hesabımdaydı., - ki savcı nedense burada beni suçlamayı gerekli gördü,

Uzak Doğu'ya transferler hakkında sadece şunu belirtti. - Krasnoyarsk atölyelerinin çalışanlarına ödeme yapmak için Krasnoyarsk'a 10 milyon transfer edildi. Orada bulunan bakanlık kurumlarının çalışanlarının, Birlikler Arası Komite çalışanlarının ve oraya gönderilen seferlerin ihtiyacını karşılamak için doğuya 2 milyon 500 bin ruble aktardım. Daha sonra Lena-Baykal Su Bölgesi'ne tesis dışı çalışanlara ödeme yapması için 1 milyon verdik. Savcı nedense bu hukuki işlemlerimi burada vurgulamayı gerekli gördü.

Son olarak Tedarik, Ticaret ve Sanayi Bakanlığı'nın işleri de bana verildi. Onlarla ilgilenmek gerekiyordu çünkü o zamana kadar Tedarik Bakanlığında kimse kalmamıştı. Bakan orada değildi .Yardımcısı Melnikov’ta doğuya gitmişti. Sonra yetkilileri evime çağırarak Irkutsk'taki gıda durumunun ne olduğunu öğrenmek ve Çekler ve Amerikalıların arabuluculuğunu kullanarak santral işçileri ile kömür nakletmek zorundaydım. Ben de öyle yaptım ve bu yüzden hapse girdim. Ve burada, bu dehşetleri bekleyerek, yürüttüğüm davanın sona ermesin diye bana kalan zamanı kullanmak için acele ettim. hapisten çıktım...

Saat: 9.15-10.15

Larionov:... Bu konuyla ilgili olarak Irkutsk İşçi Vekilleri Konseyine ve ardından Ulaştırma Komiserine beş yazı gönderdim ve zaman geçtiği için acil bir emir talep ettim. Bu malzemelerin kullanılması için malzemelerin aranması ve korunmasını organize etmek üzere bir not gönderdim ve bu amaçla mühendis Kamensky Moskova'ya gönderildi. Urallarda duman boruları ve bandajların geliştirilmesiyle ilerlemenin gerekliliğine ilişkin, arabamla bir not gönderdim. Ve bu konu da güvenilir bir şekilde ilerletildi. Ayrıca buz toplama ve buz depolama tesislerine yönelik tedbirlerin gerekliliğine de dikkat çektik. ünkü Yaz aylarında çabuk bozulan ürünlerin taşınmasını organize etmek için buz vagonlarına ihtiyaç duyuldu. Ve son olarak, büyük bir işletmeye kömür tedariğinin yeniden sağlanması, ekonomi verilerle yeniden canlandırılması hakkında, yapılmış ancak tamamlanmamış bir takım taahhütleri belirten, geliştirilmesi gereken madenlerin gelişimini ve geliştirilmesi gerekenleri belirten büyük bir not gönderdik. Belli bir tarihe kadar demiryollarına ikmal yapılması gerekiyor çünkü Bu konuda çok az deneyimi olan yeni kişilerin bu rezervlerden haberi olmayabilirdi. Bu not aynı zamanda yapılmasını istediğim siparişlerin de yerine gelmesini sağladı. Bazı ticari bilgiler almak için Irkutsk'ta çalışan Demiryolları Halk Komiser Yardımcısına gitmem gerektiğinde, ona bu tür bir dizi talimat verdim ve onun aracılığıyla birçok zorluğun üstesinden geldim.

Ve böylece, Irkutsk'taki Sovyet hükümetinin en yüksek temsilcilerinin hapishaneden serbest bırakılmamı gerekli buldukları ortaya çıktı. Orada, tutuklanmamın ertesi günü, Demiryolları Bakanlığındaki mücadele arkadaşlarımın, beni hapishaneden serbest bırakmaları için Siyasi Merkez Olağanüstü Komisyonuna bir talepte bulunduklarını, beni kefaletle serbest bıraktıklarını biliyordum. Hiçbir zaman saklanmadım ve tutuklanmam her zaman bir ihtimal olarak vardı. Sonra Siyasi Merkez Başkanının da bunu istediğini öğrendim. Tüm bu belgeler dosyalarda mevcuttur. Ve sonunda, ortaya çıktığı gibi, Irkutsk'a gelen Sovyet hükümetinin en yüksek temsilcilerinin kefaleti veya talimatı üzerine serbest bırakıldım. Bu gerçekler, benim için aracılık edenlerin, işçi ve köylü Rusya'sını tehdit edecek yeni bir merkez örgütlemek için Doğu'ya ya da yurtdışında bir yere kaçan, kaçan ya da saklananlardan biri olmadığımı bildiklerini düşünmemizi sağlıyor. Beni Irkutsk'taki hapishaneden sadece kendi tanımımla serbest bırakanların kör olmadığını ve orada özgürce yaşadığımı ve hiçbir yere gitmediğimi düşünüyorum. Tüm açıklamalarım bu.

Hiçbir yere gitmedim, ayrıca Omsk'tan gelen emri de hatırlıyorum, buna göre tüm bakanlar ve bakanın yoldaşları tutuklandı ve yargılandı ve kendilerini bu bankta buldu. Ve iş ve talihsiz yoldaşlarıma dönüp baktığımda, Claude Fprey'in ⁸bir dizesini hatırlıyorum: “bir zırhlı bir düşman mayını tarafından yok edildi. İnsanlar topların yanında ölüyor, insanlar yüzüyor. Armadillo batarken geminin derinliklerinde, yarı çıplak insanlar çalışıyor, makineyi çalıştırmak için kömür atıyorlar. Ve eski tamirci çalışıyor. Makine çalışıyor, elektrik kesilmiyor, pompalar çalışıyor ama dalga yaklaşıyor, yaklaşıyor. Sonunda gemi batar ve çalışan herkes ölür.”

Bu resmi düşündüğümde onları kıskanıyorum ve bazen bu sahneye devam etmek için korkunç bir düşünceye kapılıyorum. Ya bu gemi kurtarılsaydı? Ya kıyıya vurursa? Ve sonuna kadar görevde olan bu tamirci, mucizevi bir şekilde metal tabutundan çıktı. Ve galipler, bu gemiyi ele geçirdikten sonra, onu da ele geçirdiler, hapse attılar, suçladılar ve filoyu yöneten amiralin yanlış pusulaya sahip olduğu suçlamasıyla yargıladılar. Bence bu bir kabus ve o kabus olmasaydı, o mekanik için üzülürdüm. Oradayken, batan bir gemideyken, kazanlarında, başıboş bir el bombasının onu öldürmediğine pişman olurdum.

Açıklamalarımı tamamlıyorum ve Devrim Mahkemesi'ne telaffuz etmekten memnuniyet duyabileceği cümle için şimdiden teşekkür ediyorum.

Stepanenko:...

Bir aradan sonra.

Stepanenko: Faaliyetlerimden sorumlu bir kişi olarak, devrim mahkemesi tarafından telaffuz edilen cümlenin önemini tamamen anlıyorum. Ama [benim] için korkunç bir cümle daha var. Bu benim vicdanımın kararı. Her zaman, bir eylemin suçluluğunun, her bir eylemin gerçek sonuçlarıyla değil, aynı zamanda bilerek ve kasıtlı olarak işlendiği için şartlandırıldığı niyetlerle de yargılandığını düşünmüşümdür. Bu yüzden vicdanım sessiz.

Ben bir köylü sınıfından geliyorum. Bir öğrenci olarak, dünya görüşümü halk fikirleri ruhuyla gündeme getirdim ve hayatım boyunca teknik alanda çalıştım. Bana uygun inisiyatif verildiğinde teknik alan beni her zaman büyülemiştir. Burada, Sibirya Hükümeti döneminde, bana sunulan durum ve çalışma, otuz yıldır yaptığım çalışmanın doğal bir devamı olarak ortaya çıktı. İşçiler ve zanaatkârlarla doğrudan temasa geçmek zorunda kaldığım durumlarda, işçilerin güven ve sevgisiyle karşılaştım. Bu nedenle, ne doğuştan ne de ruhumun yapısıyla, ruhumda, insanların zararına olan bir faaliyeti uyandıracak herhangi bir uyaran olamazdı. Hayatım boyunca hiçbir maddi zenginlik biriktirmedim. Koruduğum tek şey özgür ve temiz bir vicdan. Ve bu vicdanın sesiyle, ruhumda emekçi kitlelere, ait olduğum halka karşı hiçbir niyet olmadığını ilan ediyorum.

Zhukovski: Devrim mahkemesinin dikkatini ek açıklamalarla rahatsız etmeyeceğim. Malzemelerim o kadar basit ki, onlar hakkında herhangi bir açıklamaya gerek olmadığına inanıyorum. Umarım adil kararınız için. Bana halkın yararına çalışma fırsatı vereceğinize inanıyorum.

Pisarev: Şu anda, alçakgönüllülükle talepte bulunmaktan onur duyuyorum. Çok şey söylemek istedim ama sizi rahatsız etmeyeceğim. Sadece şu anda ruhuma işkence eden şeyi söyleyeceğim. Benimle ilgili soruşturma dosyanızda bulunan materyallerde, insanların vicdanının şu ya da bu şekilde adil ve merhametli bir yargıda bulunabileceği çok şey var. Bununla, sözlerimi bitirme fırsatı istiyorum.

CLOUGHTON: Olağanüstü Devrim Mahkemesi önünde kendimle ilgili bir şey söylemeden önce, Savcının burada bahsettiği ve benim için önemli olmayan bir olayın gerçeklerini ortaya koymam gerekiyor.

Bu yanlış sonuçlar çıkarılan iyi bir eylemdir, bir hayırseverlik eylemidir, Rehinelerin değiş tokuşundan bahsediyorum. Dosyadaki radyogramdan, sadece rehinelerin, kadınların ve çocukların değil, aynı zamanda siyasi şahsiyetlerin de değiş tokuşu görevini yerine getirdiğimi görebilirsiniz. Bu müzakereler ve müzakerelerin özü hakkında ayrıntılı olarak konuşmadım. Mahkemenin onlara ihtiyacı olmadığına inanıyorum. Ancak, suçlamanın temeli oldukları için, kişisel olarak açıklamak istemediğim bu ayrıntılara atıfta bulunmama izin verin.

Çekoslovaklar, tarafından alınan arasında kadınlar ve çocuklarla beraber yaklaşık bir düzine siyasi şahsiyetin, Sovyet figürünün olduğunu görürsünüz.. Oraya nasıl geldiler? Moskova'dan ayrılırken, bu rehineleri değiş tokuş ederek, Sovyet liderlerinin Çekoslovaklar için alabileceğinden kasıtlı olarak daha fazla miktarda verileceğine söz verildi. Bana bir söz verilmişti, Ufa'dan ayrılırken, Tolstoy başkanlığındaki Ufa vatandaşı olan bazı rehineler getirilmedi, çünkü şimdi başlarına gelenlerin aynısı onlara da oldu. Ve bu olayın Sovyet liderleri üzerinde o kadar acı verici bir etkisi oldu ki, nispeten küçük bir miktar karşılığında başkalarına vereceğime söz verildi.

Bu detaylardan bahsetmedim, çünkü hatırlarsınız, bu konuya değinmeme gerek yoktu. Zaten cepheyi geçerken, bir siyasi komiser bana yaklaştı, hangi ordulardan olduğunu, birkaç kişiyle daha ilgilenip ilgilenemeyeceğimi bilmiyorum. Ayrıca rehineler değil, Çekoslovaklar tarafından alındılar ve tutuklandılar. Kadınlar ve politikacılarla değiş tokuş edilebilecek kişilerin listesi tartışıldığında, Halkın Özgürlük Partisinin bir üyesi olarak, bilmediğim partilerin yüzlerini hayal etmeme izin verdim. Bu nedenle, diğer partilerin temsilcilerine başvurdum, bunlardan biri, bakımını üstlendiğim ve Barnaul'daki ayaklanmaya önderlik eden adamdı. Bana tamamen bilinmeyen kişileri işaret etti. Ve şimdi Abramovich'in kim olduğunu bilmiyorum. Onun büyük bir figür olduğunu biliyorum ama onu şahsen tanımıyorum. Telsiz telgrafım Moskova'ya ulaştığında, falancaların serbest olduğu, diğerlerinin Sovyet iktidarına tecavüz eden kişiler olarak hapiste olduğu ve bazılarının serbest bırakılacağı söylendi. Bildiğiniz gibi, değişim gerçekleşmedi. Çekoslovaklar tarafından sınır dışı edilen kişiler serbest bırakıldı. Rehin alınanlar Sovyet Rusya'da serbest bırakıldılar. Dahası, rehinelerin Ufa'dan ayrılmasıyla ilgili gerçek, Aralık ayının son günlerine işaret ediyor. Kishkin gibi isimler Mayıs ayında serbest bırakıldı. Aleksinsky'nin ne zaman serbest bırakıldığını bilmiyorum. Sonradan öğrendim ki benim isteğimle serbest bırakılmış. Bildiğiniz gibi, bu kurtuluş aynı zamanda rehin tutulan kadın ve çocukları kabul eden Sovyet yetkililerinin bir iyilik ve hayırseverlik eylemiydi. Bu durumun hala gerçeğin çıkarları için not edilmesi gerekiyor.

Şimdi kendimle ilgili bir söze geçeceğim. Diğer sanıklar arasındaki konumum özeldir. Ben de suç ortaklığı yapmakla suçlanıyorum, ancak hükümetin bir üyesi değilim. Ben ne bakanım, ne bakan yardımcısıyım, ne de memurum. Hayatım boyunca hiçbir yerde resmi bir sıfat taşımadım . Hiçbir zaman herhangi bir mevzuatın yazılmasına ya da yönetime katılmadım. Ben bir Rus yazarım ve Zemstvo'yum. Hükümeti savunmadım ve savcılık hiçbir zaman suç teşkil eden bir şeyi savunduğumu söylemedi. Hayatım boyunca hizmet ettiğim, değer verdiğim fikirleri savundum. Bu fikirler bir dereceye kadar siyasi fikirlerle örtüşmektedir. Çünkü benim faaliyetlerim ikincisininkilerle çakıştı. Burada geçmiş faaliyetlerim hakkında konuşacak kimse yok. Ben burada bir yabancıyım. Ama size söylemeliyim ki, sanık sandalyesinde iki hafta geçirdikten sonra, elimde bir kalem tutmamın üzerinden neredeyse otuz yıl geçti. Gazetecilik faaliyetimin bazı aşamalarından daha önce bahsetmiştim, Onlar üzerinde durmayacağım. Bu aktiviteye on dokuz yaşında başladım ve o zamandan beri sürekli cezaevine girip çıkyorum. Bu benim cezaevine dördüncü girişim. Ve elbette, bankacıların korunması için değil, düşmanını şimdi tanıdığım halkın hizmeti için ...

Bir politikacı olarak, Ocaktan Temmuz'a kadar, burada Omsk grubuyla karıştırılan Doğu Dairesinin başkanıydım ve bu cehalet, KADET Doğu Dairesi liderlerinin isimlerinin Zhardetsky'ninkilerle veya Voprom'la ilgili konularda faaliyetleri ve ilk kez bana açıklanan kişilerin isimleriyle karıştırılmasına yol açtı. İş adamı olduklarını duymuştum ama birçok şeyi ilk defa öğrendim. Bereket versin ki, yurttaş savcısının, tüm Sibirya Partisi'nin Doğu Dairesi başkanı olarak benimle Zhardetski'nin faaliyetleri arasında hiçbir ortak nokta olmadığına inandığı açıktır, Çünkü iddianamesinde bizi zaten bölmüştü. Evet, bu tür kişileri neden Partiden ihraç etmediğim için beni suçladığında, bunun resmi nedenleri olduğunu söyledim. Belki de bu benim zayıflığımdır, eğer daha güçlü olsaydım, burada sadece idama karşı bir protesto değil, birçok protesto duyardınız. Bu mücadeleden yoruldum ve gittim, belki de gitmemeliydim ama daha güçlü bir şekilde devam ettim.

Bir yazar olarak iftirayla yaşlılığımda suçlandım. Her gazeteci bunun kendisi için daha ciddi bir suçlama olduğunu anlıyor. Bilgimizi nereden aldığımızı anlatırken daha önce açıklamıştım, ama dikkatinizi çalıştığım koşulları tanımlayacak birçok olguya çekmenize izin vermenizi talep ediyorum. Çünkü bunlar çalışmanın ne kadar zor olduğunu gösteriyor.

Burada Shumilovsky'den, Bakanlığa katıldığında toplumda hangi bilgilerin olduğunu duydunuz. Sibirya halkını besleyen pek çok gazete anekdotu anlatabilirim.

Fikir olarak diğerleri gibi ben de yönetimin eksikliklerini düzeltmek istedim. Baskı ve bilgilendirmedeki eksiklikleri de gidermeye çalıştım. Burada bildirilen gerçeklere ek olarak, size sadece bir tanesini söyleyeceğim. Penza'da Yahuda İskaryot'a bir anıt dikildiği bildirildi. Ancak basının çalışmalarını iyileştirmek için birçok yeni gazeteciye ihtiyaç vardı ve Sibirya'da yeni gazeteci yoktu. Dış ve iç cephelerdeki durum, bilgi edinmenin neredeyse imkansız olduğu bir ortam vardı. Sovyet gazeteleri zorlukla ulaşıyordu. Bilgi edinme girişimi neredeyse düşünülemezdi, Krasnoyarsk'tan gönderilen tek bir telgraf buraya ulaşmadı. Telgrafları iletmek için oradaki bir çalışana bir şifre gönderdiğimizde, Rozanov şifreyi bu çalışandan almak için onu çağırdı. Reddetti ve sonuç olarak bilgi almak için kuryelerin gönderilmesi gerekiyordu. Hükümete ve Amiral'in kendisine basın için çok önemli bilgiler vermeye çalıştığımızda, bir bölüm bize bu yolun ne kadar tehlikeli olduğunu gösterdi. Yazışmalar önden gönderildi ve durumu dehşet noktasına kadar doğru bir şekilde tasvir edilen bu yazışmayı Yüce Hükümdar'a gönderdik. Ondan sonra, vatanseverlik duygusunu etkilediği için durumu çok ciddi bir şekilde tasvir eden bu tür bilgileri rapor etmememin istendiği karşı istihbarat servisine çağrıldım. Böyle bir emrin kimden geldiğini sordum ve dehşete kapılarak bunun Yüce Hükümdar'ın kendisinden geldiğini duydum.

Burada kurduğumuz ve henüz on beş gündür var olan gazete bir savaş yazısı yayınlamaya kalkınca, Diderman'dan bir daha böyle bir şey olursa gazetenin kapatılacağı uyarısında bulunan bir yazı aldım. Gazetemde yabancılar aleyhine şiirler ya da makaleler yayınlandığında -ve biz yabancı birlikler üzerinde hoş olmayan bir etkisi olan birleşik bir Rusya fikrini savunuyorduk- Finlandiya Misyonu, Dışişleri Bakanı Sukin aracılığıyla baskı uyguladı ve Dışişleri Bakanı bize bu yönde sözlü bir emir verdi. Çalışmak zorunda olduğumuz ortam buydu.

Tabii ki, büyük ölçüde, kendime ve personelime karşı suçumu kabul etmem isteniyor.. Mücadelenin sıcağında, çok tutkulu kelimeler kullanmaktan, tarafsız bir değerlendirme yapmamaktan, karikatür ve abartma yapmaktan suçluydular. Ama sizi temin ederim ki, yayınlarımızda iftira yoktu - ve iftirayı kasıtlı bir yalan olarak anlıyorum. Tam tersine, bu bilgiyi elde edebildiğimiz ölçüde, Sovyet rejimi hakkındaki bilgilerdeki çıplak gerçeği bildirdik. Profesör Makarov'un⁹ on beş makalesine odaklanacağım Sovyet mevzuatının ekonomik alandaki tüm olumlu yönlerinin not edildiği yer. Faaliyetlerib anlatan broşürler ve makaleler bunlardı.

 Lunacharsky.... sözde proletkult¹⁰alanında. Büyük ölçüde, benim kontrolüm altındaki kuruma, Rus Basın Bürosuna ek olarak, düzinelerce, yüzlerce, hatta belki de daha fazla başka örgüte üyelikle suçlanabiliriz - Oskonverkh'ler, Oskonarmes, Oskonkaz, Özel Daire, temsilcisini burada gördünüz. Bütün bunlar sayfalarca yazı üretti ve halk neyin nereden geldiğini anlamadı.

Siyasi faaliyetlerimde, vatandaş savcısı beni Zhardetsky'ye olan yakınlığımdan dolayı suçladı.. Hessen'i tanıyıp tanımadığım ve Hessen'in şu anda Almanya ile bir ittifak üzerinde çalıştığını bilip bilmediğim sorusuna cevaben birkaç söz söylemek istiyorum. Hessen'i şahsen tanımıyordum, ama bir yazar ve halk figürü olarak tanıyordum ve şunu söyleyebilirim ki, Parti'nin en önde gelen lideri Milyukov, Alman yöneliminin bakış açısını benimsediyse, Almanya ile birleşmek yerine Milyukov'dan ayrılmayı tercih eden Partiyi kazanamazdı. Ve Milyukov geri döndü ve Parti'nin haklı olduğunu ilan etti, Hessen tarafından nasıl götürülebilirdi?

İç savaşın tüm dehşetini uzaktan değil, burada önümüzde gören bizler olarak açık bir ruh ve vicdanla şunu söyleyebiliriz: Bunlar iç savaşın bitmediğini düşünen delilerdir.. Polonyalılarla veya Almanlarla birlikte Rusya'ya karşı olanlar iki kat delidir, kimse onlarla gitmeyecektir. Sadece Sovyet iktidarına karşı değil, tüm Rusya'ya karşı savaşacaklar. Birleşik bir Rusya'ya inanan insanlar için, farklı partilere ait olsalar bile, bu tarafta olacaklar, diğer tarafta olmayacaklar. Bu benim derin inancım ve herkes tarafından paylaşıldığını düşünüyorum.

Buradaki bir tanık, bana ve yoldaşlarıma tuhaf bir gölge düşürmek istedi. Aynı zamanda beni tatmin eden bir ifade kullandı. Yayıncılık dışındaki işler için uygun olmayan profesörler olarak kabul edildiğimizi söyledi. Gerçekten de, kısmen haklı. Yazarlıktan başka bir işe uygun değildik, profesörlükten değil, ahlaki nedenlerden dolayı. Yaklaşık dört aydır var olan Rus basın bürosu tarafıma emanet edildiğinde, ajitasyon edebiyatıyla uğraşmayı hiç düşünmedik, klasikleri yayınlamak istedik, yabancı ülkelerde olduğu gibi bir telgraf ajansı oluşturmak istedik. Sonuç olarak, kader bizi polemik yapan bir yayınevine attı. İçine girdiğimiz siyasi karakter için. önceki tüm faaliyetlerimin analizinden, benim ve arkadaşlarımın kasıtlı yalan söylemekten aciz olduğumuz açıktır. Hata yapabiliriz, aldanabiliriz, abartabiliriz ama yalan söyleyemeyiz. Beni ideolojik rakibiniz olarak görün, başka bir şey değil. Kalemle savaşan bir rakip. Ama kendim yazmadığımı söylemeliyim.

Beni nasıl yargılayacaksın? Hepiniz için, geçmişte, ben bilinmeyen bir insanım. Yaptıklarım için beni yargılamanızı ve başkalarının yaptıklarından, başkalarının günahlarından ve başkalarının suçlarından beni sorumlu tutmamanızı rica ediyorum. Beni yargıladığınızda, yirmi yıl boyunca Rusya'nın en eskisi olan Samara Zemstvo'nun tüm kültürel ve eğitimsel çalışmalarının başında duran, Samara Halk Üniversitesi'ni kurduğum ve anaokullarının organizasyonu ile ilgili pedagojik literatürde bilinen her şeyi toplayan eski bir Zemstvo aktivisti olduğumu unutmamanızı rica ediyorum. Erdemlerimi saymakla uğraşmayacağım, ama sizden tek bir kuruşun, tek bir kelimenin, insan kanıyla ilgisi olabilecek tek bir düşüncenin olmadığını hatırlamanızı rica ediyorum.

Ceslinsky: Devrim mahkemesine laf kalabalığı yüklemeyeceğim. Dairedeki görevime 1 Ocak 1918'de başladığımı ve 6 Ocak 1920'ye kadar kesintisiz devam ettiğimi söylemek istiyorum. Buradaki hükümet yetkililerinin talebi üzerine, o gün Siyasi Merkez Başkanına giderek Merkez yetkililerinin gelecekteki akıbetlerinin ne olduğuna dair talimat ve açıklama istediklerini bildirdim. Burada tutuklandım ve hala cezaevindeyim. Uzun hizmetim sırasında çok sıkı ve ısrarlı bir çalışma yapmak zorunda kaldım. Ve 1917 devrimi beni zaten Irkutsk Posta ve Telgraf Bölgesi başkanı olarak buldu. Burada, devrimci yetkililer, görünüşe göre Ufa'da, Kurucu Meclis toplantısında faaliyetlerime daha yakından bakarak, beni bölüm başkanlığı görevine aday gösterdiler. Ve böylece Posta ve Telgraf Bakanı görevini üstlenmek için bir teklif aldım. Bu pozisyonu kesinlikle reddettim çünkü kendimi siyasi faaliyete hazır görmüyordum. Posta ve Telgraf Genel Müdürlüğü başkanlığı görevi bana teklif edildiğinde uzun süre tereddüt ettim. Sonunda pozisyonu kabul ettim. Ve tüm hayatım boyunca hizmette olduğum için, eylemlerimin tüm sorumluluğunu almaya alışkınım. Ve şimdi, eğer herhangi bir şeyden suçluysam, beni cezalandırmanızı rica ediyorum. Davamın tüm koşullarının yeterince açıklandığına inanıyorum, hiçbir şey ekleyemem.

Yachevsky: Dün mahkemeye hakkımdaki suçlamayla ilgili açıklamamı sunma onuruna eriştim. Ve şimdi, yaşlılığın karakteristiği olan tam bir sakinlikle, kararınızı bekliyorum, ortaya konan verilere ve açıklamalara dayanarak, suçluluğumun derecesini objektif olarak tartacağınızdan ve ceza ölçüsünü onaylayacağınızdan eminim.

Gratsianov: Sibirya Hükümeti'ne, kuruluşundan bir buçuk ay sonra, en sıkıntılı durumda olan belediye kamu idaresinin durumunu iyileştirmek ve haklarını korumak amacıyla katıldım. Yapabileceğim her şeyi yaptım. Daha fazlasını yapmak için zamanım yoktu, çünkü Yüksek Hükümdar Konseyi'nde, Aralık olaylarında, Sovyet iktidarına karşı mücadele için fonların tahsis edilmesinde, yabancı ülkelerle ilişkilerde, askeri olaylarda ve geçen yıl boyunca hükümetin siyasi faaliyetlerinde liderler ve askeri yetkililer tarafından engellendim. . O yıl emekli oldum. Ve istifa ettikten sonra, belediye başkanının Tomsk'taki yerini seçimle aldım. Hükümetteki faaliyetlerim, faaliyetlerimin her adımını takip eden ve çalışmalarımda bana tam onay veren, gönderildiğim kamu idaresi tarafından iki kez kişisel tartışmaya tabi tutuldu. Her zaman insanlarla birlikte, onlarla tam temas halinde çalıştım. Hiçbir zaman onun düşmanı olmadım ve olmayacağım.

Paleczek: Vatandaşlar, mahkeme üyeleri, gerçekleşen duruşmada önünüzde, beni ilgilendiren tüm gerçek ortaya çıktı. Bana dikkat edeceğinizi ve değerlendirmenizde bunu göz önüne alacağınıza düşünüyorum. Ve bir ricam var: tüm hayatım halk eğitiminin yararına çalışmakla geçti. Bu alanda vicdanım son derece rahat ve sizin cümlenizin bu işe geri dönmemi sağlayacağına inanıyorum.

Molodykh: Ben Irkutsk Eyaletinin yerlisiyim. Yüksek öğrenime harcadığım zaman dışında, her zaman Sibirya'da yaşadım Köylü yaşamında ekonomik ilişkiler alanında her zaman çalıştım ve işle ilgilendim. Sibirya'da yaklaşık 8 yıl çalıştım. Yeniden yerleşim bölümünde çalışmak için Sibirya'dan ayrılmak zorunda kaldım. Yerleşimcilerin ekonomik koşullarını düzenlemek için çok çaba sarfettim. Zayıf olan kurumları örgütlemeye başladım. Çok sevdiğim ve oldukça fazla iş yaptığımı söyleyebileceğim bir konum bu. Beni Sibirya'ya çeken bu özlemimdi. Burada çalışmak artık mümkün olmadığı halde ,yinede batıdaki Vladivostok'a gitmedim. Gelecekte hangi olayların olacağını tahmin ederek Irkutsk'a gittim. Sibirya'ya aşık biri olarak, duruşmada önümde konulanları çok şaşırdım. Çünkü bu kadar korkunç bir tablo beklemiyordum. Ve görüyorum ki, gerçekten büyük bir hata yapmışım, daha önce ayrılmamışım, ancak tedariklerin düzenlenmesi alanındaki çalışmaları yürütmek için bir şeyler yapma fikrine kapılmıştım.Söyleyecek başka bir şeyim yok ve vereceğiniz her cümlenin bana adil olduğunu düşüneceğim.

Dmitriev: Bakanlığa girişimden önceki 12 yıllık hizmet, yeniden yerleşim idaresinin organizasyonu, mevcut durum¹¹ [...]13

29 Mayıs 1920

10.20-10.30.

BAŞKAN: Kürsü sanık Vvedensky'ye ait.

Vvedensky: Hükümetteki çalışmalarımın tek amacı, hakkında tek bir kelime söylenmeyen Yakıt ve Tedarik Departmanıydı. Bu davada karşılaşılan teknik ve güçlüklerle Olağanüstü Devrim Mahkemesi'nin dikkatini çekmeyeceğim. Bir Bakan yardımcısı olarak, Küçük Konseyin az sayıdaki toplantısına katılmam istendi. Bu dava devrimci bir mahkemeye götürüldü ve adil bir karar bekliyorum.

BAŞKAN: Kürsü sanık Vasilevski'ye ait.

Vasilevski: Ben Çalışma Bakanı'nın yoldaşıydım. Davam devrimci bir mahkemeye taşındı. Hiçbir şey ekleyemem ve kararınızı bekliyorum.

Başkan: Söz sanık Tretiak'a aittir.

Tretiak: Davamla ilgili gerekli olan her şeyi zaten söyledim ve bu nedenle Olağanüstü Devrim Mahkemesi'nden bu duruşmadaki ilk sözümü son sözüm olarak değerlendirmesini istiyorum. Suçumu itiraf ediyorum. Devrimden önce, zamanla, ortaya çıkan durum ya da belki de kuvvetlerimin zayıflığı nedeniyle, Londra'dan gelen emirlerle [yaratılan] Omsk devletini havaya uçurmadım ve izin vermedim.

Başkan (Rusça konuştu): Yarın saat 5.00 ‘e kadar ara veriyorum.

 

30 Mayıs 1920 Toplantısı

Heyet Olağanüstü Devrim Mahkemesi Başkanı I.P. Pavlunovsky, üyeler: Kosarev, Baykov, Shchetinkin ve Mamontov.

Başkan: Olağanüstü Devrim Mahkemesi açık duruşmasını ilan ediyorum. söz sanık Novombergsky'ye verildi.

Novombergsky: Olağanüstü Devrim Mahkemesi üyeleri, Kolçak hükümetinde sadece 2 aydan biraz fazla hizmet etmiş olmamın suçluluğunu tartışılırken bir şeye dikkatinizi çekmek isterim.

Ben ocak ayında istifa ettim ve ders vermek için Tomsk'a gittim. Sonuç olarak, onun sonrasında on bir aydan hiçbir şekilde sorumlu tutulamam.

Ama hizmet ettiğim süre boyunca – önünüzde soruşturma materyalleri var – ve Kolçak'ın çalışmalarıyla bağlantılı olarak resimleri burada ortaya çıkarılan suçların hiçbiriyle bağlantım yoktu.

Beni desteklemelerine rağmen oradan kendi inisiyatifimle ayrıldım. Ayrıldım Çünkü karakteri, sistemi ve liderleri tanıdım. Ve aynı zamanda, ne yazık ki, şu anda sanık sıralarında benimle oturan diğer insanları ayırt eden bu sistemi düzeltme olasılığına güvenmiyordum. Ama yine de, iki aydan fazla kaldım ve bu süre ne yaptığımı düşünmemi sağladı. Eğer Kolçakizmin ihtişamı için, onu yansıtmak için hiçbir şey yapmadıysam, bu hükümette kaldığım için beni karşı karşıya kalmam gereken sistemi teşhir edilmesi gerekir.

Bu hükümetten ayrıldıktan sonra, derhal yeni fakültelerin organizatörü olduğum ve kılıcın üzerine çekildiği tek yüksek öğrenim kurumu olan Tarım Enstitüsü'nü korumak için güçlü bir mücadele başlattım. İşin garibi, bu, Tarım Bakanının emriyle yok edilecek olan köylü yerel ekonomisinin yükseltilmesi için tasarlanan tek yüksek öğretim kurumudur. Tarım enstitüsünün bağımsızlığı için hükümetle mücadelede ne gibi bir rol oynadığımı doğrulayacak tanıklar çağırdım, bu rol daha sonra bir lider olarak bana düştü. Yine de, tarım enstitüsünün bağımsızlığını koruyamadık, sonra Kolçak rejiminin çöküşünden iki ay önce Zarya'nın yazı işleri bürosuna gittim. Ve burada, yayın kurulunun bir üyesi olarak, Shlisselburg kalesinde 20 yıl geçiren bir sosyalistle birlikte çalışmalarım, tüm hileleri ve kabahatleri ortaya çıkarmak için harcandım. Ancak çalışmalarım kısa sürdü, çünkü yazı işleri bürosu askeri yetkililer tarafından ezilmişti, devam etme zemini ortadan kalkmıştı.

Bundan sonra, Omsk'ta çalışmak için bir fırsat arıyordum ve Tomsk Üniversitesi'nde profesör olarak yasal ikamet hakkına sahip olmadığım için, büyük bir Kazak gazetesinde haber elamanı olarak kaydoldum. Daha sonra cepheye gitmek istemeyen birçok yetkili haber elemanı olarak kaydoldu. Buna ihtiyacım yoktu. Pozisyonuma göre serbest bırakıldım, ancak bu pozisyonu Kooperatif Kongreleri Konseyinde mali ve ekonomik departmana başkanlık etmek için haber elamanı olarak kullandım. Ve gündeme getirdiğim ilk konu, Vladivostok gümrüğündeki ünlü zimmete para geçirme meselesiydi. Burada Rozanov'un suçları hakkında çok şey söylendi, ancak hiç kimse onun liderliğinde demiryolu depolarının doldurulduğu malların milyar dolarlık değerinin yağmalanmasının planlandığından bahsetmedi. Orada, 1914'ten beri kargo birikiyordu, ihraç edilmiyordu ve liderliğinde, ithalatları sırasında malların satışı başlatıldı. Rozanov'a yakın insanlar 1-2 saat içinde milyoner oldular.

Dahası, tek inisiyatifimle, bilgim ve azmim sayesinde, ihracat yapan bir Devlet bankası projesine karşı soruyu gündeme getirdiğim noktaya ulaştım, ki bu bir başarısızlıktı, çünkü Bakan Goyr'in kendisi niyetini açığa çıkardığı için Bakanlar Kurulu'na sunmayı reddetti. Yaz aylarında tüzüğün ilk baskısını zaten biliyordum. Bu ifade daha sonra gözden geçirildi ve ikinci baskının, kürsüde olmayan bir merkezin yardımıyla Goyer tarafından Bakanlar Kurulu'na hızlı bir şekilde sunulması amaçlandı. Bu projenin özüne dikkat çekiyorum. Sibirya halkının bu köleleştirilmesi, General Rozanov'un kanlı emirlerinden bile daha acıydı. İhracat bankasının bu tüzüğüne göre, Maliye Bakanına dış pazarlar için tüm Sibirya hammaddelerinin satın alınması yetkis verildi. Ve böylece, Sibirya köylü ekonomisi, bir maliye bakanının keyfiliği üzerinden köleleştirilecekti. Tüm Birlik Konseyi'ne bir rapor sundum, Kazakların tüm ilgili temsilcilerinin bir toplantısı için ısrar ettim ve bu tasarının ilk gelişimine katılan eski Maliye Bakanı Mihaylov'un bu toplantıya gelmesine rağmen, bu tasarınında başarısız olmasını sağladım. Maliye Bakanlığı ve Bakanlar Kurulu belgeleri içerisinde, bu projeyi bulursanız Sibirya'nın tüm köylü ekonomisi için ne ölçüde bir tehdit olduğunu göreceksiniz.

Ama benim muhalefetim tesadüfi bir olgu değil. 10-20 yıl önce bile, İrkutsk'ta, seçkin sürgünlerin Lander, Nathanson, Afr... ve sonra, şimdiki Halk Komiseri Troçki, Kirensky County'de sürgünde olan. Hem Zarya'da hem de Doğu İncelemes'nde, milyonlarca köylü Sibirya nüfusunun çıkarlarını savundum, Zengin sınıfın çıkarlarını savunmadım. Bunu diğer referanslarla doğrulayabilirim. 24 yıl önce Sibirya'ya Tobolsk eyaletinin yerleşimcilerinin hayatını incelemek için geldiğimde, eserlerimin ilk cildi, İçişleri Bakanı Goremykin'in¹ emriyl yayından çekildi ve ikinci cildin basılması yasaklandı. Bu ceza, yeniden yerleştirme politikasını ifşa etmemin ardından geldi. Orada bunun, bir ekonomi inşa etmenin bağımsız bir sistemi olmadığı, yalnızca Rusya'daki toprak ağası sınıfının çıkarları için bir çıkış noktası olduğuna işaret ediliyordu..

Köylülerin, toprak ağası sınıfının kurbanları olduklarını göstermek için Sibirya'da ilk kez Sovyet iktidarının kurulması gerektiğini ilettim. 1918'in sonunda Tomsk'a gelen Halk Tarım Komiserliğinden komiser, oradaki toprağın toplumsallaştırılması üzerine, yani köylü nüfustan yerel işçileri eğitmek, toprak yasasını uygulamak için bölgesel kurslar düzenlemek zorunda kaldığında, bana bir uzman olarak görevlendirdi. Ben, sağ ve sol üzerindeki baskıya rağmen, bu organizasyonu dürüstçe yerine getirebileceğim koşullar hakkında yazılı bir açıklama yaptım. İlk başta, Komiser ısrar ettiğim özerkliği kabul etmedi. Ama bir hafta konuştuktan sonra bana güvendi ve ben de bir öğretmen kadrosu kurdum. Önce onlara bu yasayı ve diğer gerekli bilimleri öğretmek zorunda kaldım ve bu dersleri o kadar çok yürüttüm ki, Tomsk eyaletinden ve Tobolsk'tan İrkutsk'a gönderilen köylü Sibirya nüfusundan gönderilen grup sonunda bana bir adres verdi. Sadece derslerimde, ”Rusya'da toprak yasamasının tarihi, toprak ağalarının sınıf çıkarlarının bir ifadesi olarak" - onlara özel bir kurs verdim: " Konferanslarımda Rusya'da kendi kendine hizmet eden ve acımasız toprak mevzuatının ne kadar etkili olduğunu anladıkları için bana teşekkür ettiler. Köylüler için toprak sorunlarının kararlaştırılacağı kurumlarda benim yer almamı arzuluyorlardı. Bu diyalog bir dönemde Sibirya gazetelerinde yayınlandı ve bu adreste avukatlarımdan onu Tomsk'tan getirtmesini istedim, ancak sürecin başlangıcına gelmedi.

Bu nedenle, 24 yıldır insanca bir yaşam için tekrarlanan tehlikelerle incelediğim köylülerin çıkarları üzerinde her zaman nöbet tuttuğumu açıkça söyleyebilirim. Kolçak hükümetinde iki ay kaldıysam, bu suçu işimle kurtarmış oldum. İnanıyorum ki, bütün bu koşulları tarttıktan sonra, Devrim Mahkemesi üyeleri, bu hükümette bulunduğum için beni suçlamayacaklar ve savcının, muhbirin sözlü suçlamasının yer alan notlarına vermeye çalıştığı aşırı önemi atfetmeyeceksiniz.

Başkan : Kürsü sanık Khronovsky'ye ait.

Khronovsky: Vatandaşlar devrimci mahkemenin üyeleridir, Omsk hükümetinin bir parçası olarak hizmetim esas olarak katı halkın özyönetiminin yaratılmasına indirgenmiştir, böylece en acil malların yaratılmasında halkın kendileri karlı fonlar bulabilir, toplayabilir ve harcamalarına katılabilir.

Vergi sisteminin inşasının, yaşamın en acil ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde, emek hizmeti sistemine göre, vergi zamanının adil ve eşit bir şekilde dağıtılmasına katkıda bulunmasını sağlamaya çalıştım. Böylece spekülasyonla mücadele etmek için gerçek araçlar sağlanıp, tüm talep tedbrileri doğal bir rotaya sokabilir. İşime koyduğum fikrin olağanüstü uygulanabilirliğine ve verimliliğine derinden inanıyorum. Bu fikri uygulamak için mücadele ettim ve bu görevin imkansız olduğu ortaya çıktığında hizmetten ayrıldım.

Etkinliğimin demokratik ilkelere sıkı sıkıya uyduğuna, parti, siyasi ya da sınıfsal bir renge sahip olmadığına inanıyorum. Ve Devrim Mahkemesi'nden, faaliyetlerimi suç saymamasını ve hakkımdaki iddianamede adı geçen kabahatleri benim için saymamasını rica ediyorum.

Başkan: Kürsü sanık Malinovski'ye aittir.

Malinovski: Devrimci mahkemenin yurttaş üyeleri, hükümetin genel siyasi çalışmasında oynadığım role ilişkin adli soruşturmada ayrıntılı açıklamalar yaptım. Aynı şekilde, yalnızca adalet bakanlığında taşıdığım kalıp için mücadele düzleminde gerçekleşen departman çalışmasının niteliği de ana hatlarıyla belirtilmiştir. Şu anda, bu açıklamalara ekleyecek çok az şeyim var ve sorumluluğumun derecesinin, katılımın payı ve yaptıklarımın ölçüsü tarafından belirlenmesini talep ediyorum.

Başkan: Savunmanın herhangi bir ilavesi yoksa, mahkemenin cezayı tartışması ve mevcut materyallere dayanarak sanıklar hakkında verilecek hükmü açıklama üzere bir ara veriyorum

Mola sabah 6'da açıklandı 10:00

30 Mayıs[1920]

Saat: 8.15.

Başkan: Kararı açıklamadan önce, huzurdaki tüm sanıklara, Kolçak hükümetinin şiddetli bir iç savaş koşullarında, Halk Komiserleri Konseyi'nin bir kararnamesiyle, yasadışı ilan edildiğini ifade etmek isterim.².4.

İç savaşın akut anının geçtiği günümüzde, Sovyet hükümetinin, Kolçak hükümetinin kanun kaçağı olduğunu ilan eden ve yargılamalarını onaylayan bu kararı doğrutusunda, tüm yargılama süreci ve sanıkların ifadelerini göz önünde bulunduran Mahkeme, mahkeme üyesi Kosarev yoldaş tarafından açıklanacak nihai kararını vermiştir..

Kosarev: (Okur). "Kolçak hükümeti üyeleri davasında verilen karar.

30 Mayıs 1920,

Rusya Sosyalist Federatif Cumhuriyeti adına, Sibirya Devrimci Komitesi ne bağlı Olağanüstü Devrim Mahkemesi, Pavlunov yoldaşın başkanı ve yoldaş Kosarev, Baykov, Mamontov ve Shchetinkin'in üyelerinden oluşan, bu yılın 20-24 ve 26-30 Mayısta gerçekleştirilen oturumlar sonucu, isyankar Kolçak hükümeti üyelerinin ve onların yönlendiricileri olan - sanıklar Çerven-Vodali, Shumilovsky, Krasnova, Morozov, Preobrazhensky, Larionov, Stepanenko, Zhukovsky, Pisarev, Boldyrev, Clafton, Grishina-Almazova, Tseslinsky, Yachevsky, Gratsianov, Palechek, Molodykh, Dmitriev, Karlikov, Vvedensky, Vasilevsky, Tretyak, Novombergsky, Khronovsky ve Malinovsky, hakkında, duruşmadan önce sanık Boldyrev'in öldüğünü ve sanık Grishina-Almazova'nın mahkemeden serbest bırakıldığını dikkate alarak -aşağıdaki kararı vermiştir.

1) Sanıklar Çerven-Vodali, Shumilovsky, Krasnov, Morozov, Preobrazhensky, Larionov, Stepanenko, Zhukovsky, Pisarev, Clafton, Tseslinsky, Yachevsky, Gratsianov, Palechek, Molodykh, Dmitriev, Karlikov, Vvedensky, Vasilevsky, Tretyak, Novombergsky, Malinovsky ile ilgili olarak, aşağıdaki suçların kanıtlanmış olduğunu kabul etmiştir.

a) Yabancı hükümetlerin yardımı ve desteğiyle, işçi ve köylülerin iktidarına karşı, eski sistemi restore etmek amacıyla isyan ve ayaklanmaya katılmak,..

b) Rusya'nın işçi ve köylülerinin iktidarına karşı silahlı mücadelenin amacı taşıyan bu örgütlenmeye sanıkların dahil olduğu,

c)Sovyet Cumhuriyeti mülklerinin yağmalanması ve yabancı hükümetlere devredilmesi için sanıkların rol aldıkları,

d) Sanıklarının ait oldukları ülkeye karşı Yabancı emperyalist hükümetlerin silahlı kuvvetlerinin haince zorunlu askere alma eyleminde yer aldıkları,

e) Rusya Sovyet Cumhuriyeti mirasının ve emekçi nüfusunun mülkiyetinin kitlesel imhasının örgütlenmesi,

e)Rusya’da bir sınıf sisteminin örgütlenmesi ve emeğin bireysel olarak yok edilmesi,

(2) Olağanüstü Devrim Mahkemesi, davadan da anlaşılacağı üzere, bazı sanıkların 1. paragrafta listelenenlere benzer suçların tekrarlanmasını kolaylaştırabilecek bağlarını koruduklarını ve Sovyet Cumhuriyeti'nin emekçi nüfusunun yaşamı ve serveti üzerinde hakimiyet kurduklarını dikkate alarak, Sanıklar: Çerven-Vodali, Shumilovsky, Larionov ve Clafton'un cumhuriyetin sosyal sistemi için tehlikeli olduğunu ilan eder ve bu nedenle şu karara varır:

Sanıklar Cherven-Vodali, Shumilovsky, Larionov ve Clafton kurşuna dizilmek suretiyle ölüm cezasına çarptırıldı.

Sanıkların geri kalanına gelince, sanıklar Karlikov, Tretyak ve Pisarev hariç, özgürlükte kalmalarının tehlikesini kabul ederek, onları zorla çalıştırma yolu ile hapsedilmesine karar verilerek,:

Sanıklar Krasnov, Gratsianov, Stepanenko, Morozov, Zhukovsky ve Malinovsky’nin ömür boyu;

Sanıklar Preobrazhensky, Novombergsky ve Yachevsky - iç savaşın tüm süresi boyunca;

Sanıklar Tseslinsky, Palechek, Molodykh, Dmitriev, Vvedensky, Vasilevsky ve Khronovsky - on yıl boyunca;

Sanık Karlikov'a zorla çalıştırma koşulu ile beş yıl hapis cezası ,

Sanık Tretyak, İrkutsk'taki kendine özgü Kolçak hükümetinin devrilmesi mücadelesine aktif katılımı nedeniyle - zorla çalıştırma koşulu ile beş yıl şartlı hapis cezası;

Sanık Pisarev, akıl hastalığının kanıtının bulunmaması ve akıl hastalığı hakkında kapsamlı şüphelerin varlığı nedeniyle, bir psikiyatri hastanesine gönderilmesine karar verildi.

Başkan Pavlunovsky, üyeler: Vl.Kosarev, M.Baykov, Mamontov, Shchetinkin"5.

Pavlunovsky: Karar nihaidir, temyize tabi değildir.

Sanıklar cezalarının hafifletilmesi ya da affedilmesi için , Tüm Rusya Merkez Yürütme Komitesine talep edilebilir.

Ceza, duyurudan 24 saat sonra yürürlüğe girecektir.

Karar 8.10 dakika 30 ila 1. dakikalarda açıklandı. Böylece 1-2 Haziran tarihleri arasında 8.10 dakika [ut] karar yürürlüğe girdi. Sanıklar Tretiak ve Karlikov serbest bırakılabilir, böylece yarın Olağanüstü Devrim Mahkemesi başkanının önüne çıkmaları gerekir. Kolçak'ın kendine özgü hükümeti davasında Olağanüstü Devrim Mahkemesi toplantısı sona erdi.

Aronov: Sanıklar Shumilovsky, Cherven-Vodali, Clafton ve Larionov [cezanın] değiştirilmesini, af talep ediyorlar.

Başkan : Böyle bir dilekçe vermek cezayı erteler.

Aronov: Bu dilekçeyi sunmam için bana yetki verdiklerini kayda geçireyim³

3)_İdama hükümlü sanıkların başvuru telgrafları.

Moskova, Sovnarkom, Başkanı Lenin. 30 Mayıs'ta, Kolçak hükümeti davasında Olağanüstü Mahkeme tarafından, biz, Çerven-Vodali, Shumilovsky, Larionov ve Clafton ölüm cezasına çarptırıldık. Cümleyi gidip gelmenizi rica ediyoruz. Sovyet iktidarına karşı herhangi bir mücadeleye katılmamaya, ona tam sadakatle davranmaya ve gerekirse ona dürüstçe hizmet etmeye söz veriyoruz. Çerven-Vodali, Shumilovsky, Larionov, Clafton".

 ". Moskova, Troçki'nin Halk Komiserliği. Halk Komiserleri Konseyi Başkanı Lenin, Tüm Rusya Merkez Yürütme Komitesi Başkanı Kalinin. Omsk hükümetinin Demiryolları Bakanı'nın eski bir yardımcısı sıfatıyla olarak ölüm cezasına çarptırıldım. Sizi onurla temin ederim ki, bu Hükûmetin hizmeti sırasında, benim için değerli olan ulaşımın sürdürülmesi konusunda sadece bu kampa atıyor, beni ve benimle birlikte hüküm giymiş olan Çerven-Vodali, Shumilovsky ve Clafton'u kurtarmanız ve bize bir gün birleşip dirilteceğiniz Rusya'ya hizmet etme fırsatı vermeniz için yalvarıyorum. Mühendis Larionov".

". Moskova, Narkomprod Tsuryupe. Kolçak hükümeti sürecinde, hükümetin eski üyeleri Çerven-Vodali, Shumilovsky, Larionov, bir politikacı, ben, Clafton mahkeme tarafından ölüm cezasına çarptırıldı. Kaderin hafifletilmesi için Tüm Rusya Merkez Yürütme Komitesi'nin affı için bir dilekçe verildi. Geçmişin adına, Lenin'e olduğu kadar Tüm Rusya Merkez Yürütme Komitesi'ne verilen genel dilekçe için de şiddetle yardım ve destek istiyorum. Sovyet hükümetine samimi, sadık bir tutum hakkında dürüst bir söz veriyoruz ve gerekirse ona hizmet ediyoruz. Clafton." Sovyet Sibirya. (Omsk). 2 Haziran 1920.

1 Goremykin Ivan Logginovich - İçişleri Bakanı; Çarlık Hükümeti Bakanlar Kurulu Başkanı.

2 16 Ağustos 1919'da, Halk Komiserleri Konseyi ve Tüm Rusya Merkez Yürütme Komitesi, Sibirya'nın işçilerine, köylülerine ve tüm emekçi halkına seslenerek, şunları ilan etti: "1. Kendisini "Yüksek Yönetici" olarak adlandıran eski Çarlık Amiral Kolçak ve onun "Bakanlar Kurulu" yasadışı ilan edildi. Kolçak'ın ve Sibirya'daki Müttefik komutanlığının tüm personeli ve ajanları derhal tutuklanabilir." Agalakov V. T. Iz istorii stroitelstva sovetskoi vlasti v vostochnogo Sibiri. İrkutsk, 1958. s. 72

3

1. Tomsk seçim merkezinden AKP ve Kurucu Meclis üyesi Pavel Yakovlevich Mihaylov'dan bahsediyor olabilir.

2 " Lindbergh Mikhail Yakovlevich'ten bahsediyor .

3 Beloborodov, büro hizmetinin bir yetkilisidir.

4Duruşmanın yapıldığı 1920 haziranında Ramanov ailesinin akıbetinin henüz bilinmediği anlaşılıyor.

5 Nikolaev, Kızıl Ordu'nun hizmetine giren çarlık ordusunun bir generalidir.

6 Brusilov Alexei Alekseevich (1853-1926) - çarlık ordusunun süvari generali. I. Dünya Savaşı'nda 8. Ordu, Güneybatı Cephesi'ne komuta etti. Mayıs-Haziran 1917'de Başkomutan oldu. 1920'den itibaren Kızıl Ordu'da görev yaptı.

7 Sergey Sergeevich Kamenev (1881-1936) - Birinci Dünya Savaşı katılımcısı; 1917'de albaylığa terfi etti. 1918'den itibaren Kızıl Ordu'da görev yaptı.

8 Claude Farrère (gerçek adı: Charles Frederick Bargone; 27 Nisan 1876, Lyon - 21 Haziran 1957, Paris) Fransız yazar, asker ve gazeteci.

9 Nikolai Pavlovich Makarov (1886-1980), 1911'de Moskova Devlet Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu. 1914-1918'de Voronej Ziraat Enstitüsü Politik Ekonomi ve İstatistik Bölümü'ne başkanlık etti. 1918'de profesör unvanını aldı. Şubat Devrimi sırasında Tarım Reformları Birliği İdari Komitesi üyesiydi. Aralık 1918'den itibaren Köy Konseyi Başkanlığı başkanının yoldaşıydı. 1924'ten itibaren Moskova Ziraat Akademisi İktisat Fakültesi Dekanı olarak görev yaptı. Bastırılmış. 1955-1973'te All-Union Tarım Yazışma Eğitimi Enstitüsü'nde profesör olarak görev yaptı.

10Proletkult, "proletarskaya kultura" sözünden  Rusça "proletarya kültürü") oluşturulmuş birleşik sözcük. Sovyetler Birliği'nde 1917-1925 arasında, burjuva etkilerine karşı tamamen proleteryaya ait bir sanat oluşturmak amacıyla aktif olmuş bir harekettir. Ana teorisyeni Alexander Bogdanov'dur (1873–1928)

11 Referans. 1935'te, dava doyasnın tasnifi esnasında 62 numaralı sayfanın eksik olduğu ortaya çıktı.