LENİN’İN AMİRAL KOLÇAK VE BAKANLARININ İNFAZINI ÖNLEME ÇABASI SONUÇSUZ KALDI. KOLÇAK DAVASI 2. BÖLÜM

 

Makalenin 1.bölümünde ifade ettiğim gibi; Kolçak, Sibirya Devrimci Komitesine bağlı (REVKOM) beş kişilik bir komisyon tarafından 18 Ocak ile 6 Şubat arasındaki dokuz gün boyunca sorgulanır.

Ancak henüz sorgu tamamlanmamıştır.

Moskova'dan aksi yönde bir emir gelmesine rağmen Amiral Kolçak, Başbakanı Viktor Pepelyayev  ile birlikte ölüme mahkum edilerek ,7 Şubat 1920 sabahı erken saatlerde kurşuna dizilmek suretiyle idam edilir.

Lenin ,Troçki ve Sovyet organları , Amirak Kolçak ve bakanlarının ölüm cezasına çarptırılmaması için büyük bir çaba göstermişlerdir.

Sovyet Sisteminde egemenliğin temsil edildiği  en yüksek organ Tüm Rusya Sovyet Yürütmesi ile Halk Komiserleri Komitesidir.

17 Ocak 1920 tarihinde ,yani Amiral Kolçak’ın sorgusunda bir gün önce bu iki organ ölüm cezasının kaldırılmasına ve verilmiş olan tüm ölüm cezalarının infazının durdurulduğuna dair aşağıdaki kararnameyi yayınlar.

Uzun görüşmelere rağmen Sovyet Hükümetinin bu kararnameyi uygulatmaya gücü yetmemiştir. Önce Kolçak ve Başbakanı ,sonrasından ise duruşma tutanaklarını aşağıda sunduğum dava sonucu Bakanlarından dördü ölüm cezasına çarptırılmıştır.

Kararname metnini aşağıda sunuyorum.

TÜM RUSYA MERKEZ YÜRÜTME KOMITESI

RSFSC HALK KOMISERLERI KONSEYI / KARARNAME

17 Ocak 1920

İDAM CEZASININ KALDIRILMASI VE İDAM CEZASI İNFAZLARININ DURDURULMASI HAKKINDA

Karşı-devrimin örgütlü ordusunun yenilgisi,,Yudeniç, Denikin' ve "Yüce yönetici " Kolçak'ın ele geçirilmesi , Rostov, Novoçerkassk, Krasnoyarsk'ın kurtarılması, karşı-devrimle mücadelemizde yeni koşullar yaratmış, Sovyet Rusya içindeki bireysel karşı-devrimci grupların isyan ve terörist eylemleri ile işçi ve köylülerin iktidarını bir komplo yoluyla devirme hesapları tümüyle boşa çıkmıştır.

İttilaf devletleri ajanlarının casusluk faaliyetlerini bastırmak, Çarlık Generalleri ve karşı-devrimci güçlere karşı Sovyetler Birliği'nin kendini savunma koşullarında, Kızıl Ordu'nun gücü ile işçi ve köylü hükümeti ve cumhuriyetler en belirleyici önlemlere başvurmak zorunda kalmıştır.

Karşı-devrimin içeride ve dışarıda yenilgisi, karşı-devrimcilerin en büyük gizli örgütleri ve haydutların yok edilmesi ile birlikte , Sovyet iktidarının sağlamlaştırılması amacıyla aşağıdaki kararların alınmasına karar verilmiştir.

İşçi ve köylü hükümeti ölüm cezasını kaldırmış, Sovyet iktidarının düşmanları hakkında verilen ölüm cezası infazlarını durdurmuştur.

Ancak Sovyet hükümetinin örgütlenmesine, işçi ve köylülerin barışçıl emeğine ve Sosyalist ekonomiye zarar vermek için İtilaf Devletlerinin maddi desteği ile isyancı Çarlık generallerinin, silahlı müdahale teşebbüslerine yeniden başlaması halinde istikrarı korumak için ,Sovyet iktidarı, şiddet yöntemlerine geri dönmek zorunda kalabileceğini de duyurur.

Bundan sonra, gelecekteki olası bir geri dönüşün sorumluluğu Sovyet hükümetine değil, İtilaf devletlerinin hükümetlerine ,onların yönetici sınıflarına ve onların dostları toprak ağaları ve kapitalistlere ait olacaktır.

Yukarıdaki kararnamenin , başta Tüm Rusya Merkez Yürütme Komitesinin şehir, il ve diğer yerel organları olmak üzere onların yüksek otoritesi altındaki Mahkemelere telgrafla iletilmesine karar verilmiştir.

 

Halk Komiserleri Konseyi Başkanı
 V. ULYANOV (LENIN)

Tüm Rusya Merkez İcra Komitesi Başkanı      
L.KAMENEV                                                             

ÇEKA (Tüm Rusya Olağanüstü Komisyonu) adına
F.DZERZHINSKY

Tüm Rusya Merkez İcra Komitesi Sekreteri
TA.ENUKIDZE

20 Mayıs 2020 tarihli CELSE

Duruşmanın ilk günü olan 20 Mayıs akşamı saat beşte ilk celse açıldığında , kürsüde Olağanüstü Devrim Mahkemesi'nin beş üyesi olan ; I.P. Pavlunovsky (Başkan), V.M. Kosarev, E.M. Mamontov, P.E. Shchetinkin ve N.I. Baikov. Oturmaktadır. Kürsünün solunda savcı A.G. Goichbarg; kürsünün sağında Adalet Bakanlığı tarafından görevlendirilen savunma avukatları Ya.M. Aharonov, V.L. Aizin, A.N. Borodulin yer alır..

Duruşmalar herkese açık gerçekleştir. Haklarında dava açılanlardan 23' sanık duruşmada hazır bulundu.

Duruşmanın yazılı dökümü, saat başı değişen iki stenograf tarafından dönüşümlü olarak yapılıyordu.

Başkan sanıkların hazır olup olmadığını sorar. Komutan Syromyatnikov dışındaki sanıkların tümünün hazır olduğunu ifade ettikten sonra sanıkların kimlik tespitine geçilir.

Başkan kimlik tespiti ile birlikte iddianameyi alıp almadıklarını ve herhangi bir partiye üye olup olmadıklarını sorar.

Alexander Alexandrovich, Cherven-Vodali ,Aleksandr Pavloviç Morozov: Alexander Konstantinovich,Clafton,Mihail Alekseevich Malinovski Anayasal Demokrat Parti (KADET) üyesi olduklarını ifade ederler. Diğer sanıklar ise her hangi bir partü üyeliklerinin bulunmadıklarını söylerler.

Avukat Aiz¹: söz alarak “Savunma adına, aşağıdaki açıklamayı yapmak istiyorum.. İl Adalet Bakanlığı bizi sadece dört gün önce bu davada savunma avukatı olarak atadı. Bu dosyayı sadece dört gün, her gün dört saat boyunca inceleyebildik. Bu süre davayı tanımak, Adalet Bakanlığının bize emanet ettiği görevi vicdanen yerine getirmek için kesinlikle yeterli olmadı. Bu nedenle, atanan savunma avukatı adına, mevcut davanın ertelenmesini talep ediyorum. 

Ayrıca  Oağanüstü Mahkeme'ye bir soru sormak zorundayım. Biz avukatlar olarak, duruşma öncesi Olağanüstü Devrim Mahkemesi'ne, sekreteri Zhestyannikov’a. ² bir tanık listesi vererek onların,duruşmaya çağrılmasını talep ettik.ğ Bana sözlü olarak bu tanıkların çağrılmasının reddedildiğini ifade etti. 

Ancak bu tanıkların çağrılmasının reddedilmesinin nedenleri bize verilmediğini söyledi. Mahkeme duruşmayı ertelenmezse, bu tanıkların çağrılması ve duruşmamıza getirilmesi talebimizi tekrar ediyorum Çünkü bu tanıklar, sanık, müvekkillerimizin özel yaşamları veya kişisel faaliyetleri ile birlikte , tüm sanıkların suçlandığı Kolçak hükümetinin politikası ile , aykırı bir tutum içerisinde olduklarını ifade edeceklerdir.” der.

Bu talebe karşı savcı Goichbarg; söz alarak; Sanık avukatlarına dava dosyasını incelemek üzere için yeterli sürenin verildiğine inanıyorum .Savunma avukatları dava dosyasını odamda yanımda inceledi. İstedikleri tüm belgeler eksiksiz olarak kendilerine teslim edildi.

Savunma avukatlarının süre talebinin bu nedenle temelsiz düşünüyorum Tanıklar sorununa gelince, hangi tanıkların davet edildiğini ya da hangi gerçekleri ortaya koyma amaçlı olarak dinlenecekleri konusunda bilgi sahibi değilim Savunma mahkemeye böyle bir başvuruda bulunmuşsa, bu başvuru dosyada mevcut olmalıdır.. İsimler ve hangi amaçla çağrıldıkları belirtilmelidir. Bu koşullar yerine getirilmeden fikir beyan edemem der.

Mahkeme heyeti bu taleplerle ilgili verdiği ara kararı ile dinlenmesi istenen tanıkların, hangi nedenlerle dinleneceğinin talepte açıkça belirtilip ve gerekçelendirilmediğini,dosyada yazılı belgelerin mevcut olduğunu ,bu nedenle tanık dinletme talebinin reddedildiğini, yine davanın ertelenmesi yönündeki taleplerin Mahkeme tarafından yerinde bulunmadığını ,duruşmaya edilmesine karar verir.

Başkan Devrim Mahkemesi üyesi Kosarev'e söz vererek iddianame’yi (Soruşturma kurulu belgelerini) okumasını ister..

Kosarev söz alarak ; iddianameyi okumaya başlar.

İlk bölümde belirtildiği gibi aslında bu iddianameye göre 1. No.lu sanık Kolçak’tır. İddianamenin çatısı Kolçak’ın eylemleri üzerine kurulmuştur.

KOLÇAK'A İLK SUÇLAMA "Çar'ın çift başlı kartalını Çargrad (İstanbul) kapılarına asmak"   

İşçiler ve köylülerin Ekim 1917'de toprak ağalarının, kapitalistlerin ve bankerlerin iktidarını devirip ve işçi köylü devletini kurmaya başlamasındann sonra, karşı-devrimci toprak ağaları ve kapitalistler, işçi ve köylülerin iktidarına karşı-devrimci zengin Kazakların, kendilerini elçilik ve misyon olarak adlandıran kapitalist ülkelerin casus örgütlerine, silah, asker ve para yardımıyla isyan çıkarmaya karar verdiler.

İşçilerin ve köylülerin iktidarını devirmek ve ezmek, onları kanda boğmak ve böylece toprak ağalarının ve kapitalistlerin sistemini yeniden kurmak amacıyla, yabancı emperyalist hükümetler, özellikle İngiliz ve Amerikan hükümetleri, eski sistemin restorasyonu rolüne uygun insanlar yetiştirdiler.

Bu adaylardan biri çarlık amiral yardımcısı Alexander Vasilyevich Kolchak'tı. Geçmişine bakıldığında bu amaç için en uygun kişi olan Kolçak, Rus emperyalizminin kurucularından, ideolojik liderlerinden ve ilham kaynaklarından biriydi.

Emperyalizmin fetih savaşı için ve özellikle Çanakkale Boğazı'nın ele geçirilmesi için büyük bir filoya ihtiyaç vardı. Bunun için Rus-Japon Savaşı'ndan sonra. Kolçak askeri gemi yapımı organize etmeye başladı. O zamanlar hala nispeten genç bir deniz subayı olan Kolchak , büyük bir gemi inşa programı için bir plan geliştirmek üzere bir subaylar ekibi oluşturdu.

Bir süre sonra bir deniz karargahına dönüşen bu ekibin başkanı ve lideri oldu..

Kolçak bu emperyalist görevinde , ona göre kaçınılmaz olan Boğazlar savaşı için gerekli olan bir filo yaratılması üzerinde çalıştı.

O ve arkadaşları, dünyanın bu en kanlı savaşının başlaması gereken dönemi bile hesaplıyor, bu dönemi (1915 sürecinde) Çar'ın Duması'nın yardımıyla mümkün olan en kısa sürede tamamlamak için tüm planları hazırladılar.

Bu hedef Çar'ın çift başlı kartalını Çargrad (İstanbul) kapılarına asmaktı.

İstanbul ve Çanakkale Boğazı'nı ele geçirebileceği anı hayal eden sertleşmiş emperyalist olan 2. Nikola’nın dehşet verici anlayışına hizmet ederken , İtirafında da belirttiği gibi insan kanı seli yaratacak savaşın dehşetini, tüm insanlığı ürperten o kan banyosu hayaletini, milyonlarca mahvolmuş hayatı, milyarlarca yıkımı hiç düşünmeyen Kolçak , bu savaşın başladığı günü , kendisinin en mutlu ve en güzel günlerinden biri olduğunu söylüyordu.

Emperyalist katliam sırasında. Kolçak, sualtı mayın savaşında aktif rol aldı. Boğaziçi'ni ele geçirme fikri onu o kadar hakim oldu ki, kendi itirafında da belirttiği gibi çarlığın çöküşünden sonrada, bağlılık yemini ettiği Geçici Hükümet'e ihanet etti.

Rus Donanmasının bir amiral yardımcısı olarak, hükümetinden habersiz Amerikan Amiral Glennon'un komutasındaki Akdeniz'deki Amerikan filosunun Türklere ve Çanakkale Boğazına karşı aktif eylemlerini yönetme davetini kabul etti.

Glennon'un bu casusluk önerisi ve bu öneriye rızası hakkında Kolçak, soruşturma komisyonunun stennografik olarak kaydedilmiş şu ifadesini verdi: "Glennon bu amfibi operasyonla ilgili olarak, benden kimseye bir şey söylemememi, hükümeti bile bu konuda bilgilendirmememi istedi. Çünkü geçici hükümetten mayın davası ve denizaltılarla mücadele hakkında bilgi vermem için beni resmi olarak Amerika'ya göndermesini isteyecekti.Ona, Amerika'ya gönderilmeye karşı hiçbir engelimin olmadığını, şu anda özgür olduğumu söyledim."

Kolçak’ta hükümetini aldatırken, görevin amacını hükümetten gizlerken, haince casusluk teklifini kabul ederken en küçük rahatsızlık emarasi yoktu. Tam tersine, emperyalist bir hedefe ulaşmak için kendini herkese satmaya hazır tam bir isteklilik vardı. Ancak Amerikan girişimi başarısız oldu ve Kolçak terk edildi.

Bu sırada emperyalist savaşa katılmaya devam etmek istemeyen işçiler ve köylüler, Rusya'da iktidarı kendi ellerine alırken, hain eylemlerde elini çoktan eğitmiş olan emperyalist Kolçak, kendisini İngiliz emperyalistlerine satıyor ve İngiliz askerlik hizmetine girme arzusunu onlara iletiyordu.

Kolçak Mezopotamya cephesinin Çanakkale Boğazı'na yakınlığını göz önünde bulundurarak seve seve bu cepheye gitmeye hazır bir konumda olduğunu İngiliz hükümetine bildirdi..Aynı zamanda Japon emperyalistlerinin desteklediği düpedüz haydut Ataman Semenov Kolçak’ı kendi müfrezesine katılmaya davet etti..

Kolçak'ın, daha sonra basit bir soyguncu olarak adlandırdığı, sonra ona katlandığını söylediği ,ardından tüm askeri gücü ona devrettiği bu atamanın teklifine nasıl tepki verdiğine dair ifadesine dikkat etmek gerekir.

Kolçak, Olağanüstü Soruşturma Komisyonu önünde "Benim açımdan," dedi, "Semenov'la mı yoksa Mezopotamya'da mı çalışsam fark etmez, vatanıma karşı görevimi yapardım."

Yine de Kolçak, İngiliz emperyalistlerinin Hint birliklerini Semyonov'un soyguncularının çetelerine tercih etti. Ancak Pekin'deki kendini çarlık elçisi ilan eden Prens Kudaşev’in Uzak Doğu'dan başlayarak Rusya'daki Romanov rejimini yeniden inşa etmek için Kolçak'a ihtiyacı vardı.Prens İngiliz muhataplarından bu amaçla Kolçak'ı serbest bırakmalarını istedi.

Kolchak'ın kendisini doğrudan yabancı bir hükümete ikinci kez satma girişimi, yine kendi iradesiyle değil, Prens Kudashev'in talebi doğrultunda İngiliz hükümetinin oradaki faaliyetlerine başlamak üzere Rusya'ya dönmesi için Singapur'daki Kolçak'a bir telgraf göndermesi ile başlamıştır.

Kolçak’ın bu pozisyonu İngiliz hükümetleri açısından Mezopotamya cephesinde kalmasından daha avantaj sağlayacaktır.

Son efendilerinin emrine itaat eden Kolçak, Pekin'e Prens Kudashev'e gider, Ondan sözde Alekseev'in Gönüllü Ordusu'nun Rusya’nın güneyinde toplandığı bilgisini ve bir silahlı kuvvet örgütleme talimatını alır.

İşçi ve köylülerin gücüne karşı Uzakdoğu’daki Prens Kudashev gibi tecrübeli bir çarlık diplomatının elbette bir tür Kurucu Meclisi savunma fikri yoktur.

Kolchak da böyle bir şeyden bahsetmemektedir.

Tüm bu ekip için ne pahasına olursa olsun eskiye dönmek, işçilerin ve köylülerin iktidarını devirmek tek hedeftir.

Ancak Çin hükümetinden yasadışı olarak alınan mali katkı, Kudaşev'in ajanı Kolçak'ın desteklenmesi için yeterli değildi.

Kolçak, sözde Genelkurmay Başkanlığı tarafından Doğu Çin Demiryolları yönetim kurulu üyesi olarak atandı. Ödül sayılabilecek özel bir konum olan bu makamın, kendisine "Yüce Hükümdar" demeye başladığında bile Kolçak'a tahsis edilmesini özellikle belirtmek gerekir.

Kolçak'ın görevi asi silahlı kuvvetlerin örgütlenmesi ile başlar. Silahlarla ilgili yardım için üçüncü yabancı hükümetten yani Japonlardan talepte bulunur.

Onlara şunu söyler “ Semyonov'a silah ve para veriyorsunuz, bize de verseniz iyi olur,”

Kendi ifadesine göre Semyonov basit bir soyguncuydu. Yine de kendi sözleriyle gururunu hiçe sayarak, onunla konuşmak istemeyen Semyonov'a gider ve bu basit soyguncuya "Sizinle bir silahlı kuvvet yaratmanın ortak zemini hakkında konuşmaya geldim" der.

Genel olarak en başından beri ve kendisinin de kabul ettiği gibi , en azılı suçlu ve katillerle çalışmaktan imtina etmemiştir.

Kolçak başka bir ataman olan Kalmykov'dan bahsederken, bir taraftan “Kalmıkların, siyasi tutuklama, zengin afyon tüccarlarını öldürmekle, afyona el koyma, bu afyonu satmakla meşguldüler “ demekte, diğer taraftan bu eylemleri bilen Kolchak, onları anavatanın "canlanması" konusunda yardımcıları olarak görmektedir.

Destek istediği Japon komutanlığı Kolçak'tan hoşlanmadı.

Kolçak onlardan destek alamayacağını görünce bu sefer güneye, çarlık başkomutanı Alekseev'in asi çetelerine gitmeye karar verir.

Kolçak'ın bu konudaki ifadesinden kraliyet gücüne olan tüm bağlılığının ortaya çıktığını not etmek gerekir.

Alekseev, çarın başkomutanıydı. Bu sırada, Kolçak'ın bağlılık yemini ettiği Kerensky hükümeti Alekseev’i başkomutanlık görevinden çoktan almıştı ve komuta yetkisi yoktu..

Ama o çarın başkomutanıydı ve bu Kolçak için yeterliydi.

Kolçak Uzak Doğu'da kaldığı süre boyunca, Sovyet hükümeti tarafından ülkeden kovulan kendilerini elçilik ve misyon olarak adlandıran yabancı emperyalist hükümetlerin casusluk örgütlerinden de destek gördü.,

Bu sırada henüz yeterince güçlenmemiş, askeri konularda yeterince eğitilmemiş işçi ve köylülerin iktidarını silahlı bir güçle devirmek amacıyla ve yabancı silahlı müdahalesinin bir sonucu olarak, Rusya'nın farklı bölgelerinde kendine özgü hükümetler ortaya çıkmaya başlamıştı.

Sonrasında yabancı emperyalist hükümetlerden ilham ve destek alan Kolçak Çarlık Başkomutanı Alekseev’le buluşmak üzere Omsk’a vardı ancak orada sağcı sosyalist devrimciler tarafından yönetilen bir hükümet buldu..

Burada Alekseev'in öldüğünü, güneydeki isyancı çetelerin komutanının Denikin olduğunu öğrendi.

Bunun üzerine Kolçak Omsk'ta "çalışmayı" tercih etti.

Bir süre önce kendi beyanına göre Semyonov ve Kalmykov gibi, “ basit “demokrat ve restorasyoncu soyguncularla” dostane ilişkilere giren ancak uzlaşamayan Kolçak, bu sefer Sosyalist-Devrimci atamanın hizmetine girdi.

Semyonov ve Kalmıykov ile yapılan anlaşmanın başarısız olması sonucu ise çok “alçakgönüllü ve misafirperver” oldukları için Sosyalist-Devrimcilerin hükümetinde Savaş Bakanı olmayı denedi.

Eski sistemin tamamen restorasyonu için çabalayan bir “Harbiye Nazırı” olarak cepheye gitmek, ( Sosyalist-Devrimci bakanların kendi itiraflarına göre) şimdilik onlara demokratik bir incir yaprağı gibi ihtiyaç duyan monarşist subaylarla temaslar kurmakla mümkün olacaktı..

Çarlık atamanları ve basit soyguncularla ittifak kurmaya çalışırken başarısız olan Kolçak, sözde cumhuriyetten, Kurucu Meclisin yeniden kurulmasından yana olan, demokrasiyi sözde yeniden kurmak için işçilerin ve köylülerin gücüne karşı silaha sarılan sözde Sosyalist-Devrimci Avksentiev, Zenzinov, Boldyrev, Vologda gibi insanlarla Kasım 1918'de ilan edilen sözde Sosyalist-Devrimci hükümete katıldığını resmen ilan etti. Oysa onlara hizmet ederken, monarşist duygularını ve ruh halini hiç gizlemeyen, Monarşist Kolçak, sosyalizme hepten ve amansız düşmandı.

Breshko-Breshkovskaya gibi ılımlı bir eski devrimcinin dediği gibi, tereddütsüz açıkça monarşist olan Denikin'in hizmetine giren tüm monarşist subayları kolayca etrafında topladı.

Cepheye giden, monarşist subayları etrafında toplayan Kolçak, Omsk'a geri döndü ve burada tek otokratik gücün restorasyonunun için bir komedi oynandı.

Kolçak, bir kadeh şarabın önündeki sarhoş gibi birazcık yüzünü buruşturmakla birlikte “Yüce Hükümdar” unvanını almayı kabul etti.Bundan sonra hükümet üyesi durumunda olan Sosyalist-Devrimci Parti üyeleri Avksentyev ve Zenzinov tutuklandı ve yurtdışına sürüldü..O ise “Vologda'nın Sosyalist-Devrimcisi “ve Semyonov'un başarısız bir müttefiki olarak “ Yüksek Hükümdar” sıfatıyla Bakanlar Kurulu başkanı sıfatına oturdu.

Artık hedefe ulaşılmış, otokrasi yeniden kurulmuştu.Ve hemen sonrasında sadece tüm eski rejimin restorasyonu değil, aynı zamanda çarlık ritüellerinin dışsal tezahürleri de başladı.

Kolçak, üyeleri Kalmyk kardeşlerinden ve Semyonov'dan pek farklı olmayan bir hükümetin başındadır..

Kolçak'ın ifadesine göre Semyonov, alnına bir tabanca dayayarak ve Demiryoluna el koydu.. Kolchak'ın arkadaşları da son zamanlarda alınlarına tabanca dayayarak hükümet üyeleri Krutovsky ve Shatilov'a bir "istifa" mektubu yazmalarını talep ettiler ve bakanlar, Semyonov'un bu oyunlarına rağmen bu tür "gönüllü istifa taleplerini" kabul ettiler. Ve tabii ki Semyonov'un numaralarını uygulayanlar cezasız kaldılar.

Şu anda Olağanüstü Devrim Mahkemesi tarafından yargılanmakta olan ve bu davada siyasete bulaşmadıklarını söyleyen Kolçak hükümeti üyelerinden bazılarının konumunun şu şekilde olduğunu da belirtmek gerekir:

Geçici Sibirya Hükümeti'nin, kendilerine göre siyasetle uğraşmasalar da temsili parlamenter kurumları temsil eden aynı bakanları A.P. Morozov, L.I. Shumilovsky, A.M. Larionov, I.A. Molodykh. , 21 Eylül 1918 gibi erken bir tarihte,, tek burjuva temsil kurumlarını - Sibirya Bölgesel Dumasını kapattılar.

Daha önce, yabancı kapitalistler tarafından yaratılan bu hain ve asi “otorite”nin sözde azat etmek istediği emekçi kitlelerin ısrarı karşısında, İdari Konsey ölüm cezasının getirilmesine ilişkin bir kararnameyi 14 Eylül 1918’de yayınladı. Ve bu kararı, diğerlerinin yanı sıra, kendilerine Sosyal Demokratlar diyen Morozov, Larionov, Molodykh ve Gratsianov ve Shumilovsky veriyordu.
Hatta daha önce Morozov, Gratsianov, Larionov ve Molodykh'in katılımıyla çarlık polisi yeniden kuruldu, yani polis zemstvoların ve şehirlerin yetki alanından çıkarılarak İçişleri Bakanlığı'nın yetki alanına devredildi.

1 Ekim'de, aynı Morozov'un (onun önerisi üzerine), Shumilovsky, Gratsianov ve Larionov'un katılımıyla, henüz yargı yerlerine devredilmemiş soruşturma ve kovuşturma işlemlerinin gözden geçirilmesini talep etme hakkı askeri makamlara verildi.

Başka bir deyişle, ordu yetkililerine “ hoş olmayan kişilerle” kendi takdirine bağlı olarak başa çıkma fırsatı verildi. 4 Ekim'de Morozov, Shumilovsky, Larionov ve Gratsianov'un katılımıyla Bolşeviklere yönelik zulümdeki enerjik faaliyetlerinden dolayı Teğmen Yatskov’a 1000 ruble ödül verilmesine karar verildi. Sadece Adalet Bakanı ve Sosyal Demokrat bakanlar Shumi'nin tutumlarının ne olduğu belli değildi..

General Rozanov, Hun İmparatoru Attila'nın kıskançlığını çekebilecek derece emirler veriyordu.

Sadece bu emirleri vermekle kalmıyor , aynı zamanda uyguluyor, her "yaralı" Çek veya Beyaz Muhafız için on rehinenin vurulmasını emrediyordu. Ve Kolçak ve Bakanlar Kurulu Başkanı SR, Vladivostok'taki "isyanın" başarılı bir şekilde bastırıldığu için bu generale tüm bakanlar adına şükranlarını ifade ediyordu.

Kolçak'ın otokrat olmasına yardımcı olan yakın destekçileri Volkov, Krasilnikov, Katanaev - insanların infazı için yetkilendirilmiş özel cezalandırıcı birlikler kurdular..

Bu cezalandırıcıların nasıl davrandıklarını göstermek için, Kolçak’ın "hükümetinin" önemli bir yetkilisinin, IV sınıfının özel görevlerinin bir yetkilisinin, yani Çarlık zamanlarına göre, soruşturma için gönderilen gerçek bir devlet danışmanı Shklyaev'in ifadesi bakmamız gerekir.

Shklyaev şöyle ifade veriyor: "Eski çalışma komiseri ve kültürel ve eğitim çalışmalarını yürüten yaklaşık 50 çalışan, General Volkov'un Kazak kolordusundaki karşı istihbarat birimleri tarafından Petropavlovsk'taki Halk Evi'nin binasınd gözaltına alındı ve kırbaçlamaya maruz kaldı. Özellikle birçok isyancı ve kazara kurban acı çekti - General Volkov tarafından verilen Bolşevikler vurulmalı, mülklerine hazineye el konulmalı ve evleri yakılmalı ...emri doğrultusunda Mariinka'ya giren Yüzbaşı Vanyagin'in müfrezesinin askerler tarafından köydeki yaşlılar, kadınlar ve çocuklar: vuruldu, evlere bomba atıldı, yakıldı, vurulanların aileleri sokağa attıdlı. her şeyleri alındı.

Sadece bu köyde 60'tan fazla ev yandı, yaklaşık 2.000 kişi öldü "- .

Çalışma Bakanı Tretyak'ın eski yoldaşı Shklyaev’in sorgudaki ifadesine göre.... Kulomzino’da binlerce insan yok edildi.

Aynı Shklyaev," Shcheglov bölgesinde gittiğinde uygulanan cinayetlerin, soygunların, tecavüzlerin, işkencelerin ve gaspların altı aydan fazla bir süredir devam ettiğini öğrendiğini söylüyor.

Kolçakov'un yönetimi sistemi Sibirya'nın, Uralların ve Volga bölgesinin yirmiden fazla eyaletinde kara bir kabus içinde yayılarak güçlendi.

Kolçak'ın geri çekilmesinin başlamasıyla birlikte ise binlerce kişi vuruldu, asıldı, işkence gördü, yüz binden fazla emekçi diri diri toprağa gömüldü. Resmi rapora göre, bir Yekaterinburg eyaletinde "Kaldakov yetkilileri en az 25 bin kişiyi vurdu ... Sadece Kızılov madenlerinde, yaklaşık 8.000 kişi vuruldu ve canlı canlı gömüld.; Tagil ve Strazhezhinsky bölgelerinde, yaklaşık 10.000 kişi vuruldu ve işkence gördü;

Yekaterinburg ve diğer ilçelerde İki milyon insan yaşamaktadır. Kadınlar ve çocuklar dahil . Bu nüfusun yaklaşık % 10' kırbaçtan geçirildi. Sovyet hükümetine sempati duyanlara ve tüm yoksullara herkese ağır eziyet edildi..

Tyumen'den resmi olarak gelen kayıtlara göre "Kızıl Ordu askerleri başta olmak üzere, çeşitli yollarla öldürülen sıradan insanların ve vatandaşların sayısı kesin bir şekilde belirlenemez.

13 Mart 1919'da, Tyumen'de seferberliğe tabi tutulanların ayaklanmasından yararlanarak, ceazevinden firar etmeye çalışan 450'den fazla kişinin toplu infazı gerçekleştirildi. "

Semipalatinsk'ten resmi kayıtlara göre "Temmuz 1919'da Ust-Kamenogorsk kalesindeki avlograd hapishanesinde ayaklanma sırasında 112 kişi vuruldu, 29 kişi bıçaklandı.

Yıkılan Çiftliklerin Restorasyonu Merkez Komisyonunun tamamlanmamış verilerine göre, sadece Sibirya'nın bazı eyaletlerinde yaklaşık 10.000 ev yakıldı, on binlerce çiftlik tahrip edildi. Kolçak'ın adamları tarafından yüzlerce köprü havaya uçuruldu.

Rus halkından oluşan Kolçak hükümeti, her yere ölüm ve yıkım getiren bir kasırga gibi emekçi halkı kasıp kavurdu.

Daha önce hiç bir yabancı istilası, hatta Batu ve Mamai'nin işgali bile bu kadar yıkımı beraberinde getirmemişti.

Tüm bu gaddarlıklar ve dehşet, belki de (onların bakış açısına göre ) yüce bir fikir adına işlendi?

İsyancıların iddiasına göre, onları Brest barışına karşı ayaklandılar.

Onlara göre, Rusyanın işçileri ve köylüleri,” Alman tecavüzcülere haraç ödemeye ve şiddet yanlısı Çarlık Rusya'sının bir parçası olan belirli bölgeleri Alman tecavüzcülerin kontrolüne devretmeye “ söz vermişti.

Oysa bu isyancılar işgal ettikleri , Sibirya'nın tüm demiryollarını yabancı kapitalistlerin hükümetlerinin emrine verdiler. Onlara binlerce işletme sundular.Yabancı hükümetlere 200 milyona altın naklettiler. Yabancı kapitalistlerin birliklerini beslediler. Onları ücretsiz olarak naklettiler.

Onlar kılık değiştirmeden vatana ihanet ettiler, her gün Rusya'daki yabancı birliklere destek verlmesi için çağrıda a bulundular.

Hatta kendilerini deviren Omsk ve Irkutsk'un emekçi kitlelerine karşı ,Japonların en yüksek makamlarıyla görüşerek Irkutsk şehrinin Japon askeri birlikleri tarafından güçlendirilmesini istediler.

Aynı şekilde Çekoslovak birliklerinin kendileriyle birleşerek, Bolşevikler dedikleri Rusya'nın emekçi kitlelerine karşı aktif olarak savaşmaya ısrarla ikna etmeye çalıştılar.

Rusya'daki Japon birliklerinin sayısını artırmak ve özellikle bu birlikleri Baykal Gölü'nün daha batısına göndermek ve Semenov Çita'da el konulan 2000 pound altının Japonya'ya taşınması için Japonya'dan yardım istediler., Japon emperyalistlerine yalvardılar..

Ve tüm bu eylemlerde sadece Kolçak ve mahkemeden kaçan Bakanlar Kurulu başkanı Sosyalist-Devrimci Vologda değil, aynı zamanda Krasnov, Morozov, Larionov, Vasilevsky, Shumilovsky ve Yachevsky de aktif rol aldı.

İsyancılar, iddiaya göre demokrasi ve temsili kurumlar için isyan ettiklerini söylediler.

Aslında Kolçak'ın isteği üzerine Kurucu Meclis üyesi Chevsky, Larionov ve Molodykh’yi tutuklayıp öldürdüler. , Zemstvo meclislerini dağıtıtılar. Zemstvo toplantılarını engelleme emri veridler.

Bu isyancıların kanun ve düzeni tesis etmeye çalıştıkları iddia ediliyor.

Gerçekte ise, Adalet Bakanı'nın gizli talimatlarında Kızılların tamamen yok edilmesini talep ettiği ve 1905-1907'de Kanlı Nicholas'ın pasifleştirilmesi sırasında getirilen prosedürlere benzer bir Hukuk ve Düzen Komitesi kurdular.

Bu gizli talimatlarda,”Kızılları acımasızca yok etmek yerine, onları diğer bölgelere sürmekle yetinen askeri ekiplerin ihmallerinin tahammül edilemez ” olduğuna işaret ediyor. Rusya’nın bir çok yerinde uygulanan “ Yok etmeye dayalı” tek tip bir savaş yöntemini askeri birliklere dayatılıyordu.

İsyancılar sendika hakkını geri getirmek istediklerini istediklerini ifade ediyorlar,, ancak isyancı ayaklanmalarının başarısının ilk günlerinde, siyasete bulaşmadığını ilan eden, ancak daha önce 1917 devrimi gerçeğini Genel Vali Pilz ile birlikte gizlemiş olan posta ve telgraf baş yöneticisi Tseslinsky, sadece Sovyet hükümetinin tüm memurlarının görevden alınmasını emretmekle kalmadı, posta ve telgraf çalışanlarının profesyonel dergisini kapatarak, kanunen herkesin sendika kurma hakkı olmasına rağmen, bu hak posta ve telgraf işçilerini kapsamadığını ilan etti.

Stepanenko ve Larionov, demiryollarına o kadar "yasal" emirler getirdi ki, Tomsk Demiryolu Ustaları ve İşçileri Sendikası temsilcisi, İletişim ve Çalışma Bakanına yardım edememekle birlikte asaygılı bir girişle şunu yazar; "Şu anda hukuk hakkında ironi olmadan konuşmak mümkünse, işçilere yapılan bu fedakarlıklar nedir ve yasal statülerinin durumu nedirr? Kesinlikle tüm esnaf ve işçiler denetim altına alınmalıdır.”

Kolçakçıların döktüğü kan ve neden oldukları yıkım sayılamaz.

Kolçak “hükümet"i generallerin etrafında gruplanmış diğer isyancı çetelere komuta ettikleri için: güneyde Denikin, kuzeybatıda Yudenich ve kuzeyde Miller’e yüz milyonlarca altın ve kağıt para verdi.

Bu arada, Krasnov, Shumilovsky ve Stepanenko, Yudenich'e 10 milyon frank verdiler.Yine Krasnov, Shumilovsky ve Preobrazhensky, Sibirya Özel Bölümü'nün kurulması için Denikin'e 72 milyon frank verdiler.. General Miller'a son fırsata kadar Arkhangelsk'te kalması ve iç savaşın sonuna kadar affa izin vermemesi emredildi. Ve bu emir, Devlet Denetçisi Krasnov, Sosyal Devrimci Preobrazhensky ve Sosyal Demokrat Shumilovsky tarafından onaylandı.

Şu anda Olağanüstü Devrim Mahkemesi tarafından yargılanmakta olan ve siyasete bulaşmadıklarını söyleyen Kolçak hükümetinin bu davada yargılanan üyeleri hakkında burada belirtilmelidir.

1) A.P. Morozov, L.I. Shumilovsky, A.M. Larionov, I.A. Molodykh. 21 Eylül 1918 gibi erken bir tarihte, Geçici Sibirya Hükümeti'nin, kendilerine göre “ siyasetle uğraşmasalar” da temsili parlamenter kurumları temsil eden bu bakanlar tek burjuva temsili kurumu olan - Parlamentoyu – kapattılar.

2) Daha önce, yabancı kapitalistler tarafından yaratılan bu hain ve asi “otorite”nin sözde azat etmek istediği emekçi kitlelere karşı, Sibirya Bölgesel Duması İdari Konseyi ölüm cezasının getirilmesine ilişkin bir kararname (14 Eylül 1918) yayınladı. Ve bu kararı, diğerlerinin yanı sıra, kendilerine Sosyal Demokratlar diyen Morozov, Larionov, Molodykh ve Gratsianov ve Shumilovsky imzaladı..

3)Öncesinde Morozov, Gratsianov, Larionov ve Molodykh'in katılımıyla çarlık polisi yeniden kuruldu.Yani polis zemstvoların ve şehirlerin yetki alanından çıkarılarak İçişleri Bakanlığı'nın yetki alanına devredildi.

4)1 Ekim'de, aynı Morozov'un önerisi üzerine, Shumilovsky, Gratsianov ve Larionov'un katılımıyla, askeri makamlara, henüz yargı yerlerine devredilmemiş soruşturma ve soruşturma işlemlerinin gözden geçirilmesini talep etme hakkı verildi.Başka bir deyişle, orduya, kendi takdirine bağlı olarak, yetkililer için hoş olmayan kişilerle başa çıkma fırsatı verildi.

5) 4 Ekim'de Morozov, Shumilovsky, Larionov ve Gratsianov'un katılımıyla Bolşeviklere yönelik zulümdeki enerjik faaliyetlerinden dolayı Teğmen Yatskov’a 1000 ruble ödül verilmesine karar verildi..Adalet Bakanı ve Sosyal Demokrat bakanlar Shumi'nin önerilerinin ne kadar olduğu ise belli değil

6).1917 devrimi gerçeğini daha önce Genel Vali Pilz ile birlikte gizlemiş olan posta ve telgraf baş yöneticisi Tseslinsky, sadece Sovyet hükümetinin tüm aktif memurlarının görevden alınmasını emretmekle kalmadı. Profesyonel bir dergiyide kapattı.

Stepanenko ve Larionov, demiryollarına verdiği “yasal emirlerden” biride Tomsk Demiryolu Ustaları ve İşçileri Sendikası temsilcisi, İletişim ve Çalışma Bakanına yazdıkları yazıdır.

Burada "Şu anda hukuk hakkında ironi olmadan konuşmak mümkünse, işçilere yapılan bu fedakarlıklar nedir ve yasal statülerinin durumu nedirr? Kesinlikle tüm esnaf ve işçiler denetim altına alınmalıdır.”dendi.

Yukarıda sayılan delillere dayanılarak; suç isyancı çetesinin tüm üyelerinin bu eylemlerin başında kendilerini konumlandıkları açıktır. .

Bu hükümet (Kolçak hükümeti) şunlardan suçludur:

1) Eski sistemi yeniden kurmak için yabancı hükümetlerin yardımı ve desteğiyle, işçilerin ve köylülerin iktidarına karşı isyan örgütlemek

2) Sovyet iktidarına karşı silahsız mücadelenin örgütlenmek;

3) Emekçi nüfusun kitlesel ve toplu katliamlarından oluşan bir sistem örgütlemek,

4) Yabancı silahlı kuvvetlerin ait oldukları ülkeye karşı haince çağrısında bulunmak;

5) Sovyet cumhuriyetinin mülkiyetinin ve emekçi nüfusun mülkiyetinin kitlesel imhasını örgütlemek;

Ve bu kişilerin, zalimlikleri ve yıkıcı doğaları bakımından tarihte eşi benzeri görülmemiş ciddiyetteki karşı-devrimci suçları, yalnızca ulusal değil, aynı zamanda dünyevi öneme de sahip olduğundan ve burada adı geçen tüm kişiler Sibirya topraklarında yakalandıklarından, bu eylemlerin başında adı geçen 24 kişinin tümü, Sibirya Devrim Komitesi altındaki Olağanüstü Devrim Mahkemesi'nin yargılamasına tabidir. 

Iddİanamenİn okunmasından sonra duruşmaya ara verilir.Aynı gün yapılan 2. celse öncesi Pavlunovsky, duruşmayı izlemeye gelenlere yönelik olarak; BURASI BİR TİYATRO DEĞİL, BİR MAHKEME .BUNDAN SONRA HİÇ BİR ŞEKİLDE ALKIŞ İSTEMİYORUM” der.Daha sonra genel olarak sanıklara ayrı ayrı suçlamaları kabul edip etmedikleri sorulur. Sanıklar suçlamaları reddettilerini söylerler.

Mahkeme ayrıntılı savunma için her hangi bir sıralama yapmaz. Bu sırada Çalışma Bakanı Tretyak söz ister. Çalışma Bakanlığında sadece 3 hafta görev yaptığını ve bu göreve Omsk Sendikalar Konseyi Başkanlığı eski üyesi Sergei Panov ile görüştükten sonra,onun teklifi ile hükümete girdiğini söyler.

Çalışma Bakanlığı sırasındaki faaliyetlerini anlatırken, başkan sadece iddianaemedeki suçlamalarla ilgili savunma yapması konusunda uyarır.”.Sürecin özü hakkında konuşabilirsiniz ve sonra genel bir kural olarak size tekrar söz verilecek yalnızca iddianamenin sınırları içinde konuşun,sizin hangi tarihsel nedenlerle bu görevi kabul ettiğiniz bu mahkemenin görevinin bir parçası değil.”der.

1 Aizin - avukat; Omsk il savunma kurulu üyesi. Duruşmada sanıklardan Morozov, Molodykh, Stepanenko, Tseslinsky, Dmitriev, Zhukovsky, Pisarev, Khronovsky ve Novombergsky. Temsil eder

2 Zhestyannikov - RCP üyesi (b); Sibirya Olağanüstü Devrim Mahkemesi sekreteri.